Η απόλυτη εξάρτηση και η φούσκα που δεν είναι μόνο του καπιταλισμού αλλά και της ανθρώπινης φύσης...

Πέρασαν οι μέρες, πέρασαν τα όνειρα και οι περιουσίες ορισμένων ολίγων μείωθηκαν αλλά κυρίως οι οικονομίες των πολλών μικρομεσαίων ανά την υφήλιο εξανεμίστηκαν. Τώρα έρχεται ανεργία, πραγματικός δείκτης οικονομικής κρίσης και όχι φούσκα, αναστολή στην παραγωγή υπηρεσιών και αγαθών και κυρίως αλλάγη καταναλωτικών συνηθειών έστω και για λίγο.

Οτάν στην τελευτάια Πανσέληνο του καλοκαιριού, 16 Αυγούστου και στο άρθρο μας για την επέτειο του ΠΑΣΟΚ και τους μπαξέδες, γράφαμε για την κοινωνική πρόκληση του συγκεντρωτισμού του πλούτου στα χέρια των ολίγων, δεν φανταζόμασταν ότι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα γινόταν σύνθημα του Γίωργου στην ΔΕΘ και σύνθημα στα χείλη απέλπισμενων Ελλήνων. Παλιά όταν το ΚΚΕ προωθούσε την επανάσταση απέναντι στο Δεξιό κατεστημένο ήρθε ο Ανδρέας από την Αμερική και είπε στον αριστερό κόσμο της Ελλάδος , ξεχάστε την επανάσταση και ελάτε να αλλάξουμε το σύστημα από μέσα.. Τώρα όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το σύρσιμό επί χρόνια της Ευρώπης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Αμερικής, τον παράδεισο του καπιταλισμού και του easy money έγινε άκριτα, ανεξέλεγκτα και με έλλειψη διορατικότητας των ηγετών της κινητήριας δύναμης της Ευρώπης του Γαλλογερμανικού άξονα. Ούτε ο Κόλ ούτε ο Schröder, ούτε Miteran , η Merkel ούτε ο Σιράκ μπόρεσαν να διανοηθουν, να μετρήσουν τις συνέπειες της απόλυτης εξάρτησης από την καπιταλιστική μας μητέρα . Μιλήσαμε κάποτε για το ευρωπαικό κοινωνικό μοντέλο, εφηύραμε τον Τρίτο Δρόμο, περηφανευτήκαμε για τον κοινωνικά δίκαιο προστατευτισμό του σκανδιναβικού μοντέλου αλλά ξεχάσαμε ότι στο Domino Effect των χρηματοπιστωτικών φουσκών είμαστε κατα ουσία απροστάτευτοι. Τώρα μιλάμε για εποπτικούς κανόνες κοινούς παγκόσμιους αλλά όταν δεν μπορούμε να πείσουμε για την υπογραφή του συνθήκης του Κίοτο τα αμερικανάκια δεν θα ρισκάρω προβλέψεις για την επιρρόη μας ούτε τώρα.

Αλλά δεν είναι και άμοιρη ευθύνων και η υπερκαταναλωτική Ευρώπη αναφορικά με την υιοθέτηση των εξαγώγιμων πρακτικών της Αμερικής. Οτάν ο υπερκαταναλωτισμός και νεαοστικός πολιτισμός της fast food τέχνης της Υπερδύναμης διέβρωσαν με τόση ευκολία την υποτίθεται πολυσυντειθέμμενη και πολυπολιτισμική κουλτουρα και ιστορία της από ηλιακιακής σκοπι άς τώρα Μητέρας Ευρώπης , τότε αναγκαστικά δεν υπήρξε φίλτρο σε τίποτα. Με απλά λόγια με τα χρήματα της Αμερικής ανοικοδομήθηκε η Ευρώπη μετά τους παγκοσμίους, πολέμους τα οικονομικά της συστήματα αντέγραψε και συνεπώς στις τσουνάμι οικονομικές κρίσεις ο λογαριαμός αναγκαστικά έρχεται στο τέλος και φουσκωμένος.

Οτάν μιλήσαμε πρίν λίγο καιρό σε ένα δημοφιλή μπλόγκ για την επενδυτική συνείδηση του πολίτη του μικροεπνδυτη τουλάχιστον το εννούμε πραγματικα. Αλλά αυτό προυποθέτει παιδεία, υγιή κρατικό παρεμβατισμό στην αγορά, οικονομικές ισορροπίες άμβλυνσης των κοινωνικών αδικίων και πάνω από όλα κόντρα στο ζώο οικονομικόν θα έλεγα του σύχρονου ανθρώπου παραφράζοντας τον διάσημο πρόγονό μας.

Αλλά είναι πολλές οι πτυχές και θα μιλήσουμε κάποτε και για τους λίγους κερδισμένους από αυτήν την κρίση. Και καλά οι τυχεροί αλλά αυτοί πού ήξεραν που να είναι τώρα. Κάθε επανάσταση προυποθέτει κοινή θυματοποίηση . Πλεονέκτημα ή μάλλον μειονέκτημα είναι σήμερα η ταχύτητα των συνεπειών ντόμινο καθώς συντονίζει ταυτόχρονα ανθρωπίνες αντιδράσεις και αποθηκέυει συναίσθημα σε απλές παραστάσεις Είναι απόλυτα ελέγξιμη η κατάσταση κυβερνητές του σήμερα και υποψήφιοι του αυρίο. Και δεν εννοώ τις συνέπειες αλλά τα αίτια. Δεν εννόω τους πολλαπλασιασμούς των κατασχέσεων και της ανεργίας αλλά εννοώ το ίδιο τα αδηφάγο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αλλά θέλω να σας δω τώρα ηγέτες της Ευρώπης απέναντι στο αμερικάνικο αποδυναμωμένο είναι η αλήθεια κατεστημένο. Ας μην γελιόμαστε πάλι στην Ελλάδα τελευταίοι θα τα μάθουμε τα νέα...

Ποιό είναι το σχέδιο τελικά;

Τόσο καιρό δεν πήραμε συνειδητά θέση ούτε στην εντυπωσιακή άνοδο δημοσκοπικά του ΠΑΣΟΚ ούτε και του Προέδρου του , ούτε και στο κατρακύλισμα της ΝΔ και του δικού της προέδρου και πρωθυπουργου αντίστοιχα. Θα είχαμε όλο το δικαίωμα ως θερμοί υποστηριχτές του Παπανδρέου στο παρελθόν να βγούμε και να πανηγυρίσουμε. Δεν υπάρχει λόγος, δεν είμαστε εδώ για να ευλογήσουμε τα γένια μας, επειδή απλά στηρίξαμε έναν πολιτικό που δέχθηκε έναν τεράστιο πόλεμο ηθικό και πολιτικό ορμώμενο από πάσης φύσεως κίνητρα. Ο λόγος είναι απλός: στην πολιτική πρέπει να μην προτρέχεις και να αναμένεις όλα τα δεδομένα πριν πάρεις θέση. Απόψη για όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα έχουμε, προβλέψεις προφητικές ,όπως αποδέιχθηκε στις καλοκαιρινές παρέες μας κάναμε αλλά το πολιτικό παιχνίδι μόλις άνοιξε. Μπαίνουμε σε μία ενδιαφέρουσα περίοδο που ήδη σε επίπεδο σεναρίων, ιδίως από την πλευρά Νέας Δημοκρατίας έχουν ειπώθει τα πάντα. Φταίει η CIA, φταίει ο Ρουσσόπουλος, φταίει η Ντόρα, φταίει ο αγωγός φυσικού αερίου, φταίει ο Αλογοσκούφης. Είναι η φετινή version της ασσύμετρης απείλης α λα Βύρωνα Πολύδωρα και φοριέται δημοσιογραφικά ήδη πολύ.Πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι φταίει και ο Ελληνικός Λαός που ψιλοξυπνάει όσον αναφορά τις προθέσεις ή καλύτερα τις μη προθέσεις της κυβέρνησης( η συνεργασία ΟΠΑΠ Ιντραλοτ προχωράει σημειωτέον κανονικα, ο Κόκαλης κλείνει την μία με τά την άλλη δουλειά με το ελληνικό δημόσιο, όχι για όσους τρέφουν ακόμα αυταπάτες).

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει τώρα κατά την ταπείνη μας άποψη, εφεξής δηλαδή, να είναι σε έναν επικοινωνιακό πυρετό και σε έναν οργανωτικό και εργασιακό συνεχόμενο οργασμό παράλληλα. Με αξιόποιηση όλων των στελεχών του πανελλαδικά, με στίγμα ξεκάθαρο πολιτικό, με σεμνότητα αληθινή όχι σαν του Καραμανλή, να αγκαλιάσει τους ανθρώπους πανελλαδικα από όλες τις τάξεις, που ειλικρινά δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα και έχουν απόλυτα δίκιο. Η παραίτηση του συγκεκριμένου Βουλευτή Δράμας, με τον τρόπο ειδικά που έγινε, μόνο τυχαία δεν είναι. Τα σενάρια στο Μαξίμου αλλάζουν μέρα με την μέρα και ο πολιτικός σχεδιασμός της κυβέρνησης έχει στόχο αλλά δεν είναι ακόμα αποκρυσταλλωμένος.

Το μόνο που θα ευχηθώ είναι να μην μπει ο τόπος σε απανωτές εκλογικές περιπέτειες. Διαγουμέ ήδη από την Μεταπολίτευση την πιο έντονη περίoδο απαξίωσης του πολιτικού μας συστήματος συνολικά και μία εκλογική συνεχής περιπέτεια θα απαξίωνε και θα κούραζε ηθικά και ψυχολογικά και άλλο τον ήδη ταλαιπωρήμενο kai απαγοητευμένο Ελλήνα.

O Λάκης τα παίζει όλα για όλα. Οτί τσιμπήσουμε στις δημοσκοπήσεις και γρήγορα...

Καλό μήνα σε όλους. Όταν πρίν από λίγους μήνες παρέα με τους καταξιωμένους bloggers Παναγίωτη Παπαχατζή και Στέλιο Μ. φέρναμε στην επιφάνεια το θέμα της επιλεκτικής σάτιράς του Λαζόπουλου με αφορμή τότε το ξεπούλημα του ΟΤΕ που το φόρτωνε στο ΠΑΣΟΚ ο απίθανος, εγώ τουλάχιστον δεν μπορούσα να προβλέψω την έκταση που θα έπαιρνε το θέμα τις τελευταίες δύο μέρες. Μέχρι και γκρούπ έγινε στο facebook σχεδόν μέ τον ίδιο τίτλο του παλιού μου άρθρου που βλέπεται στο παρακάτω link

Λάκης: Ο σύγχρονος κυβερνητικός εκπρόσωπος της επιθεώρησης

Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνιση τους άρθρα σε διάφορα δημοφιλή μπλογκς ανάλογες παρεμβάσεις. Δέιτε ενδεικτικά ορισμένα

Ο «νταβατζής» του «νταβά» του... Λαζόπουλος

Βραδινή, Λάζο(υ)πούλια, σάτιρα ; ή καλοπληρωμένο παραλήρημα ;

Λαζόπουλος: Ο «νταβατζής»...

Είναι αλήθεια ότι προχθές στην εκπομπή του Ο Λαζόπουλος ξεπέρασε κάθε όριο εμπάθειας για τον Γίωργο Παπανδρέου. Ένιωσέ την ανάγκη να βάλει όλη την μαεστρική του σατιρική τέχνη όλως τυχαίως στην καλύτερη δημοσκοπικά στιγμή για τον Παπανδρέου.Τι Forest Gump τον αποκάλεσε, τι άχρηστο τον περιέγραψε έμμεσα μέσα από τα σχόλια του. Μάλιστα πήγε έχθες ένα βήμα παρακάτω. Φώναζε ο Λάκης, κραύγαζε για την αδυναμία του Καραμανλή λέει να αντιμετωπίσει την διαφθορά. Συγνώμη κύριε Λαζόπουλε πότε πολέμησε υπεύθυνα ο κύριος Καραμανλής την διαπλοκή και την διαφθορά για να σας απογοητευσει τώρα? Ποιός σας λέει ότι επειδή του προσφέρετε σταθερά της υπηρεσίες που παρείχε παλαιότερα ο Χάρυ Κλύν στην Δεξιά του Μητσοτάκη, ότι η πλειοψηφία των Έλληνων πολιτών τον ψήφισε για να κάνει κάθαρση? Να μην ανάγετε παράκαλω την δική σας δοσοληψία σε κανόνα για την κρίση του ελληνικού λάου. Δεν είναι θύμα ο Καραμανλής, είναι συμμέτοχος. Όταν το άστρο του επίσημου κυβερνητικού εκπροσώπου Ρουσσόπουλου δύει τότε ο σατιρικός αντικαταστάτης του παλεύει ακόμα να μας πείσει αλήθεια θα ηθέλα να ήξερα για τι ακριβώς. Μήπως όμως είναι και η ώρα και εμείς οι bloggers να κάνουμε κάτι ? Είμαστε εργαζόμενοι, φορολογούμενοι , καταναλωτές άλλα είμαστε και τηλεαθατές και έχουμε επιλογή. Έστω και προσωρινά να αποδείξουμε ότι ενα αναμφισβήτητο σατιρικό ταλέντο δεν προσφέρει τίποτα όταν γίνεται όπλο εξυπηρέτησης μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και χειραγώγησης του κοινού αισθήματος.