Βλέποντας την εικόνα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις και στις εθνικές εκλογές η ιστορία δείχνει να πληρώνει το ΠΑΣΟΚ ένα τίμημα μεγάλο ,ίσως και δυσανάλογο των ευθυνών του. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής έχουν και σύνθετες εξηγήσεις αλλά η αναδίόρθωση του ΠΑΣΟΚ σκαλώνει σε βαθύτερα αίτια. Συστηματικά και με άγνοια κινδύνου το ΠΑΣΟΚ που τα τελευταία 19 χρόνια κυβέρνησε τα 13,5 από αυτά θυμίζει την είκονα της Ελλάδας τα τελεύταία 20 χρόνια:
δεν παρήγαγε τίποτα. Δεν παρήγαγε ουσιαστικά νέες ιδέες, δεν παρήγαγε μακρόπνοα οράματα αλλά ευκαιριακά όπως η Ολυμπιάδα, δεν παρήγαγε νέους ανθρώπους , με μόνη εξάιρεση την επετηριδά των παιδίων του κομματικόυ σωλήνα της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και τα εκλεκτά τέκνα της πασοκικής οικογενειοκρατίας.Ηταν η λογική της διαχείρισης της εξουσίας και μόνο.Ξεπερνώντας τα υπόλοιπα σοβαρά αίτια ανόδου της άκρας αριστεράς και δεξιάς ακούω το απλο:
"ας ψηφίσουμε του άφθάρτους χρυσαυγίτες και τους σίγουρα μη κλέφτες συριζαίους. Είναι σίγουρο ότι δεν είναι διαφθερμένοι και δεν έβαλάν χέρι σε κρατικό χρήμα. Είδαμε και τους κλέφτες τους προδότες".Οι εξελίξεις έπιασαν το ΠΑΣΟΚ στο ύπνο, απροετοίμαστο, κουρασμένο, χωρίς ανακλαστικά. Τέτοια προετοιμασία δεν υπήρχε.Δυστύχως συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν μποξέρ σε νοκ άουτ χώρις καθαρό πολιτικό στίγμα.Η τελευταία ευκαιρία του είναι η χαμένη γενιά των τριαναπεντάρηδων.Οχί για κανένα λόγο συντεχνιακό να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, όχι για την ιστορία του Ιδρυτή του και τα ιδανικά του αλλά για τον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς και για τον αντίπαλο πόλο της κεντροδεξίας που υπάρχει σε όλο το κόσμο.Για όλους αύτούς πού ούτε βολεύτηκαν , ούτε δικτύωθηκαν με καμιά κουμπαριά ούτε εφθάρησαν ποτέ και ανήκουν ακόμα πολιτικά στο χώρο του κέντρου ακόμα και εάν η μεσαία τάξη διαλύεται. Αυτοί θέλουν ένα κομμάτι των διαρθωτικών αλλαγών που γίνονται ή δεν γίνονται και δεν μπορούν να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή και άλλα αντιμνημονιακά πρόχειρα μορφώματα αλλά μπορεί σίγουρα και να το κάνουν όχι γιατί αναγκαστικά τους πιστεύουν αλλά γιατί ό άλλος πόλος δεν του αφήνει επιλογή
. Δεν είναι σίγουρα τυφλοί μνημονιακοί αλλά πάντως γνωρίζουν ότι μεγάλωσαν σε διαφθερμένη χώρα,βλέπουν τη διάλυση της χώρας αλλά δεν πωλούν εθνικοφροσύνη ούτε αριστεροφροσύνη.Όταν φεύγει η λέξη Κέντρο από τον προσδιορισμό τα πράγματα αγριεύουν.
Πάντως η σύχρονη Κεντροαριστερα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση τυφλή υποταγή στο Μνημόνιο. Ποιό είναι το όριο,ποιές είναι οι διαπραγματευτικές τακτικές και επιλογές της χώρας? Αγαπητά προβεβλημένα στελέχη εκεί είναι όλη η ουσιά , αυτό είναι ο ρόλος που καλείται να καλύψει ο πολιτικός, εκεί και το χάρισμα της κάθε προσωπικότητας
Εντάξει η μεταπολίτευση τελείωσε σοβαροί προφήτες, με την αστική δημοκρατία τι γίνεται?
