Αλλή μία 3η Σεμπτέβρη είναι προ των πυλών στο ΠΑΣΟΚ..Για άλλους η ιστορικότερη, για άλλους η τελευταία για άλλους η πιό κρίσιμη για άλλους μία σαν όλες τις άλλες. Άλλαξε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 25 χρόνια, άλλαξε η ελληνική κοινωνία, άλλαξαν οι ηγέτες και ο πράσινος ήλιος της Ελλάδας συνεχίζει να φωτίζει το πολιτικό τοπίο για πολλούς όχι με την ίδια λάμψη. Σαν χθές αντηχούν τα λόγια του Χρυσοχοίδη για άλλαγη συμβόλων στο ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη. Σαν χθές και οι όλες οι εσωστρεφείς ατάκες στον δρόμο για την 11 Νοέμβρη. Ο κόσμός που μάζεύε ο Ανδρέας σε όλη την Ελλάδα στους δρόμους δεν ξαναμαζεύεται ευκόλα, ο τρόπος που μιλούσε ο Ανδρέας στο Ελλήνα της δεκαετίας του 80, για την λεβεντογέννα Κρήτη και τα περήφανα γερατιά , μοιάζουν λόγια σήμερα βγαλμένα από παραμύθια... Τότε που έβγαινε στους δρόμους και χωρίς χαρτιά και χωρίς ευρωπαικές δεσμευσείς ακόμα ο Ανδρέας και όργωνε την Ελλάδα με μια παρέα φίλων από όλη την Ελλάδα τον Κακλαμάνη τον Απόστολο από την Λευκάδα, τον Χαραλαμπόπουλο από την Καλαμάτα και τον Ακη τον Τσοχατζόπουλο τον Σαλονικιό και μιλούσε στην καρδία του αγρότη, του βιοτέχνη, του χαμηλομισθωτού και του συνταξιουχού, του κυνηγημένου αριστερού από τον ΙΔΕΑ την χούντα, τον Ελλήνα του πιστοποιητικού κοινωνικού φρονημάτων, τον εξορισμένο σε νησιά που αποτελούν σήμερα τουρουστικούς παραδείσους...
Αλήθεια πόσο άλλαξέ το ΠΑΣΟΚ αλλά και πόσο άλλαξε η Ελλάδα τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια ?Μπορεί άραγε σημέρα να ξαναγίνει ένα κοινωνικό συμβόλαιο με τον Λαο όπως παλιά ? Ποιά είναι η αξιοπιστιά της πολιτικής σήμερα και κυρίως των πολιτικών? Αυτή η πολιτική ενηλικίωση του Νεολλήνα , που συνοδεύτηκε από άτακτες καταναλωτικές συνήθειες στα πρότυπα αποκλειστικά των ΗΠΑ, με ανισόνομη και άρρυθμη ανάπτυξη και με ένα απίστευτο συγκεντρωτισμο του πλούτου στα χέρια των ολίγων ,καναλαρχών, παραγόντων, κυριών που λιποθύμίσαν τυχαία στο Φανάρι και πάντα πρόθυμων γόνων πολιτικών τζακιών να αποδειχθούν ικανότεροι των πρεσβυτέρων , πάιρνει τώρα την εκδικησή της από τον δικομματισμό και δεν ξέρει γενικώς που να στραφεί. Η κοινωνική πρόκληση του πλουτισμού των λίγων απέναντι στους πολλούς θα μεγαλώσει τα επόμενα χρόνια . Ο Ελλήνας θα βρεθεί αντιμέτωπός με νέες προκλήσεις και διλήματα τα επόμενα χρόνια. Οποιός τα απαντήσει πρώτος και κυρίως πειστικά θα κερδίσει έστω και πρόσκαιρα την ψήφο του.. Ο Μη προνομιούχος Νεοέλληνας είναι πάντα εκέι, με άλλα ή παρόμοια προβλήματα. Δεν οδηγεί πλέον μόνο Lada ή FIAT, φοράει πλέον περισσότερα Lacoste αλλά αυτό δεν σημαίνει οτί δεν ζορίζεται οικονομικά ή δεν αγωνιά πλέον το ίδιο...Μέχρι τότε ολά θα είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο και με τις ορέξεις των κάποιων στημενών δημοσκοπολόγων ..
Δεν ξέρω που θα δείτε σήμερα την πανσέληνο φίλοι και δεν ξέρω με ποιόν και δεν ξέρω τι θα τραγουδάτε αλλά εγω σαν αφιερώνω ένα τραγουδάκι που από μικρο παιδί με συγκινούσε χωρίς να ξέρω τότε τι σημαίνει.. Τότε που το Πανελλήνιο Σοσαλιαστικό Κίνημα δανείστηκε, πήρε μαζί του ή οικιοποιήθηκε αν θέλετε τις φωνές ενός Νίκου Ξυλούρη και ενός Μάνου Λοιζου και ενέπνευσε με στίχους του Μάνου Ελευθερίου και κάποιών άλλων ετσί ωστέ να βγάλει στους δρόμους την μισή Ελλάδα του περιθωρίου και της απομόνωσης..
Αλήθεια πόσο άλλαξέ το ΠΑΣΟΚ αλλά και πόσο άλλαξε η Ελλάδα τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια ?Μπορεί άραγε σημέρα να ξαναγίνει ένα κοινωνικό συμβόλαιο με τον Λαο όπως παλιά ? Ποιά είναι η αξιοπιστιά της πολιτικής σήμερα και κυρίως των πολιτικών? Αυτή η πολιτική ενηλικίωση του Νεολλήνα , που συνοδεύτηκε από άτακτες καταναλωτικές συνήθειες στα πρότυπα αποκλειστικά των ΗΠΑ, με ανισόνομη και άρρυθμη ανάπτυξη και με ένα απίστευτο συγκεντρωτισμο του πλούτου στα χέρια των ολίγων ,καναλαρχών, παραγόντων, κυριών που λιποθύμίσαν τυχαία στο Φανάρι και πάντα πρόθυμων γόνων πολιτικών τζακιών να αποδειχθούν ικανότεροι των πρεσβυτέρων , πάιρνει τώρα την εκδικησή της από τον δικομματισμό και δεν ξέρει γενικώς που να στραφεί. Η κοινωνική πρόκληση του πλουτισμού των λίγων απέναντι στους πολλούς θα μεγαλώσει τα επόμενα χρόνια . Ο Ελλήνας θα βρεθεί αντιμέτωπός με νέες προκλήσεις και διλήματα τα επόμενα χρόνια. Οποιός τα απαντήσει πρώτος και κυρίως πειστικά θα κερδίσει έστω και πρόσκαιρα την ψήφο του.. Ο Μη προνομιούχος Νεοέλληνας είναι πάντα εκέι, με άλλα ή παρόμοια προβλήματα. Δεν οδηγεί πλέον μόνο Lada ή FIAT, φοράει πλέον περισσότερα Lacoste αλλά αυτό δεν σημαίνει οτί δεν ζορίζεται οικονομικά ή δεν αγωνιά πλέον το ίδιο...Μέχρι τότε ολά θα είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο και με τις ορέξεις των κάποιων στημενών δημοσκοπολόγων ..
Δεν ξέρω που θα δείτε σήμερα την πανσέληνο φίλοι και δεν ξέρω με ποιόν και δεν ξέρω τι θα τραγουδάτε αλλά εγω σαν αφιερώνω ένα τραγουδάκι που από μικρο παιδί με συγκινούσε χωρίς να ξέρω τότε τι σημαίνει.. Τότε που το Πανελλήνιο Σοσαλιαστικό Κίνημα δανείστηκε, πήρε μαζί του ή οικιοποιήθηκε αν θέλετε τις φωνές ενός Νίκου Ξυλούρη και ενός Μάνου Λοιζου και ενέπνευσε με στίχους του Μάνου Ελευθερίου και κάποιών άλλων ετσί ωστέ να βγάλει στους δρόμους την μισή Ελλάδα του περιθωρίου και της απομόνωσης..
Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου
και 'κείνο το 'μαθες μισό
να συλλαβίζεις τα όνειρά σου
στο Άργος και στον Ιλισό
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να
περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς
Του κόσμου το στενό γεφύρι
θα το περάσουμε μαζί
θα 'ναι η καρδιά σου παραθύρι
τα λόγια σου παλιό κρασί
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς...
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Αντώνης Καλογιάννης ( Ντουέτο )
Δείτε το βιντεοκλίπ εδώ
