James Hughes - Για έναν δημοκρατικό μετανθρωπισμό

Από re-public.gr

Ο James Hughes αναλύει μια σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του μετανθρωπισμού, τον ‘δημοκρατικό μετανθρωπισμό’, ως φυσικό προϊόν του Διαφωτισμού που πρεσβεύει την κοινωνική ισότητα και ως ενοποιό στοιχείο ανόμοιων σύγχρονων πολιτικών σχεδίων του Διαφωτισμού, όπου η γνωστική εξέλιξη και η ηλεκτρονική δημοκρατία καθιστούν δυνατή μια όλο και περισσότερο συμμετοχική και αποκεντρωμένη διακυβέρνηση.

---


Marc Roux: Με ποιο τρόπο ο όρος σας ‘Δημοκρατικός Διανθρωπισμός’ συνδέεται με τη δημοκρατία ως διαδικασία και τη δημοκρατία ως τελικό στόχο;


James Hughes: Όταν έγραψα το βιβλίο Citizen Cyborg το 2004, είχαμε μόλις αρχίσει να ορίζουμε μια ιδεολογική θέση για τις παραδοσιακές κοινωνικές δημοκρατικές αξίες, όπως και για τις μελλοντικές διανθρωπιστικές δυνατότητες, και την ονομάσαμε ‘δημοκρατικό διανθρωπισμό’. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι εκείνου του χώρου υιοθέτησαν τον πιο κομψό όρο, ‘τεχνοπροοδευτικός’. Επιτρέψτε μου λοιπόν να απαντήσω πώς οι τεχνοπροοδευτικοί, και ιδίως εμείς που θεωρούμε ότι είμαστε, επίσης, διανθρωπιστές, βλέπουμε τη δημοκρατία.


Οι τεχνοπροοδευτικοί, και οι σοσιαλδημοκράτες γενικά, πιστεύουμε ότι η δημοκρατία απαιτεί ισχυρές εγγυήσεις πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των μειονοτήτων, μια σχετικά ισότιμη κατανομή του πλούτου και της εξουσίας, ένα ισχυρό κράτος με υπευθυνότητα και διαφάνεια απέναντι στους πολίτες του, και μια διαδικασία διαβούλευσης και λήψης αποφάσεων ανοιχτή σε όλα τα ικανά άτομα. Είμαστε κριτικοί απέναντι στον τρόπο που η άνιση εξουσία στην κοινωνία, βασισμένη στο φύλο, τη φυλή, την τάξη, τη θρησκεία και τα λοιπά, διαστρεβλώνει τη δημοκρατική διαδικασία, και επιμένουμε ότι οι κρατικές υπηρεσίες είναι αναγκαίες και πρέπει να είναι ανεξάρτητες από εταιρικές και επιμέρους επιρροές.


Ως διανθρωπιστές, όμως, πιστεύουμε επίσης ότι οι δημοκρατικές κοινωνίες πρέπει να προσαρμόζονται στις αναδυόμενες τεχνολογίες. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες που παρέχουν γενικά οφέλη, όπως οι αντιγηραντικές θεραπείες, πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα σε ό, τι αφορά στη χρηματοδότηση και να υπάρξει οικουμενική πρόσβαση σε αυτές, εφόσον αποδειχτούν ασφαλείς. Επιπροσθέτως των δημόσιων συντάξεων και της ασφάλισης για ανεργία και αναπηρία, χρειάζονται επίσης οικουμενικές εγγυήσεις για το βασικό εισόδημα, καθώς η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργούν αυξανόμενους αριθμούς ανθρώπων δομικά μη απασχολούμενων. Οι καταστροφικές απειλές κάποιων αναδυόμενων τεχνολογιών απαιτούν ισχυρή διεθνική ρύθμιση κι εκείνες που προέρχονται από τη φύση απαιτούν διεθνικές προληπτικές δράσεις και προετοιμασία. Οι τεχνοπροοδευτικοί πιστεύουν ότι ο ορισμός του ‘πολίτη’ θα πρέπει να επεκταθεί από τους ‘ενήλικους ανθρώπους’ στα ‘ικανά πρόσωπα’, από τη στιγμή που τα εξελιγμένα ζώα και οι έξυπνες μηχανές γίνονται μέρος της κοινωνίας. Και η πρακτική της ιθαγένειας θα χρειαστεί να αλλάξει καθώς η γνωστική εξέλιξη και η ηλεκτρονική δημοκρατία καθιστούν δυνατή μια όλο και περισσότερο συμμετοχική και αποκεντρωμένη διακυβέρνηση.


Κατά συνέπεια, το τεχνοπροοδευτικό όραμα μιας διανθρωπιστικής δημοκρατίας έχει να κάνει τόσο με τη διαδικασία όσο και με το αποτέλεσμα.


Marc Roux: Έχετε αναφερθεί εκτενώς στις πιθανές συγκλίσεις ανάμεσα στο Η+ και τις διάφορες πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις. Το Η+, ως κίνημα, θα πρέπει να είναι οικουμενικό;


James Hughes: Ο διανθρωπισμός δεν είναι θρησκεία. Ο διανθρωπισμός προβάλλει ένα σχετικά ταπεινό αίτημα, ότι θα ήταν καλό να χρησιμοποιήσουμε τις τεχνολογίες για να υπερβούμε τα παραδοσιακά όρια του ανθρώπινου σώματος και νου. Από κει κι ύστερα παραμένουν πολλά ερωτήματα για το σκοπό, το νόημα και το καλό, στα οποία ο διανθρωπισμός δεν μπορεί να απαντήσει. Πολλοί διανθρωπιστές βρίσκουν αυτές τις απαντήσεις στις κοσμικές φιλοσοφίες του Διαφωτισμού, όπως ο ωφελιμισμός ή η φιλοσοφία του Καντ, που δεν χρειάζονται θεούς ή θρησκείες. Άλλοι βρίσκουν τις απαντήσεις και εκπληρώνουν τις ψυχολογικές και πολιτισμικές ανάγκες τους μέσα από τις παραδοσιακές θρησκείες. Έχουμε, λοιπόν, διανθρωπιστές και τεχνοπροοδευτικούς που δεν είναι θρησκευόμενοι, όπως και άλλους από τα θρησκευτικά δόγματα όλου του κόσμου.


Πέραν τούτου, οι μακροπρόθεσμες προοπτικές για υπερ-νοημοσύνη, αθανασία και κοσμική μηχανική οδηγούν κάποιους διανθρωπιστές στη δημιουργία νέων θρησκειών. Νομίζω ότι αυτές οι θρησκευτικές προσπάθειες πρέπει να απαντούν σε βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως πώς και γιατί η οικουμένη πρέπει να ελέγχεται μηχανικά, απ’ τη στιγμή που θα έχουμε θεϊκές εξουσίες. Θα ήταν κακό να καταλήξουν οι άνθρωποι σε μια στατική, βλαστική κατάσταση, βυθισμένοι σε εκστατικές διασκεδάσεις, και εάν ναι, ποιο θα είναι το πρότυπο σωτηρίας, χάρης ή ιδανικής προσωπικότητας; Υποψιάζομαι ότι οι απαντήσεις θα επαναβεβαιώνουν τις θρησκευτικές συζητήσεις των τελευταίων χιλιάδων ετών, από τις οποίες μπορούμε ακόμη να μάθουμε πολλά.


Αλλά σε ό, τι αφορά την οικουμενικότητα, δεν πιστεύω σε οικουμενικές αξίες. Όλες οι αξίες αποτελούν προϊόν που σχετίζεται με την ιστορία και οι διανθρωπιστικές αξίες είναι προϊόν του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Οι διανθρωπιστικές προσδοκίες υπάρχουν στις πιο αρχαίες θρησκευτικές παραδόσεις μας, όταν οι μάγοι- ιερείς υπόσχονταν σοφία, υγεία και μακροβιότητα μέσα από τις τεχνολογίες της εποχής τους. Οι προσδοκίες αυτές έγιναν ‘διανθρωπιστικές’ όταν συνδυάστηκαν με τις ιδέες του Διαφωτισμού για πρόοδο, ελευθερία, ατομικισμό, ανθρωπισμό και επιστημονικό εμπειρισμό.


Οι αξίες του Διαφωτισμού, όπως και οι διανθρωπιστικές προσδοκίες για υπέρβαση της ανθρώπινης κατάστασης, υπάρχουν, με τη μια ή την άλλη μορφή, σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Ωστόσο, η αποκρυστάλλωσή τους στον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό υπήρξε μοναδικά ισχυρή και ιστορικά καίρια. Υπάρχουν ακόμη κοινωνίες όπου μόνο μια μειοψηφία έχει υιοθετήσει τις αξίες του Διαφωτισμού, και όπου η μίμησή τους στο μέλλον δεν είναι εγγυημένη. Οι ριζοσπαστικές μετα-ανθρώπινες κοινωνίες μπορεί να υιοθετήσουν νέες αξίες, για τις οποίες οι σημερινοί φιλελεύθεροι δημοκρατικοί διανθρωπιστές μπορεί να ένιωθαν απέχθεια. Το μόνο που μπορούμε να πούμε σήμερα για την οικουμενικότητα του διανθρωπισμού είναι αυτό με το οποίο πολλοί άνθρωποι συμφωνούν, ότι θα ήταν καλό τα άτομα να ελευθερώνονταν από το μόχθο, την αρρώστια, τα γηρατειά, την κατάθλιψη και την αναπηρία μέσα από την ελεύθερη χρήση της τεχνολογίας.


Marc Roux: Ακόμη κι αν το επιχείρημα για την οικουμενικότητα κάποιων Η+ θεμελιωδών αξιών είναι βάσιμο, θα λέγατε ότι ο ‘τεχνοπροοδευτισμός’ είναι, επίσης, οικουμενικά εφαρμόσιμος;


James Hughes: Ο τεχνοπροοδευτισμός σχετίζεται ακόμη περισσότερο με την ιστορία απ’ ό, τι ο διανθρωπισμός. Είναι προϊόν της μη-Ρομαντικής τάσης για κοινωνική ισότητα της σκέψης του Διαφωτισμού, όπως εκπροσωπείται από τους Diderot, Condorcet, Priestley, Paine και άλλους. Πολλοί άνθρωποι από πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες έχουν ανταποκριθεί σε αυτά τα ιδανικά και έχουν αγωνιστεί γι’ αυτά, άρα δεν πιστεύω ότι είναι αμιγώς ευρωπαϊκά ή ότι περιορίζονται απ’ το χρόνο. Είναι, όμως, πιθανό οι πιο αυταρχικές ή θεοκρατικές αξίες να υπερισχύσουν στο τέλος, γι’ αυτό και χρειάζονται διαρκή υπεράσπιση.


Marc Roux: Με ποιο τρόπο οι τεχνολογίες Η+ μπορούν να ενθαρρύνουν την ανεκτικότητα και να μειώσουν τις σημερινές ανισότητες;


James Hughes: Οι νέες τεχνολογίες απλώς αλλάζουν το πεδίο στο οποίο αγωνιζόμαστε για τον Διαφωτισμό. Δεν κάνουν αναγκαστικά τη νίκη λιγότερο ή περισσότερο βέβαιη. Από τη μια πλευρά, οι αναδυόμενες τεχνολογίες γεννούν μια νέα μορφή ρατσισμού, τον ‘ανθρώπινο- ρατσισμό’. Βλέπουμε πολλούς βιοσυντηρητικούς, που αντιτίθενται όλοι τους στον ρατσισμό με βάση το χρώμα της επιδερμίδας, να χρησιμοποιούν ασυνείδητα ρατσιστική γλώσσα ενάντια στα εξελιγμένα ανθρώπινα πλάσματα και τους κλώνους. Οι εξελιγμένοι άνθρωποι θα πάρουν τις δουλειές των παιδιών μας. Θα μισούν τους κανονικούς ανθρώπους και θα προσπαθούν να μας ελέγχουν. Τα παιδιά τους θα υποφέρουν από τις εγωϊστικές πράξεις τους ( ακριβώς όπως τα παιδιά που είναι καρποί επιμιξίας), κι επομένως δεν θα τους επιτρέπεται να έχουν παιδιά. Θα έχουν διαφορετικές αξίες από τους ‘κανονικούς’ ανθρώπους.


Εάν, από την άλλη πλευρά, υπερασπιστούμε τη σοσιαλδημοκρατία και αγωνιστούμε για φιλελεύθερες αξίες και αλληλεγγύη, τότε οι τεχνολογίες θα μπορέσουν να μειώσουν την ανισότητα και να διευκολύνουν μια βαθύτερη κατανόηση μέσα από τις διαιρέσεις μας. Η άμεση από νου-σε νου επικοινωνία, για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργήσει πολύ πιο βαθιά εμπάθεια για τις εμπειρίες και τους τρόπους σκέψης άλλων ανθρώπων. Η εξάλειψη γνωστικών και φυσικών αναπηριών θα επιτρέψει σε ανθρώπους, που προηγουμένως δεν μπορούσαν, να συμμετάσχουν στην κοινωνία. Οι τεχνολογίες δεν θα κάνουν την κοινωνία πιο ισότιμη ή ανεκτική, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις τεχνολογίες για να γίνουμε πιο ισότιμοι και ανεκτικοί.


Marc Roux: Πώς μπορεί η δημόσια πολιτική να αντιμετωπίσει την αμηχανία του κοινού απέναντι στις τεχνολογίες Η+;


James Hughes: Υπάρχουν πολλές πηγές αντίθεσης στην ανάπτυξη των τεχνολογιών. Κάποιες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με δημόσια πολιτική, ενώ άλλες μπορούν. Η πεποίθηση ότι τα ανθρώπινα πλάσματα δημιουργήθηκαν από το Θεό για να έχουν ένα συγκεκριμένο είδος σώματος, σεξουαλικότητας, μέγιστης διάρκειας ζωής ή μυαλού, δεν είναι κάτι που η πολιτική και το ορθολογιστικό επιχείρημα μπορεί να αγγίξει. Είτε θα επιτρέψουμε σε αυτό το είδος προκατάληψης να ελέγξει τις ζωές μας, είτε δεν θα το επιτρέψουμε.


Υπάρχουν όμως δυο προβληματισμοί για την τεχνολογία στους οποίους πρέπει οπωσδήποτε να δώσουμε απάντηση: η ασφάλεια και η ισότητα. Οι άνθρωποι ορθά ανησυχούν ότι οι καπιταλιστές της ιατρικής θα προσπαθήσουν να αποκρύψουν τους κινδύνους και να προβάλουν τα οφέλη οποιουδήποτε πράγματος μπορεί να τους αποφέρει κέρδος. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε δημόσια χρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας και ισχυρές ανεξάρτητες υπηρεσίες για δοκιμές και ρυθμίσεις.


Επίσης, οι άνθρωποι ανησυχούν δικαίως ότι η ανισότιμη πρόσβαση στις τεχνολογίες θα κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Αυτό μπορεί να ξεπεραστεί με προσπάθειες για τη διασφάλιση ευρύτερης πρόσβασης μέσα από μια οικουμενική ιατρική περίθαλψη, μεταφορά τεχνολογίας και επιδοτούμενη πρόσβαση.


Marc Roux: Υπάρχει κάποια δημοκρατική διαδικασία που να μπορεί να εγγυηθεί ότι οι τεχνολογίες Η+ δεν θα χρησιμοποιηθούν από τη βιομηχανία του μάρκετινγκ προκειμένου να ελεγχθούν πιο αποτελεσματικά οι οικονομικές συμπεριφορές και οι επιλογές των πολιτών;


James Hughes: Η γνωστική ελευθερία αποτελεί ήδη μέρος του δημοκρατικού αγώνα γύρω από θέματα όπως ο καπνός, ο ανοιχτός κώδικας, η διαφήμιση κι η ιδιωτικότητα. Οι χειρότερες πρακτικές μπορούν να απαγορευτούν απερίφραστα, όπως οποιαδήποτε απόπειρα εθισμού του καταναλωτή σε ένα προϊόν ή η άμεση διαφήμιση στα παιδιά. Αλλά οι ελεύθερες κοινωνίες πρέπει να επιτρέπουν τις απόπειρες πώλησης πραγμάτων ακόμη κι αν υπάρχει επιτυχής ψυχολογική εκμετάλλευση. Η ευθύνη μας είναι να διδάσκουμε τα παιδιά να είναι κριτικοί και συνειδητοποιημένοι καταναλωτές. Χρειάζομαι πραγματικά αυτά τα ρούχα, το μέικαπ ή τη χειρουργική, ή απλώς τα θέλω επειδή με έπεισαν ότι αν τα έχω θα είμαι πετυχημένη όπως αυτό το μοντέλο; Χρειάζομαι πραγματικά ένα γρήγορο αμάξι για να είμαι άντρας; Ο αυξανόμενος έλεγχος στο ίδιο μας το μυαλό και την ενημέρωση που λαμβάνομε θα μας δώσει περισσότερες δυνατότητες να ελευθερωθούμε από την εξωτερική εμπορική και πολιτική χειραγώγηση, όπως ακριβώς δημιουργεί νέους τρόπους χειραγώγησης των άλλων.


Marc Roux: Τι πιστεύετε για το σημερινό καθεστώς της βιοπολιτικής και, πιο συγκεκριμένα, του τεχνοπροοδευτισμού, στην Αμερική του Μπαράκ Ομπάμα;


James Hughes: Όλοι σχεδόν οι διανθρωπιστές ή τεχνοπροοδευτικοί ενθουσιάστηκαν που είδαν τον Τζορτζ Μπους να φεύγει και όλοι σχεδόν ελπίζουν στη διοίκηση Ομπάμα. Η επιρροή της Χριστιανικής Δεξιάς, της Big Oil και άλλων δεξιών ομάδων του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος έχει πολώσει την Αμερική ανάμεσα στους κοσμικούς, φιλελεύθερους, υπέρμαχους της επιστήμης Δημοκρατικούς και τους αντι-επιστημονικούς Ρεπουμπλικάνους. Μας υποσχέθηκαν και περιμένουμε μια ισχυρή δέσμευση για τη βασική επιστημονική έρευνα, όπως και μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την ιατρική περίθαλψη, την πρόσβαση στο διαδίκτυο και άλλες τεχνολογίες περισσότερο οικουμενικές.


Στον πιο μικρό κόσμο της βιοπολιτικής, οι τεχνοπροοδευτικοί, ειδικότερα, κάνουν τεράστια άλματα. Οι φιλελεύθεροι βιοηθικιστές έχουν ανακαλύψει τον διανθρωπισμό και δηλώνουν ότι τάσσονται, σε γενικές γραμμές, υπέρ μιας φιλελεύθερης ρύθμισης της εξέλιξης. Οι σαφώς νέο-φιλελεύθεροι (ή, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ‘libertarian’), που είναι υπέρμαχοι του φονταμενταλισμού της ελεύθερης αγοράς, έχουν κάνει πίσω και η Χριστιανική Δεξιά βρίσκεται σε σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Η Παγκόσμια Διανθρωπιστική Ένωση μετονομάστηκε σε Humanity+ και αναπτύσσεται γρήγορα, όπως και οι σχετικές οργανώσεις που εργάζονται για την αντιγήρανση, τη νανοτεχνολογία και τη βιοπολιτική. Είμαστε, λοιπόν, πολύ αισιόδοξοι.

Παράνομη η ηγεσία της Επιτροπής Ανταγωνισμού...

Γράφαμε πριν αρκετούς μήνες για το αντιπολιτευτικό έλλειμα στο θέμα των καρτελ που δίπλα στην κυβερνητική απραξία για έλεγχο της αγοράς καθιστά το ζήτημα του ανταγωνισμού σε μείζον θέμα (Μία κυβέρνηση Ολιγοπωλίων...Μία αντιπολίτευση ολιγωρίας?).

Επισημάναμε την αδυναμία και την ανεπαρκειά του Ζησιμόπουλου,(κυρίως επιστημονική )το παρελθον του και την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης αντιμετώπισης του θέματος. Ερχεται τώρα ο ίδιος ο απεργός Θεόδωρος Τενέζος να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Είναι ένα σημείο που θα κριθεί πολύ αυστηρά η επόμενη σοσιαλιστική κυβέρνηση του τόπου από ολούς.Δείτε την συνέχεια..

Από τον Θεόδωρο Τενέζο

press-gr.blogspot.

Η ανανέωση της πρώτης θητείας Ζησιμόπουλου. Η δεύτερη ταραχώδης θητεία. Τά γεγονότα και πρακτικές που συνδέθηκαν με αυτή. Η απεργία πείνας. Η παράταση πού έγινε όταν ήταν πλέον ιδιώτης. Η επιμονή της πολιτείας ακόμα και παράνομα να τον διατηρήσει επικεφαλής της.
Τον Γενάρη τού 2006, άρχιζε με Πράξη τού Υπουργικού Συμβουλίου η δεύτερη θητεία τού Σπύρου Ζησιμόπουλου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού πού αποδείχτηκε και η πλέον ταραχώδης. Ο πρώην στενός συνεργάτης τού Χρήστου Παπουτσή στις Βρυξέλλες είχε διοριστεί το 2003 από την προηγούμενη κυβέρνηση και το έργο το οποίο είχε να επιδείξει έκτοτε ήταν ανύπαρκτο, όπως αποδεικνύει διαχρονικά η τελευταία θέση της Επιτροπής Ανταγωνισμού στή διεθνή κατάταξη αποδοτικότητας.
Παρά ταύτα ο πρώην διπλωμάτης διατηρήθηκε στο τιμόνι της Αντιμονοπωλιακής Αρχής για μία δεύτερη θητεία και από την κυβέρνηση Καραμανλή,σαν να μην υπήρχαν άλλοι ικανοί και καταρτισμένοι Έλληνες για ή θέση αυτή.
Η δεύτερη θητεία τού Σπύρου Ζησιμόπουλου συνδέθηκε μέ τό σκάνδαλο τού καρτέλ τού γάλακτος τό οποίο...
άρχισε και ολοκληρώθηκε ενώ αυτός ήταν πρόεδρος , με βροχή μηνύσεων σε βάρος του για παρανομίες κατά την άσκηση της προεδρίας του, με δύο μέχρι στιγμής ασκήσεις ποινικών διώξεων σε βάρος του και άλλες να εκκρεμούν,με μνημειώδεις πρακτικές κακοδιοίκησης καταγγελμένες από τούς ίδιους τούς υπαλλήλους της Επιτροπής, μέ καταγγελμένες πρακτικές συγκάλυψης μεγάλων καρτέλ στις οποίες ποτέ δέων δόθηκε απάντηση κλπ.
Αποκορύφωμα ,η απεργία πείνας τού μικρομεσαίου Θεόδωρου Τενέζου για πάνω από 4 μήνες μπροστά την Επιτροπή ,σύμβολο αντίστασης στην προστασία των καρτέλ από την κυβέρνηση Καραμανλή αλλά καεί κραυγή απόγνωσης για την καταστροφή του από το καρτέλ τού χάλυβα πού επιμελώς αθωώθηκε από τήν Αρχή αυτή τής προστασίας,υποτίθεται, των αδύναμων πολιτών από τούς οικονομικούς καρχαρίες τού τόπου.
Χρειάστηκαν 132 μέρες απεργίας πείνας τού Θ. Τενέζου, 14 μέρες απεργίας πείνας τού γιατρού Γ. Κοσμόπουλου, 2 μέρες απεργίας δίψας 3 απεργών, μία κατάληψη της Επιτροπής, ΜΑΤ, τραυματισμοί πολιτών, σιωπή ΜΜΕ και συνεχιζόμενος αγώνας ζωής και θανάτου για να αποκαλυφθεί μέσα από την κατευθυνόμενη αναξιοπιστία τού μοιραίου προέδρου της Αντιμονοπωλιακής Αρχής το θεμελιώδες πολιτικό πρόβλημα.
Οι Έλληνες πολιτικοί διατηρούν τον Σπύρο Ζησιμόπουλο στη θέση αυτή ακόμα καί παρανομώντας! Η παράταση τής θητείας του είναι παράνομη!
Γιατί; Ποιοί διαχρονικά έχουν επιβάλει αυτόν των μοναδικό άνθρωπο να ελέγχει την σπουδαιότερη Ανεξάρτητη Αρχή της χώρας, νά επιδίδεται σε απίστευτης βαρβαρότητας πρακτικές σέ βάρος των συμφερόντων των εκατομμυρίων πολιτών και νά προστατεύει τις συμμορίες ετών οικονομικά ισχυρών;
Οι πολιτικοί από χθες έχουν στα χέρια τους εξώδικο τού απεργού πείνας πού αποκαλύπτει πλήρως το μεγάλο κεντρικό πολιτικό αυτό σκάνδαλο.
Τό παράνομο ανοσιούργημα πού βάζει δυναμίτιδα ατά θεμέλια τής Δημοκρατίας μας.
Οι θεσμικοί θεματοφύλακες τής Πολιτείας πρέπει έστω και τώρα να τον απομακρύνουν άμεσα.
Και κατόπιν να δώσουν εξηγήσεις τής διαχρονικής επιμονής τους ατόν άνθρωπο αυτό. Για ποιες ιδιότητες καί ικανότητες του τον εμπιστεύτηκαν τόσο πολύ και ποιοι είναι αυτοί άραγε, κύριε πρωθυπουργέ των" δηλώσεων Μπαιρακτάρη";
Καιρός να έλθουν στο φως.

Συνέχεια

ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Ακόκα ένα άρθρο από τον Δημήτρη Κουμαντάρο

Υπάρχει ένα πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην κοινωνική και πολιτική μας ζωή. Σύντομα, σε λίγους ή περισσότερους, μήνες θα γίνουν εθνικές εκλογές. Με βάση το ισχύον αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα και το πολιτικό τοπίο όπως διαμορφώθηκε μετά τις ευρωεκλογές, είναι σχεδον βέβαιο, ότι από τις επερχόμενες εκλογές θα προκύψει μια κυβέρνηση μειοψηφίας στο εκλογικό σώμα, που θα αποτελείται από πολιτικά στελέχη ίδιας νοοτροπίας με αυτά που κυβερνούν τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Τα ενδεχόμενα σενάρια για το ποιοί θα σχηματίσουν μια τέτοια κυβέρνηση είναι: Αυτοδύναμα το ΠΑΣΟΚ. ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με Οικολόγους και πράγμα λιγότερο πιθανό σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σε συνεργασία με τον ΛΑΟΣ. Μπορεί και να μην συγκροτηθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να ξαναγίνουν εκλογές, όπου πλέον με τον ακόμα πιο πλειοψηφικό προβλεπόμενο εκλογικό νόμο θα κατορθωθεί τελικά η εφαρμογή ενός από τα παραπάνω σενάρια.

Σε κάθε περίπτωση θα έχουμε, στο πρωθυπουργικοκεντρικό πολιτικό μας σύστημα, ως πρωθυπουργό έναν Γ.d Παπανδρέου ή έναν Κ.Καραμανλή, κορυφαίους υπουργούς κάποια από τα υπάρχοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, εν μέσω των ίδιων κι ακόμα οξύτερων κοινωνικών, οικονομικών, εθνικών κ.λ.π. προβλημάτων. Ω τι ευτυχία.

Μπορεί να αποτραπεί αυτό τό «λαμπρό» κι «ελπιδοφόρο» μέλλον;

Μπορεί. Αν συστρατευτούν όσες κι όσοι δεν το επιθυμούν σε μιαν άλλην πολιτική. Αν δεν νίψουν τα χέρια τους ή αν δεν τα τρίψουν χαιρέκακα.

(Το άθροισμα όσων πήγαν με χαρά; να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ δεν ξεπερνά το 50%, όλων των ψηφοφόρων στις βουλευτικές εκλογές του 2007).

Ποιά μπορεί να είναι μια άλλη πολιτική, τι θα την συνθέτει; Η απάντηση μπορεί να είναι και μονολεκτική. Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α.

Δημοκρατία σημαίνει: Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στοιχειωδώς ίσων ευκαιριών στην αρχή της ζωής τους. Υγείας, Ασφάλειας, Αξιοπρεπούς Διαβίωσης, Παιδείας. Όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα ισοδύναμης ενημέρωσης, έκφρασης γνώμης και ψήφου. Όλοι είναι ίσοι απέναντι στον δημοκρατικά ψηφισμένο νόμο.

Γύρω από αυτό το αίτημα-στόχο μπορεί να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή δημιουργική ενότητα, ικανή να ενεργοποιήσει τις καλύτερες ιδιότητες όλων των πολιτών, ικανή να διεκδικήσει να έχει καθοριστικό λόγο στη διακυβέρνηση της χώρας, στον καθορισμό δηλαδή των συλλογικών παραμέτρων της ζωής μας.

Διεκδικώντας την εφαρμογή της Δημοκρατίας σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και πρώτα απ’ όλα στον ίδιο τον εαυτό της, αυτή η νέα πανελλήνια πολιτική συσπείρωση (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ;) θα επιδιώξει να λύσει όλα τα υπάρχοντα κοινά προβλήματα μέσα από τη συμμετοχή, τη μελέτη, το διάλογο, τη σύνθεση, την εφαρμογή της αρχής της πλειοψηφίας. Δίχως ιδεοληψίες, φαντασιακές «λύσεις», κοκορομαχίες. Μέσα σε ένα πλαίσιο κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, οικολογικής στρατηγικής, εθνικής ανεξαρτησίας και εθνικής στρατηγικής, δημοκρατικής και δίκαιης διαχείρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Οικουμένη.

Σε αυτή τη συσπείρωση έχουν θέση πολίτες από όλο το κοινωνικό και πολιτικό φάσμα, που επιθυμούν να συμβιώσουν δημοκρατικά με τους συμπολίτες τους και να συμμετέχουν πρωτοβουλιακά στον καθορισμό της κοινής τους ζωής. Σχηματικά έχουν θέση, όσοι ξεκινούν από την δημοκρατική αναρχία και φτάνουν μέχρι τη δημοκρατική φιλελεύθερη εντιμότητα. Πολίτες, οργανώσεις, κόμματα.

Η συγκρότηση αυτής της νέας πολιτικής κίνησης μπορεί να γίνει με τον σχηματισμό επιτροπών πρωτοβουλίας σε χώρους κατοικίας, δουλειάς, σπουδών. Όλα τα συλλογικά σώματα κι οι συντονιστικές επιτροπές που θα χρειαστεί να συγκροτηθούν, θα εκλεγούν μεσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες και το ίδιο θα συμβεί και με τους υποψήφιους βουλευτές.

Ο στόχος είναι η συσπείρωση να συγκροτηθεί άμεσα (χθες όπως λέγεται), να ενώσει τις ευρύτερες δυνατές δυνάμεις και να κατέβει στις ερχόμενες εκλογές, εφ’ όσον έχει βάσιμη προοπτική να συγκεντρώσει τουλάχιστον ένα διψήφιο εκλογικό ποσοστό, ικανό δηλαδή να επηρεάσει τον τρόπο της αυριανής διακυβέρνησης της χώρας.

Μιλάμε για μιαν απόπειρα πολιτισμικής αναγέννησης-στροφής της χώρας. Τώρα.

Δημήτρης Κουμάνταρος

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΝΑ

http://kanenaskathenas.wordpress.com

H "σικέ" μετάλλαξη του ΛΑ.Ο.Σ που όμως θαμπώνει πολλούς και πολύ

To γράφαμε πριν 17 μήνες περίπου(Η κοινοβουλευτική "ανεξαρτησία" του ΛΑΟΣ στην Βουλή) με αφορμή την πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ στην Βουλή τότε. Διαγνώσαμε έγκαιρα την μετάλλαξη και τον τυχοδιωκτισμό του Γιώργου Καρατζαφέρη . Μιλήσαμε για "ενσωμάτωση στο αντιπολιτευτικό μοντέλο του λεξιλόγιου του και τακτικές που προσεγγίζούν πειστικότερη ένα μοντέλο της λαικής Δεξιάς " παρατηρήσαμε έγκαιρα ότι "οι λαικίστικες κορώνες για την αφαίμαξη των καταναλωτών απο τις τράπεζες, για καρτελοποίση της ελληνικής αγοράς, για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο Θαμπώνουν "τους ψηφοφόρους που ξεχνιούνται αμυδρά". Το ξαναθυμηθήκαμε πρόσφατα και με τις δηλώσεις του Βορίδη για την κεντροδεξιά του ΛΑ.Ο.Σ (βλ.σχετίκο το δημοσιέυμα στο ΑΝΤΙ ). Αλήθεια με πόση ελαφρότητα και αφέλεια διεκδικούν όλοι σημέρα την πατρότητα των δύο πολιτικών χώρων.

Ας έρθουμε στο σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι για όσους έχουν αντιληφθεί την υποκρισία και τον καιροσκοπισμό του ΛΑΟΣ , για όσους δεν μπορούν να βλέπουν τον Άδωνη Γεωργιάδη να διακόπτει με θράσος τους πάντες σε κάθε πάνελ και να βγάινει καμαρωτός και να δηλώνει φανατικός φαν του Μπερλουσκόνι, για όσους δυσκολεύονται να διακρίνουν δημοκρατικές ευαισθησίες στον Βορίδη, όταν το έβλεπαν να κυνηγάει ακροαριστερούς με το τσεκούρι παραμάσχαλα στα Εξάρχεια , η άνοδος του κόμματος αποτελεί πρόβλημα. Είναι πρόβλημα αισθητικής, υποκρισίας, ανυπαρξίας ίσως δυνατού αντιπολιτευτικού λόγου από το ΠΑΣΟΚ, πρόβλημα επιβεβαίωσης του κορεσμού και της φθοράς που έχει υποστεί ο δικομματισμός. Ξεκίνησε αυτός o "εθνικός αγών "του Καρατζαφέρη με τα εθνικιστικά συνθήματα που έκανε το ακροατήριο στο πρώτο σύνεδριο που αποτελούντο από ψηφοφόρους, στελέχη της Εθνικής Παρατάξεως, της ΕΠΕΝ, της “Πρώτης Γραμμής”, του ΕΝΕΚ, του “Κόμματος του Ελληνισμού να παραληρεί .

Στην συνέχεια όμως ο πονηρός Καρατζαφέρης κατάλαβε ότι υπάρχει ένα πολιτικό κενό που δημιούργει η έλλειψη αντίστοιχης βαρύτητας των «διάδοχων» με τους κληροδότες των βαριών ονομάτων και εξαφορμής της κρίσης των ηγεσιών του ελληνικού πολιτικού συστήματος και των δύο κορεσμένων πολιτικών μαγαζιών/κόμματων είδε φως για την τοτε«ακρο»-δεξιά του και μπήκε. Στην αρχή θέλαμε ένα πολιτικό στιγμά, μια σφραγίδα για να δικαιολογήσουμε το εγχείρημα και να εκπροσωπήσουμε πολιτικά ένα χώρο που έλειπε στην Ελλάδα μέχρι τότε.

Αλλά μετά είδαμε ότι η άλλη τακτική αποδίδει περισσότερο και την βαφτίζουμε τώρα "πολυκατοικία2 ή "συγκατοίκηση" ή "κεντροδεξία". Έχει δυναμική μεγάλη η άλλη τακτική.Είδαμε σου λένε να μιλάμε σκληρά για την μετανάστευση και να επιβραβευόμαστε . Ειδάμε την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να σέρνονται επικοινωνιακά όταν ο Μαρκογιαννάκης κατόπιν εντολής(και εορτής) επιτέλους άρχιεσε να ετοιμάζει χώρους περιμάζωξης των μεταναστών ένω ο Παπανδρέου (λίγο καθυστερημένα είναι η αλήθεια ) να μιλάει για χώρα "ξέγραφο αμπέλι".Δύο πράγματα έιναι η πολιτική της μετανάστευσης δύσκολα αλλά δύο : πρόληψη-περιφρούρηση αλλά μετά ενσωμάτωση.

Το θέμα όμως είναι ποιός το περνάει επικοινωνιακά.Στην μετανάστευση ο Καρατζαφέρης κέρδισε τις εντυπώσεις αλλά δεν έιναι το μοναδικό του όπλο. Θα την "παίξει" πολιτικά την ΝΔ εκμεταλλευόμενη την ανυπαρξία της αρχηγίας της , την προσαρμοστικότητα του και την ρητορία του που καθαρίζει τον "λίγο" πολιτικά Τσίπρα ως πιθανή ενναλακτική δεξαμενή απορρόφησης δυσαρεστημένων ψηφοφόρων και την "φωτοβολίδα" των Οικολόγων.

Θα γλυκάνει τα πικραμένα στελέχη της ΝΔ και τους πολέμιους της Μπακογιάννη με μία πρόγευση εύκολης επανάκτησης ή διατήρησης της εξουσίας καταφέρνοντας μαεστρικά μέχρι στιγμής δύο πράγματα : να διατηρεί την σύμπάθεια του στους κόλπους και τους ψηφοφόρους της ΝΔ και παράλληλα να λειτουργεί ως "ανεξάρτητη πολιτική και καταγγελτική φωνή"(sic) και για ψηφοφόρους άλλων χώρων χωρίς ακόμα να φαίνεται καπελώμενος πολιτικά από την ΝΔ. Αυτη η τήρηση της λεπτής πολιτικής ισσοροπίας θέλει μαεστρική ικανότητα που π.χ η Ηγεσία του Συνασπισμού απέτυχε να επιδείξει στα δημοσκοπικά της limit up".!

Δημιουργεί όμως και δύο κινδύνους για το ΠΑΣΟΚ. Πρώτον ,το αυτονόητο μία μόνιμη προοπτική συνεργασίας με την ΝΔ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ και δεύτερον δημιουργεί ίσως ένα "προθάλαμο ψήφου" ή έαν θέλετε ενα "ψυγείο ψηφοφόρων" για την ΝΔ. Έάν καταφέρει και περάσει επικοινωνιακά ο Καρατζαφέρης ότι ακουμπάει πολιτικά το Κέντρο έστω και προς τα Δεξιά τότε είναι πιθανό σε καθέ εκλογική αναμέτρηση "διαμαρτυρίας "ή και βουλευτικών εκλογών να απορροφά δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της ΝΔ, ένα μερος των οποίων θα στρέφοταν στο ΠΑΣΟΚ και να τους διατηρεί στους κόλπους του μέχρι να αποκτησει η συντηρητική παράταξη ξανά προοπτική εξουσίας . Είναι πιθανό το ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό των ψηφοφόρων στα μάτια του οποίου έχει καταρρεύσει ο δικομματισμός και τα βασικά του εργαλεία από την μεταπολίτευση να στραφεί απλά σε ένα καλό ρήτορα ή απλά στον καλύτερο λαικιστή.!

Οι MEGA-λοι εντολοδόχοι του ΔΟΛ πάντα έψαχναν έναν "ρυθμιστή εξουσίας"τα τελευτάια χρόνια στην Ελλάδα για να κόβουν τον βήχα του Παπανδρέου όταν μιλάει για αυτονομία της πολιτικής και για να έχουνε στο τσεπάκι τους τον Καραμανλή ακόμα περισσότερο έαν τολμούσε ποτέ να τους αγγίξει(λέμε τώρα ). Λέτε εκεί να οφείλεται και επικοινωνιακή αβάντα του συγκροτήματος στον Καρατζαφέρη έναν χρόνο τώρα?

Εάν η Πολιτική Ανοιξή και η ΔΗΑΝΑ , θεωρητικά ήταν πρόβλημα της ΝΔ και το ΔΗΚΚΙ πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ , τα ποσοστά του ΛΑΟΣ είναι πρόβλημα και για τους δύο,(αυτό είναι το περίεργο για το ΠΑΣΟΚ) είναι και για όλους εμάς που πίσω από τις άναρθες κραυγές του Άδωνη βλέπουν έναν καλά καμουφλαρισμένο Ακροδεξιό!.Το καμπανάκι αγαπητέ Γιώργο Παπανδρέου για τις βουλευτικές εκλογές μόλις χτύπησε!!!!!

Χλωμή αυτοκριτική ο Καραμανλής, χαμόγελα ο Παπανδρέου.

Μία περίεργη βραδία βιώσαμε απόψε. Ισώς την πιό περίεργη από το βράδυ του Απρίλη του 2000 που ζήσαμε το 7 με 9 των πανηγυρισμών της ΝΔ. Στην Νέα Δημοκρατία αναθάρρησαν από τα όλως παραδόξως τραγικά ανεπιτυχή exit polls και την απότομη μείωση της διαφοράς. Εχεί μία λογική αυτό , αυτή η ανακούφιση από το αρχικό σοκ, αλλά δεν δικαιολογεί την αδυναμία των περισσοτερών στελεχών της ΝΔ να αποδεχτούν την καθαρή ήττα του κυβερνώντος κόμματος. Προεξάρχοντος του Καραμανλή αναγορεύτηκε ως νικητής των εκλογών αλλά και ως βασικό πολιτικό μήνυμα το ποσοστό της αποχής. "Δεν υπάρχει απαξίωση της κυβέρνησης" και "πήραμε το μήνυμα" και η δυσαρέσκια εκφράστηκε με την αποχή άρα είναι οι περισσότεροι απεχοντες δικοί μας. Με κοντά στο 25% το ποσοστό στην Β Αθηνών της ΝΔ, δημιουργούνται αρνητικά ρεκορ όλων των εποχών. Ο Καραμανλής θα έπρεπε να κάνει πολύ γενναιότερη αυτοκριτική και να μην εξέρχεται με χαμόγελα από την Ρηγίλης πηγαίνωντας στο Ζάπειο. Ο Γίωργος Παπανδρέου είχε χαμόγελα, μίλησε για μεγάλη νίκη αλλά ξέρει εύχομαι καλύτερα από εμάς, ότι θέλει δουλεία ακόμα το ΠΑΣΟΚ για να σιγουρεύσει την πρωτιά,την διαφορά και πολλώ μάλλον την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Θα επισημάνουμε και δύο λάθη στην προεκλογική τακτική του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές τώρα που τελείωσαν όλα. Λάθος 1 :απαράδεκτη η επιλογή και η συντήρηση του συνθήματος σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα στο δρόμο για τις εκλογές.Παλαιοαριστερίστικο σύνθημα,παροχημένο, βγαλμένο από εποχές που δεν συνάδουν με την σημερινή συγκυρία(που να φανταζόταν η Ροζα Λούξεμπουργκ την χρήση του 100 σχεδόν χρόνια μετά) , που εάν δεν ήταν τόσο μεγάλη η αδιαφορία της εκλογικής μάζας θα είχε στοιχίσει περισσότερο λειτουργώντας συσπειρωτικά ενδεχομένως για την ΝΔ.Σωτήρια ητάν δημοσκοπικά για το ΠΑΣΟΚ την τελευταία εβδομάδα η φυγή Καραβέλα. Λάθος 2 Η απόδοση χαρακτήρα δημοψηφισμάτος στις ευρωεκλογές μεγάλωσε τις προσδοκίες ενώ το πολιτικό κλίμα δεν είναι ακόμα τόσο συντριπτικά υπέρ του ΠΑΣΟΚ ώστε να δικαιολογεί τις επιδιώξεις αυτού του μεγέθους. Το 7,2% των λοιπών κομμάτων (μαζί με τα λευκά) που επισήμως αποτέλεσε την αιτία καταποντισμού των exit polls καθώς επίσης και η προοπτική εισόδου των Οικολόγων στην Βουλή συρρικνώνει τις πολιτικές δεξαμενές για το υποψήφιο κυβερνών κόμμα. Οσό χαλαρή και να είναι η ψήφος των ευρωκλογών θα περίμενα μεγαλύτερη μετακίνηση των ψηφοφόρων της ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ(πολύ θα ήθελα να μάθω το ακριβές ποσοστό της). Τα ποσοστά του ΛΑ.Ο.Σ και των λοιπών κομμάτων απορρόφησαν τους κραδασμούς της αντίδρασης και περιόρισαν την έκταση της ήττας της ΝΔ. Ειδικά το 7,15% του ΛΑ.Ο.Σ οφείλει να προβληματίσει όσο λίγα ποσοστά του επιτελείς του ΠΑΣΟΚ για την προοπτική προσεταιρισμού δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της ΝΔ, που ανήκοντες ενδεχομένως στον ευρύτερο χώρο του ευμετάβλητου κέντρου ( πολιτική δεξαμενή που βγάζει τις κυβερνήσεις συνήθως)αρνούνται είτε να επιστρέψουν είτε να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ.Να θυμίσω τέλος ότι την αμετροέπεια του Καραμανλή μετά τις εκλογές 1999,(ποσοστό νίκης 3,8% περίπου για την ΝΔ) τις οποίες ακολούθησε η ήττα στις βουλευτικές του 2000, δεν την μιμήθηκε σήμερα ο Παπανδρέου..Και ορθώς έπραξε. Η σημερινή επίσημα καταγεγραμμένη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι επιτυχία για το παρόν στο ΠΑΣΟΚ ενώ η διαχείριση της δοκιμασία για το μέλλον...

H πρώτη Νίκη του ΠΑΣΟΚ ....

Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για την σοσιαλιστική παράτάξη στην Ελλάδα να καταγράψει την πρώτη της εκλογική νίκη μετά από 2000. Η διαφορά συμφωνα με τα exit polls αναμένεται να ξεπεράσει το 5%,που έαν επιβεβαιωθεί ίσως καταγράφει την σημαντική φθορά της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Καραμανλή που υποσχέθηκε κάθαρση και καταπολέμηση της διαφθοράς φαίνεται να τιμωρείται κυρίως για την ανυπαρξία προσπάθειας σε όσα ευαγγελιίτηκε ότι θα αντιμετωπίσει. Το ΠΑΣΟΚ αναμένεται να καταγράψει ένα ποσοστό που θα πλησιάσει το 38%, ποσοστό διόλου ευκαταφρόνητο έαν αναλογιστεί κανείς την μεγάλη αποχή , την χαλαρότητα της ψήφου των ευροεκλογών και όλα τα χαμηλά ποσοστά που κατέγραφαν 2 χρόνια τώρα οι δημοσκοπήσεις.Σημαντικά τα ποσοστά του ΚΚΕ που δείχνει να ρευστοποιεί πολιτικά την αυξανόμενη απαξίωση για το ευρωπαικό κεκτημένο, ενώ η άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ αποτελεί την τελευταία κερκόπορτα για την ΝΔ, για όσους ψηφοφόρους αποφάσισαν να στείλουν με αυτό τον τρόπο μήνυμα στον Καραμανλή.Εάν αποδεχτούμε ότι ένα 15% αποφάσισε πάνω από την κάλπη τελευτάια στιγμή , η διαφορά αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, δεδομένουτου δημοσκοπικού αξιώματος ότι σε περίπτωση αμφιβολίας η πλάστιγγα γέρνει πάντα υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.Σημασία έχει η διάχειρηση της νίκης από το ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα όπου η έννοια της αλλάζονιας, του καθεστωτισμού, της έπαρσης και της εν γενει επαναφοράς εικόνων του παρελθόντος πρέπει να απουσιάζουν. Οτάν κάποτε γράψαμε για την "ήρεμη δύναμη" που πρεσβεύει για το πολιτικό σκηνικό ο Γίωργος Παπανδρέου , ελάχιστοι συν/Βοιωτοί bloggers κατάλαβαν την αξία και την δυναμική αυτής της παρουσίας. Αυτός ο άνθρώπος, ο Γιώργος Παπανδρεόυ που επικρίθηκε όσο κανείς άλλος αρχηγός κόμματος εξουσίας στην μεταπολίτευση και στηρίχθηκε από τόσο λίγους στα δύσκολα, κατάφερε να καταγράψει μία σημαντική νίκη, πιστοποιώντας εν μερει την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην χώρα. Το σημαντικότερο στοιχείο επίσης για όλα τα κόμματα εφεξής είναι η πολιτική ανάλυση για τα αίτια της αποχής και την κοινωνιολογικη υφή των ανθρώπων που επέλεξαν σκόπιμα να απέχουν. Στην ευκαιριακή ανάλυση του αποτελέσματος από την ΝΔ δεν θα λείψουν αναλύσεις που το σημαντικότερο ποσοστό της αποχής θα το προσμετρά σε απογοητευμένους ψηφόφορους της ΝΔ, άρα ελπίζουμε στο μέλλον(ότι θα γυρίσουν) γιατί θα ανέβει η συσπείρωση, ενώ στο ΠΑΣΟΚ θα μιλάνε ενδεχόμενως για το εφικτό της αυτοδυναμίας στις βουλευτικές εκλογές.Ζωτικής σημασίας για το ΠΑΣΟΚ είναι να μην εμπλακέι σε παροδικές συζητήσεις αλλά να παγιώσει την εικόνα ότι μπορεί να αποτελέσει ενναλακτική πρόταση εξουσιας και ότι το ύπαρχει ¨άλλος δρόμος" για την διακυβέρνηση της χώρας πέρναει πάνω από όλα από την διαφορετικότητα σε θέματα διαφθοράς και πολιτικής ηθικής όσο και σε αποχή από ενέργειες που ενεργοποίουν αντανακλαστικά για τις αρνητικές πτύχες του κυβερνητικού του παρελθόντος.

Σε δραματική κατάσταση ο Πρετεντέρης

Αστειάκι από ένα πειραχτήρι
Από troktiko

Σε δραματική κατάσταση είναι ο Γιάννης Πρετεντέρης! Ο άνθρωπος έχει γίνει χάλια με αυτό που βλέπει και δεν μπορεί να συνέλθει στο πάνελ του mega. Φωνάζει, βγάζει πολιτικά συμπεράσματα - αλαλούμ.Τι χαστούκι ήταν αυτό ρε παιδιά; Να πάει το ΠΑΣΟΚ πάνω ....

από 6% διαφορά από την Ν.Δ παρά τον πόλεμο που έκανε όλη αυτή την περίοδο. Εμείς είμαστε κοντά στον άνθρωπο Πρετεντέρη γιατί ζει το δικό του δράμα. Συλλυπητήρια.

Biblioasi - Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο

Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν) Συγγραφέας:Γκαλινίκη, Στυλιάνα Εκδότης: Μελάνι Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:320 Δείτε περισσότερα... Ο χρόνος γερνάει γρήγορα : Εννέα ιστορίες Συγγραφέας:Ταμπούκι, Αντόνιο Εκδότης: ’γρα Μετάφραση:Χρυσοστομίδης, Ανταίος Αριθμός Σελίδων:208 Δείτε περισσότερα... Η Ρωσία απέναντι στα Βαλκάνια : Ιδεολογία και πολιτική στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα Συγγραφέας:Διάλλα, Αντωνία Εκδότης: Αλεξάνδρεια Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων: 399 Δείτε περισσότερα... Παράξενος ταξιδιώτης Εξερευνώντας τη Μυστική Ελλάδα Συγγραφέας: Αναστασίου, Δημήτρης-Αδαμόπουλος, Γιώργος-Τσαπόγας, Μ.-Κουμαρτζής, Νικόλαος Εκδότης: Αρχέτυπο Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων: 352 Δείτε περισσότερα... 2012 ο πόλεμος για τις ψυχές Συγγραφέας:Strieber, Whitley Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη Μετάφραση:Βέμπος, Θανάσης Αριθμός Σελίδων:452 Δείτε περισσότερα... Μια εταίρα θυμάται Συγγραφέας:Χαρτοματσίδης, Χρήστος Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:336 Δείτε περισσότερα... Καίσαρ : Ιστορικό μυθιστόρημα Συγγραφέας:Massie, Allan Εκδότης: Θύραθεν Μετάφραση:Καλλιφατίδη, Έφη Αριθμός Σελίδων:304 Δείτε περισσότερα... Ταξιδιώτης :Σκέψεις ενός Αμερικανού στην εξορία Συγγραφέας:Κατάκις, Μάικλ Εκδότης: Καστανιώτης Μετάφραση:Τραϊκόγλου, Μαρία-Ρόζα Αριθμός Σελίδων:208 Δείτε περισσότερα... Μεγάλος εγκέφαλος : Οι απαρχές και το μέλλον της ανθρώπινης νοημοσύνης Συγγραφέας:Lynch, Gary-Granger, Richard Εκδότης: Κάτοπτρο Μετάφραση: Καραμανλίδης, Αζαρίας Αριθμός Σελίδων:280 Δείτε περισσότερα... Έσχατη εντολή ΧΙ: Ου λάβης το χάραγμα Συγγραφέας:Προεστός, Ανθιμος Δ. Εκδότης: Κονιδάρης Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:252 Δείτε περισσότερα... Ο Λύκος της Σπάρτης Συγγραφέας:Αντωνιάδης, Αντώνης Εκδότης: Της Ψυχής τα Λαμπυρίσματα Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:397 Δείτε περισσότερα... Έρως και θάνατος Συγγραφέας:Σταμούλης, Χρυσόστομος Α. Εκδότης: Ακρίτας Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:438 Δείτε περισσότερα... Ονείρων γνώση... και η ερμηνεία τους Συγγραφέας:Στενιώτη - Μακρή, Μάνια Εκδότης: Μακρή Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:360 Δείτε περισσότερα... Ο αδελφός βάτραχος Συγγραφέας:Σαντφάμπλ, Ρενό Εκδότης: Ωκεανός Μετάφραση: Αριθμός Σελίδων:256 Δείτε περισσότερα... Φιλία, χρόνος και φως : Γράμματα από τη Μεσόγειο Συγγραφέας:'Αδωνις-'Αναλις, Δημήτρης Τ. Εκδότης: Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη Μετάφραση:Πιμπλής, Μανώλης Αριθμός Σελίδων:107 Δείτε περισσότερα...

150,000 τίτλοι βιβλίων... Όπως και να το πεις το βιβλίο θα το βρεις!!!

Biblioasi - Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Ζ. Πηγής 43, 10681 Εξάρχεια, Τηλ.: 210 3807025 Δευτέρα - Παρασκευή 09.00 - 17.00. e-mail: info@biblioasi.gr, sales@biblioasi.gr To unsubscribe from biblioasi.gr mailing list, just click here Copyrights © Biblioasi 2009.

Απάντηση

Προώθηση

Biblioasi.grΛήψη...

31 Μαϊ (Πριν από5 ημέρες)

Ευρωπαϊκές Εκλογές ή Παρωδία της Δημοκρατίας;

Eνά επίκαιρο άρθρο του Δ. Κουμάνταρου που μας εστάλλη δημοσιεύουμε

Το κύριο ερώτημα πριν τις Ευρωεκλογές είναι:

«Μετά τις Ευρωεκλογές τι;»

Έχει καμμιά ουσιώδη σημασία για τη ζωή μας η ψήφος μας στις ευρωεκλογές;

Το ευρωκοινοβούλειο, του οποίου καλούμαστε να ψηφίσουμε-καθορίσουμε τη σύνθεση του, έχει καμμιά ουσιαστική αποφασιστική αρμοδιότητα ή είναι κυρίως ένα διακοσμητικό όργανο στα χέρια των κυβερνήσεων;

Οι κυβερνήσεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκλέγονται δημοκρατικά με την ισότιμη ψήφο όλων των πολιτών τους ή κατά κανόνα με διάφορα πλειοψηφικά συστήματα και σε συνθήκες ελέγχου της ενημέρωσης από ολιγάριθμους πολίτες με μεγάλη οικονομική δύναμη;

Αν συνοψίσουμε όλα τα παραπάνω ερωτήματα σε ένα: «Λειτουργεί δημοκρατικά η Ευρωπαϊκή Ένωση;», η απάντηση είναι πως «όχι».

Η επιλογή των Ευρωπαίων πολιτών να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές κόμματα που δεν κυβερνούν στις χώρες τους, αλλά και η επιλογή του λευκού, του άκυρου και της αποχής, είναι επιλογή άρνησης του αντιδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας της ΕΕ, άρνησης της κοροϊδίας σε βάρος όλων των Ευρωπαίων πολιτών, αφετηρίας για μια δημιουργική διεκδίκηση της Δημοκρατίας σε τοπικό, ευρωπαϊκό και γιατί όχι σε παγκόσμιο επίπεδο.

Είναι εντυπωσιακό ότι κόμματα, κυβερνητικά και μη, που αυτοαποκαλούνται δημοκρατικά, δεν ασχολούνται καθόλου ή σχεδον καθόλου με την καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατίας στην λειτουργία της ΕΕ. Υπερεκμετάλλευση, ασυδοσία, διαφθορά, καταστροφή του περιβάλλοντος, ρατσισμός, αναξιοκρατία, δημαγωγία, απουσία δικαιοσυνης, όλες αυτές και πολλές άλλες κοινωνικες πληγές είναι άμεσα συνδεδεμένες, αν δεν απορρέουν, από τον ολιγαρχικό τρόπο που κυβερνούνται οι ευρωπαικές χώρες και η ίδια η ΕΕ.

Γιατί αυτή η θεμελιώδης παράλειψη στον πολιτικό διαλογο;

Μιά εξήγηση είναι η απουσία πραγματικής δημοκρατικής παιδείας και νοοτροπίας ανάμεσα στους Ευρωπαίους πολίτες κι ακόμα περισσότερο στους κομματικούς μηχανισμούς.

Δημοκρατική παιδεία και νοοτροπία σημαίνει να δίνεις στη γνώμη και στη ψήφο του άλλου, ακόμα και του αντιπάλου σου, ίδια ισχύ και δύναμη. Είναι εύκολο ως επίκληση, εύκολο ως απαίτηση από τους άλλους, δύσκολο να το εφαρμόζεις για τον εαυτό σου ή για την συλλογική οντότητα όπου τυχόν εντάσσεσαι. Τα παραδείγματα ατομικά, συλλογικά και θεσμικά αφθονούν. Προσωπικές κοκορομαχίες, άρνηση διαλόγου, διακοπή κι αφαίρεση του λόγου, κατάχρηση του λόγου, κληρονομικές διαδοχές, κατ’ εντολή διαδοχές, άρνηση της ιδιότητας του μέλους χάριν της αυτοαναγορευόμενης ηγετικής ιδιότητας, διορισμός υποψηφίων με κριτήρια εσωκομματικών ισορροπιών, τηλεθέασης ή «αριστίνδην»(;), κυβερνήσεις μειοψηφίας ελέω εκλογικού συστήματος.

Είναι εύλογο όποιος δεν εφαρμόζει τη δημοκρατία στα του οίκου του, να την ξεχνάει, να μην της δίνει τόση σημασία, να μην απαιτεί την καθολική εφαρμογή της. Είναι άραγε όμως η «ολίγη δημοκρατία», δημοκρατία; Ή αντίθετα προκάλυμμα για τη διαιώνιση κάθε λογής βαρβαρότητας, συμπεριλαμβανομένης και της υποκριτικής της καταγγελίας.

Φαίνεται πως για να γυρίσει ο ήλιος δεν θέλει μόνο δουλειά πολύ, αλλά και δημοκρατία πολύ και ατομική δουλειά πολύ.

Δεν γνωρίζω ποιό θα είναι το πολιτικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μετά τις εκλογές της 7^ης Ιουνίου. Στην Ελλάδα από οτι φαίνεται, θα έχουμε μια σοβαρή αποδυνάμωση των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση, μια ενδυνάμωση των αριστερών κομμάτων, κατώτερη όμως των προσδοκιών τους, μια σημαντική ενδυνάμωση των οικολόγων κι ακόμα πιό σημαντική της αποχής.

Το κείμενο αυτό γράφεται επίτηδες πριν τις εκλογές για να θέσει από τώρα ορισμένα μετεκλογικά πολιτικά ερωτήματα:

Θα αρκεστούν οι πολίτες που θα απέχουν, που θα ψηφίσουν κάποιο αριστερό κόμμα ή τους οικολόγους, που θα ψηφίσουν ακόμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ αλλά δεν τους αρέσει η κληρονομική διαδοχή, η αντιδημοκρατική νοοτροπία, η ασυλία των απατεώνων κ.ο.κ., κι όλοι αυτοί ίσως ξεπερνούν το 50%, να περιμένουν εν όψει των επόμενων εθνικών εκλογών μια επανάληψη της ανάθεσης της εξουσίας, βάση ενός αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου, σε ένα απο τα δύο μεγαλύτερα χρεωκοπημένα κι αντιδημοκρατικά κομματα ;

Θα αρκεστούν οι αριστερές και οικολογικές δυνάμεις στην ομφαλοσκόπηση, πόσο λίγο αύξησαν τις δυνάμεις τους, ποιός ξεπέρασε ποιόν, και ποιός «δικός τους» ή «δικός μας» εξελέγη ευρωβουλευτής;

Είναι αδύνατη η σύνθεση και η συγκρότηση στην Ελλάδα μιας ευρύτατης συμπολιτειακής συσπείρωσης με στόχο την επανασυγκρότηση κι αναγέννηση της χώρας και με πρώτο κοινό αίτημα-άξονα τη διεκδίκηση της Δημοκρατίας;

Μπορούμε να ξεπεράσουμε για το κοινό μας συμφέρον τα κοινά αντιδημοκρατικά αυτοαναπαραγωγικά μας δαιμόνια;

Δημήτρης Κουμάνταρος

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΝΑ

http://kanenaskathenas.wordpress.com

ΝΥΧΤΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μαυροματίου σας προσκαλεί το Σάββατο 13 Ιουνίου 2009 στο Μαυρομάτι, σε μια πραγματικά μουσική βραδιά με την συμμετοχή της Χορωδίας Λειβαδιάς
Η Χορωδία Λειβαδιάς, με διεύθυνση του Theodor Kabakchiev, θα μας δώσει την ευκαιρία να απολαύσουμε έργα του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη, όπερες του Verdi, του Puccini, του Mozart, του Wagner και άλλων.

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο προαύλιο χώρο του Ιερού Βυζαντινού Ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μαυρομάτι.


Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙΟΥ
http://www.mavromati.gr
info@mavromati.gr
http://www.mvradio.tk