Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Τι είναι αληθινά προοδευτικό σήμερα;


Παλαιότερα σαν φοιτητής στο πανεπιστήμιο, οι λέξεις , ο λαικισμός και τα συνθήματα μπορούσαν να ξεσηκώσουν ένα ολόκληρο αμφιθέατρο στις γενικές συνελεύσεις. Αλλαγή , εκσυγχρονισμός, φιλελεύθερος,λαική δεξιά,ιμπεριαλισμός ,πλουτοκρατία και τέλος προοδευτικός. Η σοσιαλιστική παράτάξη της Ελλάδος χρόνια τώρα αρέσκεται στο να αυτοπροσδιορίζεται ως και προοδευτικό κόμμα. Το κέντρο είτε αυτοαποκαλείται δημοκρατικό κόμμα(ΗΠΑ), είτε εργατικό κόμμα(Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σοσιαλδημοκρατία(Γερμανιά,Ελλάδα)τα τελευταία χρόνια βαφτίζει ευατόν και προοδευτική παράταξη. Είναι ίσως ένα μείγμα σοσιαλδημοκρατίας και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας.Είναι ίσως το αντίπαλον δέος στον άκρατο συντηριτισμό.


Ωστόσο στην Ελλάδα της φούσκας, της υπερκατανάλωσης και της υπό ή υπέρ χρηματοδουτούμενης της ιδιωτικού τύπου ανάπτυξης από το κράτος , η πλειοψηφία των λεγόμενων αριστερών του ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκαν δυστυχώς με τους κρατιστές, αποτυχάνοντας να προβάλλουν μια εναλλακτική πρόταση που και να σέβεται τα χρήματα του φορολογούμενου και να προασπίζεται το κοινωνικό κράτος ταυτόχρονα.H ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας βασίστηκε και στην υπερμεγέθύνση της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής οικονομίας.Είναι ένα σπάταλο κράτος και κοινωνικό συνάμα; Η μάλλον μπορεί να είναι ένα κράτος κοινωνικό χωρίς να είναι σπάταλο;Δύσκολο ερώτημα. Παλαιότερα ο Πάγκάλος είχε πει ότι εκεί που ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι. Συμφωνώ.Στην Ελλάδα όμως το παρακάναμε φρονώ.Θεωρησάμε το κράτος σαν ένα οιωνει καλοθελητή για τά πάντα. Δεν πληρώνω φόρους, δεν μπορεί να με έλεγξει κανείς και τα παίρνω όπως μπορώ με πλαστά δικαιολογητικά για συντάξεις ή με μια σειρά απίθανων σε τίτλο επιδομάτων που έφερναν το πόσοστο της κατ έτους πραγματικής αύξησης των μισθών κατ αποτέλεσμα πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.Αυτό ήταν προοδευτική πολιτική; Μάλλον όχι αλλά ήταν η πολιτική της σιωπηρής συναίνεσης κάθως ολοι ήταν ευχαριστιμένοι.Ο συντηριτισμός είναι αυτός λογικά που δεν επιθυμεί την αλλαγή, ενώ ο προοδευτικός οφείλει να προβληματίζεται συνεχώς και να μεταλλάσεται, να προσαρμόζεται στις εξελίξεις.Εάν η αλλαγή που διακήρυξε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 ταυτίστηκε με το να βγάλει από την αφάνεια την μισή Ελλάδα με την αναπόφευκτη υπερμεγέθύνση του δημοσίου τομέα, ο προοδευτικός πολιτικός του σήμερα οφείλει να την ταυτίσει και εκτός των άλλων με το νοικοκύρεμα της οικονομίας. Βέβαια δεν έιμαστε πλέον μόνοι μας σ αυτόν τον κόσμο, όπως παλιά,μετά την επέλαση της παγκοσμιοποίησης .Το πάρτυ το ελληνικό διατηρήθηκε και μετά το 2002 και την υπογραφή του συμφώνου σταθερότητας γιατί τα στοιχεία μας δεν ήταν ενδεχομένως πάντοτε αληθινα.Κρύβαμε συχνά τα προβλήματα κάτω από το χαλί.Ζήσαμε 10 χρόνια στο ευρώ χωρίς να αλλάξουμε τίποτα στις καταναλωτικές μας συνήθειες,ιδιώς στο σπάταλο κράτος.Βέβαια το μαγαζί είναι δικό μας και μπορούμε να επιστρέψουμε στην λογική των νομισματικών υποτιμήσεων σε ενα άλλο πλέον όμως παγκόσμιο περιβάλλον.Ουτέ αυτό πιστεύω όμως ότι είναι προοδευτικό! Το κοινωνικό κράτος πάντως πρέπει να διατηρηθεί και να επαναπροσδιοριστεί πλέον με μία άλλη λογική.Ήταν θωρητικά πάντοτε για την
Ευρώπη η διαχωριστική γραμμή από την άκρατη και ανεξέλεγχτη λειτουργά της αγοράς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: