Η απόλυτη εξάρτηση και η φούσκα που δεν είναι μόνο του καπιταλισμού αλλά και της ανθρώπινης φύσης...

Πέρασαν οι μέρες, πέρασαν τα όνειρα και οι περιουσίες ορισμένων ολίγων μείωθηκαν αλλά κυρίως οι οικονομίες των πολλών μικρομεσαίων ανά την υφήλιο εξανεμίστηκαν. Τώρα έρχεται ανεργία, πραγματικός δείκτης οικονομικής κρίσης και όχι φούσκα, αναστολή στην παραγωγή υπηρεσιών και αγαθών και κυρίως αλλάγη καταναλωτικών συνηθειών έστω και για λίγο.

Οτάν στην τελευτάια Πανσέληνο του καλοκαιριού, 16 Αυγούστου και στο άρθρο μας για την επέτειο του ΠΑΣΟΚ και τους μπαξέδες, γράφαμε για την κοινωνική πρόκληση του συγκεντρωτισμού του πλούτου στα χέρια των ολίγων, δεν φανταζόμασταν ότι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα γινόταν σύνθημα του Γίωργου στην ΔΕΘ και σύνθημα στα χείλη απέλπισμενων Ελλήνων. Παλιά όταν το ΚΚΕ προωθούσε την επανάσταση απέναντι στο Δεξιό κατεστημένο ήρθε ο Ανδρέας από την Αμερική και είπε στον αριστερό κόσμο της Ελλάδος , ξεχάστε την επανάσταση και ελάτε να αλλάξουμε το σύστημα από μέσα.. Τώρα όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το σύρσιμό επί χρόνια της Ευρώπης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Αμερικής, τον παράδεισο του καπιταλισμού και του easy money έγινε άκριτα, ανεξέλεγκτα και με έλλειψη διορατικότητας των ηγετών της κινητήριας δύναμης της Ευρώπης του Γαλλογερμανικού άξονα. Ούτε ο Κόλ ούτε ο Schröder, ούτε Miteran , η Merkel ούτε ο Σιράκ μπόρεσαν να διανοηθουν, να μετρήσουν τις συνέπειες της απόλυτης εξάρτησης από την καπιταλιστική μας μητέρα . Μιλήσαμε κάποτε για το ευρωπαικό κοινωνικό μοντέλο, εφηύραμε τον Τρίτο Δρόμο, περηφανευτήκαμε για τον κοινωνικά δίκαιο προστατευτισμό του σκανδιναβικού μοντέλου αλλά ξεχάσαμε ότι στο Domino Effect των χρηματοπιστωτικών φουσκών είμαστε κατα ουσία απροστάτευτοι. Τώρα μιλάμε για εποπτικούς κανόνες κοινούς παγκόσμιους αλλά όταν δεν μπορούμε να πείσουμε για την υπογραφή του συνθήκης του Κίοτο τα αμερικανάκια δεν θα ρισκάρω προβλέψεις για την επιρρόη μας ούτε τώρα.

Αλλά δεν είναι και άμοιρη ευθύνων και η υπερκαταναλωτική Ευρώπη αναφορικά με την υιοθέτηση των εξαγώγιμων πρακτικών της Αμερικής. Οτάν ο υπερκαταναλωτισμός και νεαοστικός πολιτισμός της fast food τέχνης της Υπερδύναμης διέβρωσαν με τόση ευκολία την υποτίθεται πολυσυντειθέμμενη και πολυπολιτισμική κουλτουρα και ιστορία της από ηλιακιακής σκοπι άς τώρα Μητέρας Ευρώπης , τότε αναγκαστικά δεν υπήρξε φίλτρο σε τίποτα. Με απλά λόγια με τα χρήματα της Αμερικής ανοικοδομήθηκε η Ευρώπη μετά τους παγκοσμίους, πολέμους τα οικονομικά της συστήματα αντέγραψε και συνεπώς στις τσουνάμι οικονομικές κρίσεις ο λογαριαμός αναγκαστικά έρχεται στο τέλος και φουσκωμένος.

Οτάν μιλήσαμε πρίν λίγο καιρό σε ένα δημοφιλή μπλόγκ για την επενδυτική συνείδηση του πολίτη του μικροεπνδυτη τουλάχιστον το εννούμε πραγματικα. Αλλά αυτό προυποθέτει παιδεία, υγιή κρατικό παρεμβατισμό στην αγορά, οικονομικές ισορροπίες άμβλυνσης των κοινωνικών αδικίων και πάνω από όλα κόντρα στο ζώο οικονομικόν θα έλεγα του σύχρονου ανθρώπου παραφράζοντας τον διάσημο πρόγονό μας.

Αλλά είναι πολλές οι πτυχές και θα μιλήσουμε κάποτε και για τους λίγους κερδισμένους από αυτήν την κρίση. Και καλά οι τυχεροί αλλά αυτοί πού ήξεραν που να είναι τώρα. Κάθε επανάσταση προυποθέτει κοινή θυματοποίηση . Πλεονέκτημα ή μάλλον μειονέκτημα είναι σήμερα η ταχύτητα των συνεπειών ντόμινο καθώς συντονίζει ταυτόχρονα ανθρωπίνες αντιδράσεις και αποθηκέυει συναίσθημα σε απλές παραστάσεις Είναι απόλυτα ελέγξιμη η κατάσταση κυβερνητές του σήμερα και υποψήφιοι του αυρίο. Και δεν εννοώ τις συνέπειες αλλά τα αίτια. Δεν εννόω τους πολλαπλασιασμούς των κατασχέσεων και της ανεργίας αλλά εννοώ το ίδιο τα αδηφάγο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αλλά θέλω να σας δω τώρα ηγέτες της Ευρώπης απέναντι στο αμερικάνικο αποδυναμωμένο είναι η αλήθεια κατεστημένο. Ας μην γελιόμαστε πάλι στην Ελλάδα τελευταίοι θα τα μάθουμε τα νέα...