Ένα "κολασμένο" 2013!

Προληπτικός δεν ήμουνα,προληπτικό με έκανες εσύ παραφράζοντας το λαικό άσμα! Αφού γιορτάσαμε την επαναγορά του ελληνικού χρέους,την απομοίωσή του και όχι το νέο κούρεμα του όπως πολλοί σκόπιμα διαχέουν πολλοί,ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε όχι την σύντελεια του κόσμου των Μάγιας αλλά σίγουρα μία πολύ δύσκολη χρονια.Με το ΣΥΡΙΖΑ και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,την νέα μόδα της νεολληνικής κουλτούρας της ψήφου διαμαρτυρίας,να ετοιμάζονται να προσεγγίσουν αθροιστικά το 45%,το ΠΑΣΟΚ σε ελευθερη πτώση και ένα κουρασμένο από καιρό έυθραστο κυβερνητικο συνασπισμό μπαίνουμε σε μία χρονια κολαστήριο όπου θα αποδειχθεί ποιές δεν είναι πλέον οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας.Τα αυτοκίνητα ξαναβγήκαν μαζικά στους δρόμους της Αθήνα σαν να μην υπάρχει κρίση και ο Νεοέλληνας μοιάζει να είναι έτοιμος να κάνει με την ψήφο του την δική του μικρή επανάσταση.Η μικροαστική δημοκρατία του καναπέ άλλωστε ποτέ δεν αφήνε στον λάο περιθώριο για κουλτουρέ καινοτόμα κινήματα.Βλέπω τον Τσίπρα να στρογγυλεύει τον λόγο του και να πρόωθεi έναν σύγχρονο δημοκρατικό αντί ενός ριζοσπαστικόυ όρο και προφίλ του κόμματος στα πλάισια ένος βίαου εσωτερικού μετασχηματισμού περιθωροποιόντας τους Στρατολαφαζάνηδες,τον Μιχαλολιάκο να έχει ξεπεράσει την φοβία του ναζιστικού παρελθόντος και να δηλώνει ταυτότητα και αναρωτιέμαι ότι τελικά έμεις οι Έλληνες για όλα τα προβλήματα είχαμε την δική μας λύση(my way που έλεγε και ο Frank Sinatra). Σκέφτομαι Ελλάδα μου τι σε περιμένει το 2013 και μας εύχομαι καλά ξεμπερδέματα.Στο τέλος της ημέρας λέει το τραγούδι είναι η αγάπη που μένει.Στο τέλος της χρονιάς που μπαίνει σε λίγο εύχομαι να μείνει κάτι σαν κέρδος στην νοοτροπία μας από ότι περνάμε τρία χρόνια τώρα!!

Τα "πνευματικά τέκνα" του Τσοχατζόπουλου στη Βοιωτία

Αφού πλέον κανείς δεν ασχολείται με το ΠΑΣΟΚ στην Βοιωτία και η κατάσταση είναι τραγική στην πατρίδας μας να θυμηθούμε μερικά παραπολιτικά της Βοιωτίας. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος εκτός από τα πολλά σκάνδαλα που κατηγορείται ντροπιάζοντας το ΠΑΣΟΚ υπήρξε μεγάλος παράγοντας στο κόμμα, σύστημα ΠΑΣΟΚ και στην Νεολαία του. Ο σοσιαλιστής Άκης, ο ωραίος Μπρουμέλ , ευεργέτησε με την δυναμή του αρκετές πασοκικές φιγούρες χρόνια τώρα στην Βοιωτία. Ας δούμε μερικές από αυτές.

1) Κλέαρχος Περγαντάς: Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του διοριστήκε το 1987-1994: Ειδικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών σε θέματα ιθαγένειας και περιφερειακής ανάπτυξης.Μόνο που εκείνη την περίοδο Υπουργός ήταν ο φίλος του πατέρα του δήμαρχου Λεβαδέων Ιωάννη Περγαντά, Άκης Τσοχατζόπουλος.Χώρις να δικηγορεί, έχοντας και ένα πλούσιο γάμο στο ενεργητικό του με συμβαιoλογράφο εξ Αθηνών συνέχισε ο Κλέαρχος όταν ξαναήρθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1993-1994 διοριζόμενος εκ νέου χωρίς κανένα διαγωνισμό ως Ειδικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών, με αρμοδιότητα την επεξεργασία του θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή της Δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να απολαμβάνει τα προνόμια που του παρείχε ο διορισμός του φίλου του Άκη Τσοχατζόπουλου. 2) Βασίλειος Τόγιας:Πρώην Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας Για τον Βασίλη Τόγια και για την συνδρομή του Άκη Τσοχατζόπουλου στην κομματική του ανάδειξη τα πράγματα είναι πιο απλά και γνωστά.Ως κλασσικό παιδί της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ απολάμβανε όλα τα προνόμια που του εξασφλαλιζε η ελεγχόμενη απόλυτα για πολλά χρόνια Νεολαία ΠΑΣΟΚ από τον πρώτο γραμματέα του κινήματος Άκη Τσοχατζόπουλο. Μερικές από τις θέσεις του που αποδεικνύουν το στενό σύνδεσμό του με τον Άκη Τσοχατζόπουλο τα χρόνια της παντοκρατορίας του είναι τα εξής :ο 1987 είναι αναπληρωτής Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1989 ορίζεται από τον Πρόεδρο και το Ε.Γ. Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1990 εκλέγεται από την Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1993 εκλέγεται Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ από το Α' Συνέδριο της Ν. ΠΑΣΟΚ. Από το 1993 - 1996 είναι Βουλευτής Επικρατείας. 3) Άκης Βαγιάκος: Πρώην Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας Η περίπτωση του Άκη Βαγιάκου δεν διαφέρει πολύ από του Τόγια.Κοινή πορεία μέσα απο το Τσοχατζοπουλικό μπλόγκ της νεολαίας ΠΑΣΟΚ , μόνο που κατείχε μικρότερα αξιώματα. Ασχολήθηκε συνδικαλιστικά με την ΠΑΣΠ Οικονομικού Αθηνών , μια οργάνωση που ανήκε στο μπλογκ Τσοχατζόπουλου και στη συνέχεια στο 4ο συνέδριο της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ (2000) εξελέγη στο Κεντρικό Συμβούλιο της Νεολαιάς ΠΑΣΟΚ.Ήταν η εποχή που ο Τσοχατζόπουλος κουρασμένος πια από την κεντρική πολιτική σκηνη, άφηνε σιγά σιγά τον έλεγχο της νεολάιας να περάσει σε ένα άλλο πολιτικό τοτέμ, την πρώην γραμματέα Νεολαίας και φίλη του Βαγιάκου Τόνια Αντωνίου.Στο μπλόγκ Τσοχατζόπουλου μέσα στο ΠΑΣΟΚ οφείλει και τον διορισμό του ο Βαγιάκος στο ΥΠΕΧΩΔΕ ως δημόσιος υπάλληλος ήδη από το 1999 χωρίς να έχει καμία επαγγελματική εμπειρία. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλοι μικροί Βοιωτάρχες που ευνοήθηκαν από την γνωρίμία τους με τον πανίσχυρό Άκη.Απλά αναφέραμε μερικούς από αυτούς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εμπιστευτήκε τον Άκη όσους λίγους, Εκείνος αποδείχθηκε ότι δεν ξεπέρασε το παιδικό σύμπλεγμα της φτώχειας του και παρασυρμένος από μία επίσης στερημένη γυναίκα απο την Λαμιά, την Βίκυ Σταμάτη, έβαλε το χέρι στο βάζο με το μέλι σπαταλώντας εκκατομύρια ευρώ των Ελλήνων φορολογουμένων. Προσωπικά χαίρομαι που ουδέποτε με έπεισε για τον ψευτοσοσιαλισμό του. Κάποιοι όμως στην Βοιωτία του χρωστούν μεγάλη χάρη για τα πολιτικά προνόμιά τους.

H χαμένη δεξαμενή των τριανταπεντάρηδων στο ΠΑΣΟΚ

Βλέποντας την εικόνα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις και στις εθνικές εκλογές η ιστορία δείχνει να πληρώνει το ΠΑΣΟΚ ένα τίμημα μεγάλο ,ίσως και δυσανάλογο των ευθυνών του. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής έχουν και σύνθετες εξηγήσεις αλλά η αναδίόρθωση του ΠΑΣΟΚ σκαλώνει σε βαθύτερα αίτια. Συστηματικά και με άγνοια κινδύνου το ΠΑΣΟΚ που τα τελευταία 19 χρόνια κυβέρνησε τα 13,5 από αυτά θυμίζει την είκονα της Ελλάδας τα τελεύταία 20 χρόνια: δεν παρήγαγε τίποτα. Δεν παρήγαγε ουσιαστικά νέες ιδέες, δεν παρήγαγε μακρόπνοα οράματα αλλά ευκαιριακά όπως η Ολυμπιάδα, δεν παρήγαγε νέους ανθρώπους , με μόνη εξάιρεση την επετηριδά των παιδίων του κομματικόυ σωλήνα της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και τα εκλεκτά τέκνα της πασοκικής οικογενειοκρατίας.Ηταν η λογική της διαχείρισης της εξουσίας και μόνο.Ξεπερνώντας τα υπόλοιπα σοβαρά αίτια ανόδου της άκρας αριστεράς και δεξιάς ακούω το απλο: "ας ψηφίσουμε του άφθάρτους χρυσαυγίτες και τους σίγουρα μη κλέφτες συριζαίους. Είναι σίγουρο ότι δεν είναι διαφθερμένοι και δεν έβαλάν χέρι σε κρατικό χρήμα. Είδαμε και τους κλέφτες τους προδότες".Οι εξελίξεις έπιασαν το ΠΑΣΟΚ στο ύπνο, απροετοίμαστο, κουρασμένο, χωρίς ανακλαστικά. Τέτοια προετοιμασία δεν υπήρχε.Δυστύχως συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν μποξέρ σε νοκ άουτ χώρις καθαρό πολιτικό στίγμα.Η τελευταία ευκαιρία του είναι η χαμένη γενιά των τριαναπεντάρηδων.Οχί για κανένα λόγο συντεχνιακό να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, όχι για την ιστορία του Ιδρυτή του και τα ιδανικά του αλλά για τον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς και για τον αντίπαλο πόλο της κεντροδεξίας που υπάρχει σε όλο το κόσμο.Για όλους αύτούς πού ούτε βολεύτηκαν , ούτε δικτύωθηκαν με καμιά κουμπαριά ούτε εφθάρησαν ποτέ και ανήκουν ακόμα πολιτικά στο χώρο του κέντρου ακόμα και εάν η μεσαία τάξη διαλύεται. Αυτοί θέλουν ένα κομμάτι των διαρθωτικών αλλαγών που γίνονται ή δεν γίνονται και δεν μπορούν να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή και άλλα αντιμνημονιακά πρόχειρα μορφώματα αλλά μπορεί σίγουρα και να το κάνουν όχι γιατί αναγκαστικά τους πιστεύουν αλλά γιατί ό άλλος πόλος δεν του αφήνει επιλογή. Δεν είναι σίγουρα τυφλοί μνημονιακοί αλλά πάντως γνωρίζουν ότι μεγάλωσαν σε διαφθερμένη χώρα,βλέπουν τη διάλυση της χώρας αλλά δεν πωλούν εθνικοφροσύνη ούτε αριστεροφροσύνη.Όταν φεύγει η λέξη Κέντρο από τον προσδιορισμό τα πράγματα αγριεύουν. Πάντως η σύχρονη Κεντροαριστερα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση τυφλή υποταγή στο Μνημόνιο. Ποιό είναι το όριο,ποιές είναι οι διαπραγματευτικές τακτικές και επιλογές της χώρας? Αγαπητά προβεβλημένα στελέχη εκεί είναι όλη η ουσιά , αυτό είναι ο ρόλος που καλείται να καλύψει ο πολιτικός, εκεί και το χάρισμα της κάθε προσωπικότητας Εντάξει η μεταπολίτευση τελείωσε σοβαροί προφήτες, με την αστική δημοκρατία τι γίνεται?

Εν αναμονή των αμερικανικών εκλογών

Μέσα από οσα ζήσαμε τους τελευταίους 8 μήνες είναι η πρώτη φορά που ακούμε καλά λόγια από την Ευρώπη ενώ δεν έχουμε ακόμα εφαρμόσει τα μέτρα που ψηφίσαμε πρακτικά απο το Μάρτη του 12. Λογική εξήγηση δεν βρίσκω πέρα από ότι έχουμε περάσει σε μία άλλη φάση ενόψει των αμερικανικών εκλογών και άλλων εξελίξεων.Η κατάσταση θυμίζει το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού. Η Ισπανία έρχεται στο δρόμο μας, ο Ντράγκι θωράκησε την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα για την αγορά ή καλύτερα μη αγορά κρατικών ομολόγων ενώ οι Γερμανοί που άφησαν να φανεί ότι έχασαν κέρδισαν στην πραγματικότητα πολλά συνδέοντας την αγορά ομολόγων με την προσφυγή σε μηχανισμό στήριξης.Θα ακολουθήσουν και άλλα άρθρα σύντομα για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ.

Τι είναι αληθινά προοδευτικό σήμερα;

Παλαιότερα σαν φοιτητής στο πανεπιστήμιο, οι λέξεις , ο λαικισμός και τα συνθήματα μπορούσαν να ξεσηκώσουν ένα ολόκληρο αμφιθέατρο στις γενικές συνελεύσεις. Αλλαγή , εκσυγχρονισμός, φιλελεύθερος,λαική δεξιά,ιμπεριαλισμός ,πλουτοκρατία και τέλος προοδευτικός. Η σοσιαλιστική παράτάξη της Ελλάδος χρόνια τώρα αρέσκεται στο να αυτοπροσδιορίζεται ως και προοδευτικό κόμμα. Το κέντρο είτε αυτοαποκαλείται δημοκρατικό κόμμα(ΗΠΑ), είτε εργατικό κόμμα(Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σοσιαλδημοκρατία(Γερμανιά,Ελλάδα)τα τελευταία χρόνια βαφτίζει ευατόν και προοδευτική παράταξη. Είναι ίσως ένα μείγμα σοσιαλδημοκρατίας και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας.Είναι ίσως το αντίπαλον δέος στον άκρατο συντηριτισμό.

Ωστόσο στην Ελλάδα της φούσκας, της υπερκατανάλωσης και της υπό ή υπέρ χρηματοδουτούμενης της ιδιωτικού τύπου ανάπτυξης από το κράτος , η πλειοψηφία των λεγόμενων αριστερών του ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκαν δυστυχώς με τους κρατιστές, αποτυχάνοντας να προβάλλουν μια εναλλακτική πρόταση που και να σέβεται τα χρήματα του φορολογούμενου και να προασπίζεται το κοινωνικό κράτος ταυτόχρονα.H ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας βασίστηκε και στην υπερμεγέθύνση της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής οικονομίας.Είναι ένα σπάταλο κράτος και κοινωνικό συνάμα; Η μάλλον μπορεί να είναι ένα κράτος κοινωνικό χωρίς να είναι σπάταλο;Δύσκολο ερώτημα. Παλαιότερα ο Πάγκάλος είχε πει ότι εκεί που ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι. Συμφωνώ.Στην Ελλάδα όμως το παρακάναμε φρονώ.Θεωρησάμε το κράτος σαν ένα οιωνει καλοθελητή για τά πάντα. Δεν πληρώνω φόρους, δεν μπορεί να με έλεγξει κανείς και τα παίρνω όπως μπορώ με πλαστά δικαιολογητικά για συντάξεις ή με μια σειρά απίθανων σε τίτλο επιδομάτων που έφερναν το πόσοστο της κατ έτους πραγματικής αύξησης των μισθών κατ αποτέλεσμα πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.Αυτό ήταν προοδευτική πολιτική; Μάλλον όχι αλλά ήταν η πολιτική της σιωπηρής συναίνεσης κάθως ολοι ήταν ευχαριστιμένοι.Ο συντηριτισμός είναι αυτός λογικά που δεν επιθυμεί την αλλαγή, ενώ ο προοδευτικός οφείλει να προβληματίζεται συνεχώς και να μεταλλάσεται, να προσαρμόζεται στις εξελίξεις.Εάν η αλλαγή που διακήρυξε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 ταυτίστηκε με το να βγάλει από την αφάνεια την μισή Ελλάδα με την αναπόφευκτη υπερμεγέθύνση του δημοσίου τομέα, ο προοδευτικός πολιτικός του σήμερα οφείλει να την ταυτίσει και εκτός των άλλων με το νοικοκύρεμα της οικονομίας. Βέβαια δεν έιμαστε πλέον μόνοι μας σ αυτόν τον κόσμο, όπως παλιά,μετά την επέλαση της παγκοσμιοποίησης .Το πάρτυ το ελληνικό διατηρήθηκε και μετά το 2002 και την υπογραφή του συμφώνου σταθερότητας γιατί τα στοιχεία μας δεν ήταν ενδεχομένως πάντοτε αληθινα.Κρύβαμε συχνά τα προβλήματα κάτω από το χαλί.Ζήσαμε 10 χρόνια στο ευρώ χωρίς να αλλάξουμε τίποτα στις καταναλωτικές μας συνήθειες,ιδιώς στο σπάταλο κράτος.Βέβαια το μαγαζί είναι δικό μας και μπορούμε να επιστρέψουμε στην λογική των νομισματικών υποτιμήσεων σε ενα άλλο πλέον όμως παγκόσμιο περιβάλλον.Ουτέ αυτό πιστεύω όμως ότι είναι προοδευτικό! Το κοινωνικό κράτος πάντως πρέπει να διατηρηθεί και να επαναπροσδιοριστεί πλέον με μία άλλη λογική.Ήταν θωρητικά πάντοτε για την
Ευρώπη η διαχωριστική γραμμή από την άκρατη και ανεξέλεγχτη λειτουργά της αγοράς.

Ο καθορισμός της πολιτικής ατζέντας

Κατανοώντας ότι ελάχιστοι ενδεχομένως ενδιαφέρονται πλέον για τα εσωκομματικά στο ΠΑΣΟΚ καθώς για την σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, εντουτοις μέσα από όσα γίνονται 2 χρόνια τώρα το σημαντικότερο είναι τι θα έχει μείνει μετά από 10 χρόνια κατά την ταπεινή μου άποψη.Τι θα έχει μείνει ως νοοτροπία και διαρθωτική αλλάγη. Από την μία οι αιώνιοι λαικιστές της ελληνικής πολιτικής σκηνής και δημοσιογραφίας ουρλιάζουν 2 χρόνια τώρα ή το ότι όσα γίνονταί είναι εγκληματικά (Βλ. π.χ Παπαδάκης Αντ1) ή ότι κυρίως δεν έχουν γίνει αρκετά ή έστω προς την σωστή κατεύθυνση (βλ. Πρεντετέρης και εν γένει τα MEGAλα πιράνχας).Πουθενά δεν τους πιάνεις στον λαικισμό τους τους νεοέλληνες που έχουν βήμα και ασκούν κάποια εξουσία.Στην αρχή λέγανε ότι κάνουν λίγα οι κυβερνώντες και πάνε πολύ αργά τα μέτρα(την καημένη την Λούκα Κατσέλη την έβριζε ο Πρεντετέρης όταν υπερασπίζοταν τις κλαδικές συμβάσεις ως υπουργός Εργασίας και έλεγε στο Παπανδρέου να της πάρει το κεφάλι ως απείθαρχης και τώρα αύτος υπερασπίζεται λυσαλλέα τον 13 και 14 μισθό στον ιδιωτικό τομέα), μετά ότι το μείγμα της πολιτικής ήταν λάθος(που ήταν λάθος) και μετά τελικά ότι όλη η προσπάθεια ήταν λάθος και το μνημόνιο καταστροφή.Ουτέ πολιτισμένοι λαικίστες δεν μπορούμε να είμαστε σ αυτήν την χώρα. Μετά από 2 χρόνια εκβιαστικά λανσάρεται σχεδόν από όλους ότι πρέπει να μείνουμε με κάθε κόστος στο ευρώ αλλά χωρίς νέα μέτρα , χωρίς προσαρμογή ή έστω να επαναδιαπραγματευτούμε τα μέτρα. Ο λόγος: με αυτήν την κορώνα καλύπτουμε όλο το φάσμα του λαικισμού ή έτσι νομίζουμε παραβλέποντας την εγγένη αντίφαση που ενέχει αυτή η δήλωση.Όταν το 70% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (με ένα ενδεχομένως διόλου ευκαταφρόνητο 12% των ψήφων πλέον στις δημοσκοπήσεις)δηλώνουν ότι θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ ενώ ταυτόχρονα ο αμούστακος αρχήγός τους Τσίπρας σφυροκοπεί σαν άλλος ΕΑΚΚίτης σε πανεπιστημιακή νεολαία κάθε κυβερνητικό μέτρο, τότε καταλαβαίνεις τις βαθιές και τρελές αντιφάσεις της νεολληνικής τάξης πραγματών.Όταν ρωτάνε την Παπαρήγα εάν θέλει να παραμείνουμε στο ευρώ, αλλάζει δεκαπέντε χρώματα, μιλάει για ένα άλλο νόμισμα διαφορετικού τύπου αλλά ξορκίζει όπως ο διάολός το λιβάνι την δραχμή. (δηλαδή για όλα φταίει ο ευρωπαικός μονόδρομος αλλά το ευρώ ευρώ να μείνει σύντροφοι).Όταν ο Κουβέλης που μία καθαρή θέση 2 χρόνια τώρα δεν έχει καθορίσει και θυμίζει στις εκλεπτυσμένες δηλώσεις τους έγκριτό φιλόλογο της νέας ελληνικής που συμβιβάζει κατάστασεις και όχι πολιτικό, φαίνεται ότι έχει ήδη 14% στις δημοσκοπήσεις, τότε τα πράγματα είναι απλά: οι Έλληνες υποφέρουν και είναι σε πολιτική σύγχυση.

Ο καθορισμός της πολιτικής ατζέντας θα είναι και ένα ψυχογράφημα ταυτόχρονα για τον Νεόλληνα.Που θέλουμε να το πάμε το καράβι κύριοι γιατί πλέον δεν έχουμε το τιμόνι εδώ και καιρό.Μπορούμε όπως στα παλιά πειρατικά να επαναστατήσουμε και να ξαναπάρουμε το τιμόνι αλλά το πλοίο πάλι να πέσει στα βράχια γιατί ούτως ή άλλως έχει αναπανόρθωτες βλάβες. Μπορούμε όμως και σιγά σιγά με πολύ πόνο να φτιάξουμε ένα νέο πλοίο που δεν θα είναι πλέον πειρατικό και θα στηρίζετε όχι ξανά σε σάπια σκαριά(βλ. το ρόλο του κράτους στην πολύπαθη Ελλάδα) όπως μετά την μεταπολίτευση.Μέχρι να πάρουμε την απόφαση πονάμε γιατί ζούμε την μετάβαση. Αλλά δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τα να μην σκεφτόμαστε καν και απλά να υφιστάμεθα ανικανότητες πολιτικές και ημίμετρα ενώ θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον δύο επιλογές στο μυαλό μας. Οι κάθε είδους πολιτικοί έχουν πάνω από όλα υποχρέωση να λένε την αλήθεια στο λάο και να προσφέρουν τουλάχιστον μέσα από την πολιτική τους ατζέντα δύο επιλογές, ένα σωστό δίλλημα. Δεν υπάρχει πιό επίκινδύνο πράγμα από το να θέτεις λάθος ή σκόπιμα παραπλανητικά διλλήματα στο λάο. Αλλίως δημοκρατία υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Ας οργανώσουμε την διαμαρτυρία μας σαν λαός με καθαρα αιτήματα και όχι με όρους συγκυριακούς και συντεχνιακούς. Το χειρότερο και πιό άδικο είναι ότι κοντά στα ξερά καιγόνται σε μία μεγάλη φωτιά και τα χλωρά φύλλα. Αλλά στην Ελλάδα το πρόβλημα ήταν πάντα να εντοπίσεις τα ξερά και όχι τα χλωρά φύλλα.