Eυχές για Χρόνια Πολλά

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/

Eυχές για Χρόνια Πολλά

Το mavromati.gr και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μαυροματίου σας εύχονται Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά.


www.mavromati.gr
info@mavomati.gr
politistikos@mavromati.gr

Ευρωπαϊκές Διαβουλεύσεις Πολιτών 2009

Λάβαμε και δημοσιεύουμε το ακόλουθο e-mail για μία πραγματικά αξιόλογη πρωτοβουλία

Οι "Ευρωπαϊκές Διαβουλεύσεις Πολιτών 2009" (ECC09), είναι μια πρωτοβουλία που σε μεγάλο βαθμό θα στηριχθεί στην ηλεκτρονική διαβούλευση.

Πρόκειται για ένα Πανευρωπαϊκό πρόγραμμα στα πλαίσια του οποίου πολίτες από κάθε μία από τις 27 χώρες μέλη της Ε.Ε. θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν για το μέλλον της Ευρώπης στην Εθνική Διαβούλευση Πολιτών στην χώρα τους, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Ελλάδας. Οι συμμετέχοντες σε αυτόν τον μοναδικό και χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις διάλογο θα έχουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις, να διαμορφώσουν κοινά οράματα για το μέλλον της Ευρώπης και να καταλήξουν σε προτάσεις προς αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις.

Την ευθύνη για την διεξαγωγή του Προγράμματος στην Ελλάδα έχει το Ινστιτούτο Στατιστικής Τεκμηρίωσης Ανάλυσης και Έρευνας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αντίστοιχη διαδικασία θα γίνει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την παρουσία πρωθυπουργών, επιτρόπων και άλλων ηγετών. Η διαδικασία στην Αθήνα θα γίνει ταυτόχρονα με άλλες επτά χώρες της Ένωσης με πανευρωπαϊκή προβολή. Η κατ' αρχήν ημερομηνία διεξαγωγής είναι το διήμερο 14-15 Μαρτίου.

Η ECC09)- θα δώσει σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην συζήτηση για το πώς μπορεί η ΕΕ να διαμορφώσει το οικονομικό και κοινωνικό μας μέλλον σε έναν παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, λαμβάνοντας μέρος σε μία συζήτηση σε απ' ευθείας σύνδεση στους εθνικούς δικτυακούς τόπους που ξεκίνησαν την λειτουργία τους στις 3 Δεκεμβρίου ταυτόχρονα σε κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. Αυτό αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας διαδικασίας που θα κορυφωθεί με μια σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων πολιτών τον Μάϊο του 2009.

Για τον σκοπό αυτό, όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν μπορούν να επισκεφθούν την εθνική μας ιστοσελίδα.

Επιπροσθέτως, μπορούν να αποστείλουν μια σύντομη πρόταση για συζήτηση (π.χ. γενικές παρατηρήσεις σχετικά με το ερώτημα: Τι πρέπει να κάνει η ΕΕ για να διαμορφώσει το οικονομικό και κοινωνικό μας μέλλον σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον) ή/και να συνεισφέρουν με κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις για το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή περαιτέρω πληροφορία, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στον εκτελεστικό υπεύθυνο του προγράμματος κ. Βαλάντη Μαλέσιο τηλ. 210-8210509, diavoulefsi09@gmail.com)

Αυτά τα άτακτα τα "παλιόπαιδα"

Πρίν από λίγο στην Βουλή ο βουλευτής της ΝΔ Στέλιος Νικηφοράκης εξαπέλυσε βόμβες στην Βουλή δηλώνοντας ότι "η θεοποίηση των νέων πρόκειται για μία πολιτική παπαρδέλα" και συνέχισε λέγοντας "ότι η πιο κρίσιμη μάζα του Γκέμπελς ήταν οι δεκαπεντάχρονοι και δεκαεξάχρονοι". Ο έντιμος νέος του κυρίου Νικηφοράκη και του Αδωνι Γεωργιάδη θα είναι πάντα μάλλον ο νέος του καναπέ.

Εντάξει κυρίε Νικηφοράκη να μην ακούσουμε ούτε τους μαθητές, ούτε τους νέους ούτε τους φοιτητές. Οτάν σε δέκα χρόνια και αυτή η γενιά θα είναι χαμένη, θα αμφισβητεί το κράτος και την συνολική λειτουργία, θα αναξιοπιστεί παντελώς σε κάθε πολιτικη διαδικασία και θα παίρνει πιό συχνά την κατάσταση στα χέρια του, θα δικαιωθείτε ασφαλώς. Να δείτε τι ωραία θα τους κρατήσετε στους δρόμους όταν τους ταυτίζετε με τις πρακτικές του Γκέμπελς. Πάνω που πηγαίναμε να ξεχάσουμε δυναμιτίζουμε πάλι. Ή μήπως αυτό θέλετε; Αλήθεια ήθελα να ξέρω δεν υπάρχει κανείς να τους μαζέψει;

Η μπανανόφλουδα του "μεγάλου συνασπισμού"

Eάν τα επικοινωνιακά κόλπα της ΝΔ για αναστροφή του κλίματος δεν πίανουν είναι δυνατόν να αναστραφεί το κλίμα με χτυπήματα εκ των έσω; Εάν όχι να αναστραφεί ναι στο να κάνει ζημιά. Είναι επικίνδυνο να ταυτιστεί το ΠΑΣΟΚ αύτην την εποχή με την ΝΔ. Δεν οφελεί σε τίποτα το ΠΑΣΟΚ αυτήν την χρονική στιγμη η παραπάνω κουβέντα. Οι αυτόνομες προτάσεις για από κοινού πολιτική αντιπετώπιση της οικονομικής κρίσης δεν προσφέρουν τίποτα πάρα μόνο μια προσωπική προβολή. Ας προσέξουν λίγο εκεί στο ΠΑΣΟΚ τις αυτόκλητες φωνες για πολιτική σωτηρία της χώρας.
Και εμείς θέλουμε άλλο μοντέλο ανάπτυξης και εμείς θέλουμε να μειώθει η διαφορά στα spreads του εξωτερικού δανεισμού λ.χ με την Γερμανία, αλλά δεν προσφεύγουμε σε άκαιρα πολιτικά ερωτήματα. Επίσης κάλο θα ήταν να αποσαφηνιστεί ποίος ασκεί την αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ σε θέματα οικονομίας. Δεν είναι η ώρα τώρα αγαπητοί για μπανανόφλουδες...

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ «ΑΛΕΞΗ»

Λάβαμε και δημοσιεύουμε και το ακόλουθο μήνυμα

Οι έλληνες δημοκρατικοί πολίτες οφείλουν ευλαβικά «να τιμήσουν τον Αλέξη» το νεαρότερο αγωνιστή της δημοκρατίας που «έπεσε» από τις σφαίρες του παρακράτους.

Η δημοκρατία και τα ΜΜΕ: Η δημοκρατία είναι το καλύτερο έως σήμερα Πολίτευμα και οι δημοσιογράφοι οφείλουν να είναι οι «υπηρέτες» της δημοκρατίας. Η συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΝΕΤ την ώρα του δελτίου ειδήσεων (στις 16 Δεκεμβρίου 2008 στις 15.00 μμ), που διέκοψε την κανονική ροή του προγράμματος με πανό που έγραφαν "Σταματήστε να βλέπετε τηλεόραση και βγείτε στους δρόμους"...είναι ενθαρρυντικό μήνυμα ότι οι πολίτες αντιστέκονται!!

Η δολοφονία του Αλέξη: Η δολοφονία του Αλέξανδρου – Ανδρέα Γρηγορόπουλου άναψε την σπίθα στην κοινωνική πυριτιδαποθήκη που ήταν ήδη έτοιμη να εκραγεί. Ο άδικος χαμός του Αλέξανδρου πυροδοτεί και την εξέγερση της νεολαίας σε όλη την Ευρώπη που βρίσκεται κάτω από φεουδαρχικές κυβερνήσεις.

Οι ευρωπαϊκές αντιδράσεις: Ήδη ο φεουδάρχης πρόεδρος της Γαλλίας με νωπές τις μνήμες των ταραχών που συντάραξαν τη Γαλλία το 2005, με πρωταγωνιστές μαύρους μετανάστες, αντιλήφθηκε αμέσως το «βαθύτερο μήνυμα» των επαναστατημένων της «Βαστίλης» και τον εαυτό του ως ένα νέο Λουδοβίκο και δήλωσε: «Οι Γάλλοι λατρεύουν να με βλέπουν στην άμαξα με την Κάρλα, όμως είναι οι Γάλλοι που αποκεφάλισαν τον βασιλιά τους Λουδοβίκο»

Η συμπάθειά προς τον ελληνικό λαό και τη νεολαία: Ο σοσιαλιστής κ. Ζακ Λανγκ, πρώην υπουργός Πολιτισμού και Παιδείας επί Φρανσουά Μιτεράν, εξέφρασε χθες τη συμπάθειά του προς τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, κρούοντας ταυτόχρονα τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανές παρόμοιες αναταραχές στη Γαλλία. «Ως εξωτερικός παρατηρητής, ξέρω ότι θα πρέπει να μιλήσω πολύ προσεκτικά, αφού με κανέναν τρόπο δεν υποστηρίζω τις βιαιότητες. Θέλω όμως να εκφράσω την αγάπη μου και τη συμπάθειά μου προς τον ελληνικό λαό και την ελληνική νεολαία, που είναι γεμάτη ενέργεια, ταλέντο και θέληση....Αυτό που ο ελληνικός λαός εκφράζει σήμερα μπορεί να το νιώσουν και άλλοι λαοί και ιδιαίτερα στη Γαλλία, όπου κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε μεγάλες δυσκολίες τον ερχόμενο Ιανουάριο».

Η ανάληψη ευθυνών: Η ανάληψη ευθυνών για το τέλμα του κοινωνικού και πολιτικού μας βίου δεν πρέπει να είναι μόνο φραστική αλλά να συνοδεύεται και από τις παραιτήσεις όλων των υπευθύνων.

Οι δημοκρατικοί πολίτες πιστεύουν ότι όσοι προβαίνουν σε κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος θα έχουν την τύχη των Απριλιανών και οι ηγεσίες των “υπηρεσιών ασφαλείας” που δολοφονούν ανήλικους και χτυπάνε-βασανίζουν αδιάκριτα τους πολίτες θα δικαστούν με τον “νόμο περί βασανιστηρίων” όπως τα “πρότυπά τους οι Χουντικοί Απριλιανοί”.

Οι δημοκρατικοί πολίτες καλούνται να υπερασπίσουν την Δημοκρατία από κάθε εκτροπή της εμφανή ή “αφανή”.

Αγέρωχα νιάτα περήφανα γηρατειά κρατάτε ψηλά τη σημαία της δημοκρατικής παράταξης. Η νίκη είναι δική σας!!!

Εκλογές Εδώ και Τώρα με Υπηρεσιακή διακομματική Κυβέρνηση.

Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος

Υποψήφιος Βουλευτής Πασοκ Β΄ Αθήνας

www.koutsoukos-anastasios.gr

Επικοινωνιακοί χειρισμοί μίας κρίσης και η ανάδειξη διαχωριστικών γραμμών...

Οτάν έπεφτε η σφαίρα και πρίν τεθεί σε εκκίνηση αυτό που αποκαλείται επικοινωνιακός χειρισμός μίας κρίσης οι άνθρωποι, μετανάστες, κουκουλοφόροι, μαθήτες και απλοι πολίτες βγήκαν στους δρόμους. Η κυβέρνηση ένιωσε την ανάγκη την απερισκεψίας ενός κρατικού οργάνου της,ενός αστυνομικού,που απογύμωνε με τραγικό τρόπο την ανυπαρξία κρατικών δομών και ελέγχου των δυνάμεων καταστολής, να την υπερκαλύψει με ένα επικοινωνιακό τέχνασμα. Υπό το πρόσχημα της απώλειας και άλλης ανθρώπινης ζωής προσπάθησε να μετατοπίσει το επίκεντρο της κρίσης από τον άδικο χαμό ενός παιδιού στην κοινωνία αφήνωντας στο έλεος των λίγων ταραξιών την ασφάλεια της χώρας. Ο στόχος απλός :μέσα από την μαζικότητα των καταστροφών να στραφεί το ενδιαφέρον της κοινωνίας στην εθνική και προσωπική ασφάλεια, την χρήση της δημοκρατίας που κάνουμε στο σήμερα,(ενδεικτική εδώ η παραποίηση του ρητού του Ισοκράτη για την δημοκρατία με μπροστάρη το εξώφυλλο του Ελεύθερου Τύπου)αφυπνίζοντας παράλληλα ενδεχομένως συντηρητικές ξεχασμένες δομές και διαχωριστικές γραμμές από την μεταπολίτευση. Σε ένα ιδεατό σενάριο να πάρει ο κόσμος την κατάσταση στα χέρια του .Το σύνθημα το έδωσε το περίφημο "αμυνόμενη αστυνομία" του Παυλόπουλου που στην κυριολεξία έγινε αστυνόμία θεατής στην πράξη. Ως ένα βαθμό η απόπειρα εθνικού διχασμού και αποπροσανατολισμού έπιασε. Ενδεικτικά ήταν τα ζευγάρια των γκρουπ που προέκυψαν στο facebook , αυτό το fast εργαλείο απότυπωσης της στιγμης, όπου ξαφνικά ήταν σαν να χωρίστηκαν οι Ελλήνες στα δύο. Να στραφώ εναντίον της αστυνομίας και της κρατικής αυθαιρεσίας , να τιμήσω την μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξη ή μήπως καλύτερα να στραφώ εναντίον των επεισοδίων, των αναρχικών να προστατέψω την καιγόμενη Αθήνα ήταν το ψευτοδίλλημα που ανέκυψε. Και ήταν ψευτοδίλλημα γιατί απλά το ένα δεν απέκλειε το άλλο. Το να τιμήσεις τον νεκρό μαθητή δεν ερχόταν σε αντίθεση με την καταδίκη των επεισόδια.Απλά είπαμε το θέμα ήταν επικοινωνιακό..

Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ όπως κάθε σύχρονη κεντρώα σοσιαλιστική παράταξη που θέλει να ισορροπεί ανάμεσα σε δύο βάρκες, του κέντρου και της αριστεράς., το δίλλημα ήταν διαφορετικό.Πρίν προλάβουμε να μιλήσουμε για το αδικοχαμένο παιδι και την αστυνομία η Ελλάδα καιγόταν και σκέφτηκαν στο ΠΑΣΟΚ ότι πρώτον προέχει η καταδίκη των επεισοδίων για να μην απογοητευτούν οι νοικοκυραίοι, οι έμποροι και όλο αυτό που αποτελεί το κοινωνικό στρώμα της μεσαίας τάξης και δεύτερον η φυγή μπροστά με το αίτημα για άμεσες εκλογές. Το ζήτημα όμως ήταν ότι το κυρίαρχο θέμα που αναδείχθηκε από το θάνατο του Αλέξη η αφύπνιση δηλαδή και η διαμαρτυρία της νέας γενίας, η κοινωνική έκρηξη για μία σειρά από ζητήματα όπως η διαφθορά, η ασυδοσία,η ανεργία, η ανυπαρξία του κράτους και ο πλουτισμός των λίγων εις βάρος των πολλών, δεν έτυχαν άμεσα αναφοράς. Το επισημάναμε εδώ από την αρχή. Εστώ και αργά με την ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σστο Εθνικό Συμβουλίο απεκατέστησε την πραγματικότητα. Αυτές οι αναφορές στον λόγο του επιθυμούμε να βρίσκουνε χώρο και επισήμανση έγκαιρα σε μία σύχρονη σοσιολδημοκρατική παράταξη που ακούει την κοινωνία και δεν κρύβεται στα δύσκολα. Αυτή η νέα γενια δεν είναι επαναστάτες χωρίς αιτία. Στην κοινωνία της πληροφορίας που ζούμε, όπου η σαφέστατη άνοδος του μορφωτικού επίπεδου δεν συμβαδίζει με την άνοδο του συνολικού βοιωτικού επίπεδου , τα παίδια αυτά έχουν ένα πρωτόγνωρό σκηνικό να διαμορφώνεται μπροστά τους. Και δεν μένουν ατάραχα και δεν παρασύρονται εύκολα ούτε παραμυθίαζονται από την ξύλινη γλώσσα μίας επικοινιακής φούσκας τύπου Τσίπρα για να εκφράσει την ανησυχία τους
Τα διεθνή ΜΜΕ όλη την προηγούμενη εβδομάδα ανέδειξαν την κοινωνική διάσταση της κρίσης ιδίως για τη νέα γενιά και παράλληλα την ανυπαρξία ενός κράτους λόγω της ανικανότητας της αστυνομίας.

Αυτά είναι τα δύο ζητήματα που ανέκυψαν μετά τον θάνατο του Αλέξη γαι την κυβέρνηση και στα δύο απέτυχε πολιτικά. Είναι φορές που είναι τόσο δυνατά τα σημάδια και τα μηνύματα μίας κοινωνικής κρίσης που οι επικοινωνιακοί χειρισμοί φεύγουν από το παράθυρο...

Το παληκάρι που ένωσε όλη την νεολαία και συμβόλισε παροδικά την κοινωνική ανισότητα...

"Κάθε επανάσταση προυποθέτει κοινή θυματοποίηση" γράφαμε πρόσφατα στο προηγούμενο ποστ..


--Τις πέτρες σήμερα το πρωί στα αστυνομικά τμήματα στην Κέρκυρα ,στο Βόλο και στις άλλες πόλεις της Ελλάδας δεν τις πέταξαν οι γνωστοί άγνωστοι αλλά μαθήτες σχολίων από όλη την Ελλάδα, το μέλλον αυτής της χώρας.Ποιά κοινη κραυγή αγωνίας ένωσε τις φωνες αυτών των παιδιών?
-- Επένδύει άραγε πολιτικά κανείς , όπως παλιότερα με τις θεωρίες του κοινωνικού αυτοματισμού, στην όξυνση των επεισοδίων και στην διάλυση της περιουσίας των πολιτών. Δεν απενοχοποιείται ηθικά ο προκλητικός τσαμπουκάς ενός ράμπο αστυνομικού από την συνολική αδράνεια της αστυνομικής τάξης. Απλά εκτίθεται διπλά κάνοντας το χειρότερο δυνατόν και στις δύο περιπτώσεις.
---Επρέπε να πεθάνει ένα παλικάρι 15 χρόνων για να εκραγεί η κοινωνική απελπισία των Ελλήνων για τις πολιτικές ανέχειας τα τελευταία 10 χρόνια και να αποκτήσει ένα άτυπο σύμβολο και ένα σημείο εκκίνησης η αντίδραση της νεολαίας μίας ταλαιπωρημένης χώρας?
--Μην κρυφτούμε και αυτήν την φορά ,σαν χτυπημένη από καιρο κοινωνία υποκρισίας, κάτω από την δικαιολογία ότι τα κάνουν όλα οι κουκουλοφόροι. Συσσωρεύτηκε το αίσθημα της αδικίας χρόνια τώρα.Δεν αυξήθηκε σε μία νύχτα ο αριθμός των αναρχικών από 100 σε εκατοντάδες πανελλαδικά.
--Πώς συγχρονίστηκαν τόσοι άνθρωποι ταυτόχρονα πανελλαδικά ,εάν δεν βιώνουν στα αλήθεια κοινές αγωνίες και προβλήματα?
--Οτάν οι ηλικιωμένοι μάζευαν τα λαχανικά από τα σκουπίδια των λαικών της Αθήνας τους πρηγούμενους μήνες, δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι νέοι που κάνουν πλίατσικο στα καταστήματα ένδυσης
--Ποτέ άλλωστε στην σύντομη ζωή μου δεν είδα να έχει ο θάνατος ενός ανθρώπου στην Ελλάδα τόσους συμβολισμους και να αποτελέσει την αφορμή για να εκφραστεί μαζικά μία φωνή διαμαρτυρίας για μια κοινωνία που ασφυκτυά από τις αδικίες και τις κοινωνικές ανισότητες...

Δείτε τα αδιέξοδα πλέον κατάματα,δεν αντέχει άλλους στρουθοκαμηλισμούς αυτή η χώρα εσείς που ήσασταν, είστε και κυρίως θέλετε να γίνετε ένας από τους τριακόσιους...

Κάποιοι , αρκετά χρόνια τώρα δημιούργησαν το κοινωνικό υπόστρωμά για την έκρηξη. Αλίμονο σε αυτούς που θα κληθούν να την μετριάσουν και να την διαχειριστούν .....

Η απόλυτη εξάρτηση και η φούσκα που δεν είναι μόνο του καπιταλισμού αλλά και της ανθρώπινης φύσης...

Πέρασαν οι μέρες, πέρασαν τα όνειρα και οι περιουσίες ορισμένων ολίγων μείωθηκαν αλλά κυρίως οι οικονομίες των πολλών μικρομεσαίων ανά την υφήλιο εξανεμίστηκαν. Τώρα έρχεται ανεργία, πραγματικός δείκτης οικονομικής κρίσης και όχι φούσκα, αναστολή στην παραγωγή υπηρεσιών και αγαθών και κυρίως αλλάγη καταναλωτικών συνηθειών έστω και για λίγο.

Οτάν στην τελευτάια Πανσέληνο του καλοκαιριού, 16 Αυγούστου και στο άρθρο μας για την επέτειο του ΠΑΣΟΚ και τους μπαξέδες, γράφαμε για την κοινωνική πρόκληση του συγκεντρωτισμού του πλούτου στα χέρια των ολίγων, δεν φανταζόμασταν ότι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα γινόταν σύνθημα του Γίωργου στην ΔΕΘ και σύνθημα στα χείλη απέλπισμενων Ελλήνων. Παλιά όταν το ΚΚΕ προωθούσε την επανάσταση απέναντι στο Δεξιό κατεστημένο ήρθε ο Ανδρέας από την Αμερική και είπε στον αριστερό κόσμο της Ελλάδος , ξεχάστε την επανάσταση και ελάτε να αλλάξουμε το σύστημα από μέσα.. Τώρα όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το σύρσιμό επί χρόνια της Ευρώπης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Αμερικής, τον παράδεισο του καπιταλισμού και του easy money έγινε άκριτα, ανεξέλεγκτα και με έλλειψη διορατικότητας των ηγετών της κινητήριας δύναμης της Ευρώπης του Γαλλογερμανικού άξονα. Ούτε ο Κόλ ούτε ο Schröder, ούτε Miteran , η Merkel ούτε ο Σιράκ μπόρεσαν να διανοηθουν, να μετρήσουν τις συνέπειες της απόλυτης εξάρτησης από την καπιταλιστική μας μητέρα . Μιλήσαμε κάποτε για το ευρωπαικό κοινωνικό μοντέλο, εφηύραμε τον Τρίτο Δρόμο, περηφανευτήκαμε για τον κοινωνικά δίκαιο προστατευτισμό του σκανδιναβικού μοντέλου αλλά ξεχάσαμε ότι στο Domino Effect των χρηματοπιστωτικών φουσκών είμαστε κατα ουσία απροστάτευτοι. Τώρα μιλάμε για εποπτικούς κανόνες κοινούς παγκόσμιους αλλά όταν δεν μπορούμε να πείσουμε για την υπογραφή του συνθήκης του Κίοτο τα αμερικανάκια δεν θα ρισκάρω προβλέψεις για την επιρρόη μας ούτε τώρα.

Αλλά δεν είναι και άμοιρη ευθύνων και η υπερκαταναλωτική Ευρώπη αναφορικά με την υιοθέτηση των εξαγώγιμων πρακτικών της Αμερικής. Οτάν ο υπερκαταναλωτισμός και νεαοστικός πολιτισμός της fast food τέχνης της Υπερδύναμης διέβρωσαν με τόση ευκολία την υποτίθεται πολυσυντειθέμμενη και πολυπολιτισμική κουλτουρα και ιστορία της από ηλιακιακής σκοπι άς τώρα Μητέρας Ευρώπης , τότε αναγκαστικά δεν υπήρξε φίλτρο σε τίποτα. Με απλά λόγια με τα χρήματα της Αμερικής ανοικοδομήθηκε η Ευρώπη μετά τους παγκοσμίους, πολέμους τα οικονομικά της συστήματα αντέγραψε και συνεπώς στις τσουνάμι οικονομικές κρίσεις ο λογαριαμός αναγκαστικά έρχεται στο τέλος και φουσκωμένος.

Οτάν μιλήσαμε πρίν λίγο καιρό σε ένα δημοφιλή μπλόγκ για την επενδυτική συνείδηση του πολίτη του μικροεπνδυτη τουλάχιστον το εννούμε πραγματικα. Αλλά αυτό προυποθέτει παιδεία, υγιή κρατικό παρεμβατισμό στην αγορά, οικονομικές ισορροπίες άμβλυνσης των κοινωνικών αδικίων και πάνω από όλα κόντρα στο ζώο οικονομικόν θα έλεγα του σύχρονου ανθρώπου παραφράζοντας τον διάσημο πρόγονό μας.

Αλλά είναι πολλές οι πτυχές και θα μιλήσουμε κάποτε και για τους λίγους κερδισμένους από αυτήν την κρίση. Και καλά οι τυχεροί αλλά αυτοί πού ήξεραν που να είναι τώρα. Κάθε επανάσταση προυποθέτει κοινή θυματοποίηση . Πλεονέκτημα ή μάλλον μειονέκτημα είναι σήμερα η ταχύτητα των συνεπειών ντόμινο καθώς συντονίζει ταυτόχρονα ανθρωπίνες αντιδράσεις και αποθηκέυει συναίσθημα σε απλές παραστάσεις Είναι απόλυτα ελέγξιμη η κατάσταση κυβερνητές του σήμερα και υποψήφιοι του αυρίο. Και δεν εννοώ τις συνέπειες αλλά τα αίτια. Δεν εννόω τους πολλαπλασιασμούς των κατασχέσεων και της ανεργίας αλλά εννοώ το ίδιο τα αδηφάγο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αλλά θέλω να σας δω τώρα ηγέτες της Ευρώπης απέναντι στο αμερικάνικο αποδυναμωμένο είναι η αλήθεια κατεστημένο. Ας μην γελιόμαστε πάλι στην Ελλάδα τελευταίοι θα τα μάθουμε τα νέα...

Ποιό είναι το σχέδιο τελικά;

Τόσο καιρό δεν πήραμε συνειδητά θέση ούτε στην εντυπωσιακή άνοδο δημοσκοπικά του ΠΑΣΟΚ ούτε και του Προέδρου του , ούτε και στο κατρακύλισμα της ΝΔ και του δικού της προέδρου και πρωθυπουργου αντίστοιχα. Θα είχαμε όλο το δικαίωμα ως θερμοί υποστηριχτές του Παπανδρέου στο παρελθόν να βγούμε και να πανηγυρίσουμε. Δεν υπάρχει λόγος, δεν είμαστε εδώ για να ευλογήσουμε τα γένια μας, επειδή απλά στηρίξαμε έναν πολιτικό που δέχθηκε έναν τεράστιο πόλεμο ηθικό και πολιτικό ορμώμενο από πάσης φύσεως κίνητρα. Ο λόγος είναι απλός: στην πολιτική πρέπει να μην προτρέχεις και να αναμένεις όλα τα δεδομένα πριν πάρεις θέση. Απόψη για όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα έχουμε, προβλέψεις προφητικές ,όπως αποδέιχθηκε στις καλοκαιρινές παρέες μας κάναμε αλλά το πολιτικό παιχνίδι μόλις άνοιξε. Μπαίνουμε σε μία ενδιαφέρουσα περίοδο που ήδη σε επίπεδο σεναρίων, ιδίως από την πλευρά Νέας Δημοκρατίας έχουν ειπώθει τα πάντα. Φταίει η CIA, φταίει ο Ρουσσόπουλος, φταίει η Ντόρα, φταίει ο αγωγός φυσικού αερίου, φταίει ο Αλογοσκούφης. Είναι η φετινή version της ασσύμετρης απείλης α λα Βύρωνα Πολύδωρα και φοριέται δημοσιογραφικά ήδη πολύ.Πάλι καλά που δεν μας είπαν ότι φταίει και ο Ελληνικός Λαός που ψιλοξυπνάει όσον αναφορά τις προθέσεις ή καλύτερα τις μη προθέσεις της κυβέρνησης( η συνεργασία ΟΠΑΠ Ιντραλοτ προχωράει σημειωτέον κανονικα, ο Κόκαλης κλείνει την μία με τά την άλλη δουλειά με το ελληνικό δημόσιο, όχι για όσους τρέφουν ακόμα αυταπάτες).

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει τώρα κατά την ταπείνη μας άποψη, εφεξής δηλαδή, να είναι σε έναν επικοινωνιακό πυρετό και σε έναν οργανωτικό και εργασιακό συνεχόμενο οργασμό παράλληλα. Με αξιόποιηση όλων των στελεχών του πανελλαδικά, με στίγμα ξεκάθαρο πολιτικό, με σεμνότητα αληθινή όχι σαν του Καραμανλή, να αγκαλιάσει τους ανθρώπους πανελλαδικα από όλες τις τάξεις, που ειλικρινά δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα και έχουν απόλυτα δίκιο. Η παραίτηση του συγκεκριμένου Βουλευτή Δράμας, με τον τρόπο ειδικά που έγινε, μόνο τυχαία δεν είναι. Τα σενάρια στο Μαξίμου αλλάζουν μέρα με την μέρα και ο πολιτικός σχεδιασμός της κυβέρνησης έχει στόχο αλλά δεν είναι ακόμα αποκρυσταλλωμένος.

Το μόνο που θα ευχηθώ είναι να μην μπει ο τόπος σε απανωτές εκλογικές περιπέτειες. Διαγουμέ ήδη από την Μεταπολίτευση την πιο έντονη περίoδο απαξίωσης του πολιτικού μας συστήματος συνολικά και μία εκλογική συνεχής περιπέτεια θα απαξίωνε και θα κούραζε ηθικά και ψυχολογικά και άλλο τον ήδη ταλαιπωρήμενο kai απαγοητευμένο Ελλήνα.

O Λάκης τα παίζει όλα για όλα. Οτί τσιμπήσουμε στις δημοσκοπήσεις και γρήγορα...

Καλό μήνα σε όλους. Όταν πρίν από λίγους μήνες παρέα με τους καταξιωμένους bloggers Παναγίωτη Παπαχατζή και Στέλιο Μ. φέρναμε στην επιφάνεια το θέμα της επιλεκτικής σάτιράς του Λαζόπουλου με αφορμή τότε το ξεπούλημα του ΟΤΕ που το φόρτωνε στο ΠΑΣΟΚ ο απίθανος, εγώ τουλάχιστον δεν μπορούσα να προβλέψω την έκταση που θα έπαιρνε το θέμα τις τελευταίες δύο μέρες. Μέχρι και γκρούπ έγινε στο facebook σχεδόν μέ τον ίδιο τίτλο του παλιού μου άρθρου που βλέπεται στο παρακάτω link

Λάκης: Ο σύγχρονος κυβερνητικός εκπρόσωπος της επιθεώρησης

Τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνιση τους άρθρα σε διάφορα δημοφιλή μπλογκς ανάλογες παρεμβάσεις. Δέιτε ενδεικτικά ορισμένα

Ο «νταβατζής» του «νταβά» του... Λαζόπουλος

Βραδινή, Λάζο(υ)πούλια, σάτιρα ; ή καλοπληρωμένο παραλήρημα ;

Λαζόπουλος: Ο «νταβατζής»...

Είναι αλήθεια ότι προχθές στην εκπομπή του Ο Λαζόπουλος ξεπέρασε κάθε όριο εμπάθειας για τον Γίωργο Παπανδρέου. Ένιωσέ την ανάγκη να βάλει όλη την μαεστρική του σατιρική τέχνη όλως τυχαίως στην καλύτερη δημοσκοπικά στιγμή για τον Παπανδρέου.Τι Forest Gump τον αποκάλεσε, τι άχρηστο τον περιέγραψε έμμεσα μέσα από τα σχόλια του. Μάλιστα πήγε έχθες ένα βήμα παρακάτω. Φώναζε ο Λάκης, κραύγαζε για την αδυναμία του Καραμανλή λέει να αντιμετωπίσει την διαφθορά. Συγνώμη κύριε Λαζόπουλε πότε πολέμησε υπεύθυνα ο κύριος Καραμανλής την διαπλοκή και την διαφθορά για να σας απογοητευσει τώρα? Ποιός σας λέει ότι επειδή του προσφέρετε σταθερά της υπηρεσίες που παρείχε παλαιότερα ο Χάρυ Κλύν στην Δεξιά του Μητσοτάκη, ότι η πλειοψηφία των Έλληνων πολιτών τον ψήφισε για να κάνει κάθαρση? Να μην ανάγετε παράκαλω την δική σας δοσοληψία σε κανόνα για την κρίση του ελληνικού λάου. Δεν είναι θύμα ο Καραμανλής, είναι συμμέτοχος. Όταν το άστρο του επίσημου κυβερνητικού εκπροσώπου Ρουσσόπουλου δύει τότε ο σατιρικός αντικαταστάτης του παλεύει ακόμα να μας πείσει αλήθεια θα ηθέλα να ήξερα για τι ακριβώς. Μήπως όμως είναι και η ώρα και εμείς οι bloggers να κάνουμε κάτι ? Είμαστε εργαζόμενοι, φορολογούμενοι , καταναλωτές άλλα είμαστε και τηλεαθατές και έχουμε επιλογή. Έστω και προσωρινά να αποδείξουμε ότι ενα αναμφισβήτητο σατιρικό ταλέντο δεν προσφέρει τίποτα όταν γίνεται όπλο εξυπηρέτησης μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και χειραγώγησης του κοινού αισθήματος.

Το αμερικάνικο όχι στο Bailout plan και ο ευρωπαικός κρατικός" επαναπροστατευτισμός".

Εχθές το απόγευμα με ψήφους 228 κατά και 205 υπέρ, η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων απέρριψε το πακέτο 700 δισ. δολαρίων, που ο Αμερικανός υπουργός Οικονομίας Χένρι Πόλσον ζήτησε στις 20 Σεπτεμβρίου για την απορρόφηση των τοξικών χρεών που τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συσσωρεύουν από το Δημόσιο. Αμέσως στο CNN ξεκίνησε από τους έκπληκτους και ολίγο τρομαγμένους ρεπόρτερ ένας αγώνας να μεταπιστεί η κοινή γνώμη και μέσω αυτών οι αντιπρόσωποι της Αμερικής για την σκοπιμότητα αλλά και αναγκαιότητα του εγχειρήματος. Είναι αλήθεια ότι τις προηγούμενες μέρες πέρασε στην Αμερική η αίσθηση ότι ο Μπους και ο Πόλσον επιχειρούν απλά να διασώσουν αμερικανικούς κεφαλικούς κολλοσούς των ΗΠΑ και όχι να βελτιώσουν ή να περισώσουν την κατάσταση για τον μέσο αμερικανό. Εκαντοτάδες καταθέσεις 1 και πλεόν εκκατομυριών δολαρίων μηδενήστικαν σε μία νύχτα σε 40 ή 30 χιλίαδες δολάρια. Οι χρηματιστές πάλι δεν βοηθούν την κατάσταση όταν φωνάζουν απελπισμένοι για κρατική βοήθεια καθώς δίνουν την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα ιδιωτικό πρόβλημα διαχείρισης περιουσιών και όχι για μία εθνική κρίση. Η ανασφάλεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης του επενδυτικού κοινού οδηγεί σε αλυσιδωτές αντιδράσεις πανικού τα χρηματοπιστώτικα ιδρύματα και τους επενδυτές.
Είναι αλήθεια όμως ότι εντύπωση μου προκαλεί η αντίδραση των Δημοκρατικών. Από την μία βγήκε ο Ομπάμα και μιλάει , κριτικάρωντας το πλάνο Πόλσον , λέγοντας ότι προτιμάει να δοθουν τα χρήματα αυτά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας(που είσαι Γίωργο να ακούσεις ) στην Παιδεία και την Υγεία και από την άλλη περισσότεροι δημοκρατικοί παρά ρεμπουπλικάνοι αντιπρόσωποι της Βουλής υπερψήφισαν το σχέδιο Πόλσον. Θέλουν περισσότερα χρήματα οι Ρεμπουπλικάνοι ή απλά είναι μία λαικίστικη κορωνα του Ομπάμα?Θα δείξει (είναι αλήθεια πάντως και σε αντίθεση με την ελληνική Ομπαμομάνια θεωρώ ότι ο Ομπάμα is too good to be true).

H Ευρώπη πάντως όπως σωστά έιχε προβλέψει ο Jeremy Rifkin στο βιβλίο του Ευρωπαικό Όνειρο προχωράει καλού κακού σε κρατικοποίησεις ασθενών τραπεζικών και ασφαλιστικών φορέων. Ορίστε μερικά παραδείγματά

Ισλανδία Glituir - Κρατική εξαγορά 75% Μεγάλη Βρετανία Bradford & Bingley - Εθνικοποίηση

Βέλγιο-Ολλανδία-Λουξεμβούργο Fortis - Εθνικοποίηση

Γαλλία Dexia - Πρόβλημα ρευστότητας Γερμανία Hypo Real Estate - Κρατική παρέμβαση

Είναι πάντως αλήθεια ότι εάν διαρκέσει η κρίση μήνες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η κρίση πού ήδη έχει περάσει στην Ευρώπη θα κάνει πολύ πιο αισθητές τις συνεπείες της . Όταν ο Rifkin μίλαγε για το ευρωπαικό κοινονικό μοντέλο που αντιστέκεται σθεναρά στην θεωρία του εύκολου κέρδους και στην αμερικανική νοοτροπία του καθημερινού ρίσκου της Wall Street λίγοι Ευρωπαίοι και ακόμα λιγότεροι Αμερικάνοι κατάλαβαν πόσο προφητική ήταν η διάγνωση της παθογένειας της αμερικανικής οικονομίας. Τα ίδια ισχύουν και για τις προβλέψεις του Alain Greenspan για την επερχόμενη σοβαρή οικονομική ύφεση.



Υ.Γ Εάν ο Κάρολος ο Μαρξ μας βλέπει εκεί από ψηλά, θα χάιδευε ψιλογελώντας το πλούσιο μουστάκι του , ευλογώντας τα γένια του παράλληλα για την μινι κρίση του καπιταλιστικού μονόδρομου που λεέι και το ΚΚΕ. Ελά όμως που και η δική του θεωρία, όσο οικονομικά όρθη και να φαντάζει στην παρούσα φάση απέτυχε παταγωδώς καθώς η διαχείρηση των ολίγων ανθρώπινων μονάδων της κομμούνας απέβει εις βάρων των πολλών. Ψάχνουμε μοντέλο συνεπώς και πάλι από την αρχή οικονομολόγοι του κόσμου ενωθείτε.....

O σωστός Mr. Παγουλάτος και η ανάγκη για ένα διπολικό ΠΑΣΟΚ

Παλαιότερα μας απασχόλησε το θέμα του πολιτικού προσανατολισμού του ΠΑΣΟΚ στην διελκυστίδα Κέντρου- Αριστεράς.. Εδώ και καιρό με αφορμή το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από την μόνο καθ ευφημισμό λαική Δεξία του Καραμανλή και υπό το πρόσχημα λογιστικών , εισπρακτικών παραμέτρων και με πρωτοστάτες τους σύχρόνους μάνατζερ στύλ Χατζηδάκη και Αθανασόπουλο, πιστούς υπηρέτες του εγχώριου ερασιτεχνικού κεφαλάιου, δημοσιεύουμε το άρθρο του Καθηγητή Οικονομικών Γιώργου Παγουλάτου στην Καθημερινή...

Το κράτος φεύγει, το κράτος έρχεται...

Του Γιωργου Παγουλατου

Στη μητρόπολη του καπιταλισμού, Αμερική, το κράτος εθνικοποιεί τράπεζες, τραβώντας τις μισοπνιγμένες από τα μαλλιά, σε ρόλο καθυστερημένου ναυαγοσώστη. Στη δική μας γωνιά της Ευρώπης το κράτος ιδιωτικοποιεί την Ολυμπιακή, σαν ναυαγοσώστης που αποφάσισε να κλείσει τις τρύπες στη μισοβυθισμένη σωστική του λέμβο.

Το αμερικανικό κράτος-νυχτοφύλακας έρχεται κακήν κακώς, με τους συναγερμούς να ουρλιάζουν, για να διασώσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα από τις επιπτώσεις της παρατεταμένης ρυθμιστικής του απραξίας. Μετά από δεκάδες ασκήσεις «αναδιάρθρωσης», το ελληνικό κράτος-ιδιοκτήτης των Ολυμπιακών Αερογραμμών επιτέλους αποχωρεί. Η παταγώδης αποτυχία της αγοράς στη Wall Street επέβαλε την κρατική παρέμβαση. Η κραυγαλέα αποτυχία του κράτους στην Ολυμπιακή οδηγεί στην αναγκαία αποκρατικοποίηση.

Στη μητρόπολη του παγκόσμιου καπιταλισμού είδαμε το αξίωμα της ατομικής ευθύνης να καταρρίπτεται. Η μακρά αδιαφορία των εποπτικών αρχών ενθάρρυνε τον τυχοδιωκτισμό των παραγόντων της αγοράς. Τα τραπεζικά στελέχη που επένδυσαν εκατοντάδες εκατομμύρια της εταιρείας τους σε υψηλού ρίσκου παράγωγα χρηματοοικονομικά σκουπίδια κέρδισαν εξωφρενικές αμοιβές ή πήδηξαν με χρυσά αλεξίπτωτα την ώρα που οι τράπεζές τους κατέρρεαν υπερχρεωμένες, αφήνοντας τους φορολογούμενους να τις ξελασπώσουν.

Ομως το παιχνίδι αυτό δεν παίζεται μόνο στον ιδιωτικό τομέα, παίζεται και στο δημόσιο. Επί δεκαετίες η Ολυμπιακή μας αποτέλεσε αποθετήριο πελατειακών διορισμών, δωρεάν μεταφορέα κομματικών ψηφοφόρων, πεδίο ρουσφετολογικών συναλλαγών, θησαυρό προς λεηλασία. Εξαρθρώθηκε από την αμετροέπεια ορισμένων συνδικαλιστών της, που, εκμεταλλευόμενοι προσβάσεις και υψηλά κολλητιλίκια, απέσπασαν προκλητικές προσόδους λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει στην Ολυμπιακή. Και οι δύο περιπτώσεις αποτελούν τρανά παραδείγματα αποτυχίας της αρχής της ατομικής ευθύνης. Ο σωστός επιχειρηματίας κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να αποτύχει – αν όμως επιτύχει τα κέρδη του είναι πλουσιοπάροχα. Δικά του τα κέρδη, δικές του και οι ζημιές. Ομως οι golden boys της Wall Street κράτησαν τα κέρδη για τον εαυτό τους και άφησαν πίσω τους τις ζημιές να κοινωνικοποιηθούν. Οι πρώην πολιτικοί προϊστάμενοι της Ολυμπιακής (και κατά τεκμήριο συνυπεύθυνοι για το 1 εκατ. ευρώ καθημερινής αφαίμαξης του δημόσιου προϋπολογισμού) προχωρούν με τον αέρα της επιτυχίας, για να εφαρμόσουν τα ταλέντα τους και σε άλλα υπουργεία. Οι ατομικές ευθύνες διαχέονται και χάνονται, στον φορολογούμενο έρχεται μόνον ο τελικός λογαριασμός.

Δύο βασικούς τρόπους γνωρίζουν οι οικονομίες της αγοράς για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος: (α) ρυθμιστική εποπτεία των αγορών, και (β) εθνικοποίηση επιχειρήσεων. Η Αμερική απεμπόλησε την πρώτη στη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού της συστήματος και τώρα αναγκαστικά φλερτάρει με τη δεύτερη. Οι ελληνικές ΔΕΚΟ αφέθηκαν για δεκαετίες στη δεύτερη, για να υποχρεωθούν, υπό το βάρος των ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων, να ανακαλύψουν την πρώτη.

Και η εθνικοποίηση και η αποκρατικοποίηση μπορεί να είναι οι κατάλληλες ρεαλιστικές απαντήσεις σε αποτυχίες των αγορών και της πολιτικής αντίστοιχα. Καμία δεν συνιστά άριστη λύση, και οι δύο αποτελούν λύσεις ανάγκης. Θεωρητικά ιδεώδης θα ήταν μια αναδιάρθρωση και κερδοφόρα διοίκηση της Ολυμπιακής, υπό ανεξάρτητο μάνατζμεντ και ελεύθερο ανταγωνισμό, αποδίδοντας αξία στο δημόσιο μέτοχο.

Ομως δεκαετίες συνεχών αποτυχιών οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι οι αδυναμίες είναι διαρθρωτικές, το κράτος-ιδιοκτήτης δεν ανέχεται ανεξάρτητο μάνατζμεντ, εκφυλίζεται σε άθλιο κράτος-επιχειρηματία. Η δημόσια Ολυμπιακή είναι ανεπίδεκτη σωτηρίας. Ούτε για τις ΗΠΑ η τεράστιου δημοσιονομικού κόστους κυβερνητική παρέμβαση είναι η καλύτερη έκβαση. Δικαιότερο θα ήταν οι τράπεζες, να αφεθούν να χρεοκοπήσουν, να υποστούν τη «δημιουργική καταστροφή» του καπιταλισμού. Ομως κάτι τέτοιο θα συμπαρέσυρε ολόκληρη την αμερικανική οικονομία και κοινωνία σε μια καταστροφή εφάμιλλη της Μεγάλης Υφεσης του ’30...

Υπό ορισμένες συνθήκες στην αγορά, το κράτος επεμβαίνει δραστικά. Υπό άλλες, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να αποχωρεί.

Αυτή η απλοική και παράλληλα αρκετά ισσοροπημένη και ρεαλιστική προσέγγιση του Καθηγητή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδώσει και την από ιδεολογικά θέλω να πιστεύω και όχι από συγκυριακά μικροπολιτικά κίνητρα ορμώμενη διαφωνία στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ για τον ρόλο του Κράτους σε μία συγχρόνη παγκοσμιοποιημένη Κοινωνία..

Αν μη τι άλλο η Κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε μύριες αφορμές για να συσκεφτούν με τον ευατό τους οι σοσιαλιστές στην Ελλάδα και να δουν που πάμε ρε αδέλφια ως Κίνημά Ιδεών, ως εν δυναμει κυβερνητικός σχηματισμός. Εδώ οι ΠρεντετοΚαψήδες του Μποπολιστάν πλέον και οι συν αυτώ στελεχάρες του ΠΑΣΟΚ ως κατεξοχήν Κεντρωολάγνοι (ο έχων την τάση να κατευθύνεται πολιτικά μόνο προς το Κέντρο) κάνουν ένα στρατηγικό λάθος. Δαιμονοποιώντας κάθε μορφή απεργίας και λαικής πάλης, απορρίπτοντας κάθε αναφορά επανακρατικοποίησης για τις ΔΕΚΟ και κριτικάροντας το δημοψήφισμα για την Συνθήκη της Λισαβώνας, ως κυρωτικό μηχανισμό λαικής βάσης, αντιλαμβάνονται την σοσιαλιστική παράταξη στην Ελλάδα ως φορέα που εντάσσεται αποκλειστικά στον Κεντρώο Χώρο και επομένως ξορκίζουν κάθε τι Αριστερό ως τροχοπέδη στο δρόμο προς μία διακυβέρνηση της χώρας...

Απλά θα σας πώ λοιπόν ως Μεδεών ότι τα 700 δισεκκατομύρια δολάρια που θα πληρώσει ο Αμερικάνος φορολογούμενος για να σώσει τις ιδιωτικές τράπεζες και ασφαλιστικούς φορείς στην Αμερική , που ως επιλογή επανακρατικοποίησης γίνεται από το πιο συντηριτικό ρεμπουπλικάνο Πρόεδρο των τελευταίων χρόνων Mister George Bush , κάλλιστα θα ήταν αριστερή ίσως και κομμουνιστική με τα δικά σας σκεπτικά..

Οπότε όποιον μιλάει για ενδεχόμενες, σε μικρό ποσοστό και υπό προυποθέσεις, επανακρατικοποιήσεις στις Ελληνικές ΔΕΚΟ , μην τον λιθοβολείτε ως γραφικό αριστεριστη και διαβάστε και κανένα βιβλίο του Joseph Stiglitz για τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης...

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες ΠΑΣΟΚ...

Αλλή μία 3η Σεμπτέβρη είναι προ των πυλών στο ΠΑΣΟΚ..Για άλλους η ιστορικότερη, για άλλους η τελευταία για άλλους η πιό κρίσιμη για άλλους μία σαν όλες τις άλλες. Άλλαξε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 25 χρόνια, άλλαξε η ελληνική κοινωνία, άλλαξαν οι ηγέτες και ο πράσινος ήλιος της Ελλάδας συνεχίζει να φωτίζει το πολιτικό τοπίο για πολλούς όχι με την ίδια λάμψη. Σαν χθές αντηχούν τα λόγια του Χρυσοχοίδη για άλλαγη συμβόλων στο ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη. Σαν χθές και οι όλες οι εσωστρεφείς ατάκες στον δρόμο για την 11 Νοέμβρη. Ο κόσμός που μάζεύε ο Ανδρέας σε όλη την Ελλάδα στους δρόμους δεν ξαναμαζεύεται ευκόλα, ο τρόπος που μιλούσε ο Ανδρέας στο Ελλήνα της δεκαετίας του 80, για την λεβεντογέννα Κρήτη και τα περήφανα γερατιά , μοιάζουν λόγια σήμερα βγαλμένα από παραμύθια... Τότε που έβγαινε στους δρόμους και χωρίς χαρτιά και χωρίς ευρωπαικές δεσμευσείς ακόμα ο Ανδρέας και όργωνε την Ελλάδα με μια παρέα φίλων από όλη την Ελλάδα τον Κακλαμάνη τον Απόστολο από την Λευκάδα, τον Χαραλαμπόπουλο από την Καλαμάτα και τον Ακη τον Τσοχατζόπουλο τον Σαλονικιό και μιλούσε στην καρδία του αγρότη, του βιοτέχνη, του χαμηλομισθωτού και του συνταξιουχού, του κυνηγημένου αριστερού από τον ΙΔΕΑ την χούντα, τον Ελλήνα του πιστοποιητικού κοινωνικού φρονημάτων, τον εξορισμένο σε νησιά που αποτελούν σήμερα τουρουστικούς παραδείσους...

Αλήθεια πόσο άλλαξέ το ΠΑΣΟΚ αλλά και πόσο άλλαξε η Ελλάδα τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια ?Μπορεί άραγε σημέρα να ξαναγίνει ένα κοινωνικό συμβόλαιο με τον Λαο όπως παλιά ? Ποιά είναι η αξιοπιστιά της πολιτικής σήμερα και κυρίως των πολιτικών? Αυτή η πολιτική ενηλικίωση του Νεολλήνα , που συνοδεύτηκε από άτακτες καταναλωτικές συνήθειες στα πρότυπα αποκλειστικά των ΗΠΑ, με ανισόνομη και άρρυθμη ανάπτυξη και με ένα απίστευτο συγκεντρωτισμο του πλούτου στα χέρια των ολίγων ,καναλαρχών, παραγόντων, κυριών που λιποθύμίσαν τυχαία στο Φανάρι και πάντα πρόθυμων γόνων πολιτικών τζακιών να αποδειχθούν ικανότεροι των πρεσβυτέρων , πάιρνει τώρα την εκδικησή της από τον δικομματισμό και δεν ξέρει γενικώς που να στραφεί. Η κοινωνική πρόκληση του πλουτισμού των λίγων απέναντι στους πολλούς θα μεγαλώσει τα επόμενα χρόνια . Ο Ελλήνας θα βρεθεί αντιμέτωπός με νέες προκλήσεις και διλήματα τα επόμενα χρόνια. Οποιός τα απαντήσει πρώτος και κυρίως πειστικά θα κερδίσει έστω και πρόσκαιρα την ψήφο του.. Ο Μη προνομιούχος Νεοέλληνας είναι πάντα εκέι, με άλλα ή παρόμοια προβλήματα. Δεν οδηγεί πλέον μόνο Lada ή FIAT, φοράει πλέον περισσότερα Lacoste αλλά αυτό δεν σημαίνει οτί δεν ζορίζεται οικονομικά ή δεν αγωνιά πλέον το ίδιο...Μέχρι τότε ολά θα είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο και με τις ορέξεις των κάποιων στημενών δημοσκοπολόγων ..

Δεν ξέρω που θα δείτε σήμερα την πανσέληνο φίλοι και δεν ξέρω με ποιόν και δεν ξέρω τι θα τραγουδάτε αλλά εγω σαν αφιερώνω ένα τραγουδάκι που από μικρο παιδί με συγκινούσε χωρίς να ξέρω τότε τι σημαίνει.. Τότε που το Πανελλήνιο Σοσαλιαστικό Κίνημα δανείστηκε, πήρε μαζί του ή οικιοποιήθηκε αν θέλετε τις φωνές ενός Νίκου Ξυλούρη και ενός Μάνου Λοιζου και ενέπνευσε με στίχους του Μάνου Ελευθερίου και κάποιών άλλων ετσί ωστέ να βγάλει στους δρόμους την μισή Ελλάδα του περιθωρίου και της απομόνωσης..

Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου
και 'κείνο το 'μαθες μισό
να συλλαβίζεις τα όνειρά σου
στο Άργος και στον Ιλισό

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να
περνάς και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς


Του κόσμου το στενό γεφύρι
θα το περάσουμε μαζί
θα 'ναι η καρδιά σου παραθύρι
τα λόγια σου παλιό κρασί

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς...


Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη & Αντώνης Καλογιάννης ( Ντουέτο )
Δείτε το βιντεοκλίπ εδώ

Περί Δημοψηφίσματος και Συνθήκης της Λισαβώνας

Τώρα που πέρασε ο καιρός να πώ και εγώ δύο λόγια για το δημοψήφισμα, ως κυρωτικό μηχανισμό λαικης βάσης των κρατων Μελών για Διεθνείς Συνθήκες με αφορμή και την αποπομπή Σημίτη. Δεν θέλω να σχολιασω την απομάκρυνση του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα καθως θεωρώ τον λόγο που προβληθηκε ως προσχηματικό.. Θα δούμε έαν θα υπάρξουν και άλλες εξελίξεις..

Είναι αλήθεια ότι οι ετερόκλητοι λόγοι που οδήγησαν σε μία αβίαστη διεύρυνση της ΕΕ τα τελευταία χρόνια διεύρυναν το πολιτισμικό, οικονομικό και πολιτικό χάσμα που διείπε ήδη την δεκαπενταμελή Ενωση. Αυτο που πρέπει να καταλάβει ο κύριος, Κάρλα Μπρούνι Σαρκοζί και η Μέρκελ είναι ότι πριν συγκλίνεις στοιχειωδώς σε ότι έχεις δημιουργήσει μέχρι στιγμης δεν μπορείς να διευρύνεις μία Ενώση με αμιγώς οικονομικά κριτήρια ή εστω λόγω της επικλήσης της ιστορικής επανένωσης της Ευρώπης μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου. Πρόβλημα όπως το δημοκρατικό έλλειμα της Ενώσης, κατεξοχήν προβεβλημένο σε πολιτικούς και νομικούς κύκλους τα τελευταία χρόνια ,παραμένουν άλυτα ενώ απόπειρες κονοτικών Οδηγιών όπως ο περιβόητος Πολωνός Υδραυλικός Bolkenstein καθέ άλλο παρά παγιώνουν μία ευρωπαική συνείδηση στους πολίτες ενώ παράλληλα καλλιεργούν ενά κλιμά αμφισβητήσης για την αληθινή λαικη κυριαρχία των πολιτών στην ΕΕ και εντείνουν το αίσθημα της υποαντιπροσώπευσης των πολιτών αλλά και των Κρατών..

Κυρίε Σαρκοζί το εάν ο Ιρλανδός πολίτης, που στο τέλος της ημέρας κοπίασε πολύ τα τελευταία δεκάπεντε χρόνια για να πραγματοποιήσει το μικρο οικονομικό θαυμα ανάπτυξης και ευημερίας που συντελέστηκε στην χώρα αυτη, πραγματοποιήσει και δεύτερο δημοψήφισμα είναι δική του υπόθεση και οχί ετεροεπιβαλλόμενη και γραφειοκρατική επιλογή επικύρωσης..

Δεν ξέρω εάν το δημοψήφισμα είναι πιο αριστερή ή οπισθοδρομική θέση στο στίβο και την αξιολογική σκάλα της πολιτικής, σιγουρά όμως τα σχέδια των γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες τρεχούν τα τελευταία χρόνια δύο φορές πιό γρήγορα από την συγκληση και κυριώς την συνειδειτοποίση της Ευρωπαικής Ενωσης ως sui generis θεσμόυ πολιτικού και μορφώματος νομικού στα μάτια και το μυαλό των Ευρωπαικής Κοινωνίας των Πολιτών ...

Η κρίση του δικομματισμού και το αναπόφευκτο των κυβερνήσεων συνεργασίας

Η Πολιτικη ζωή στην Ελλάδα είναι σε μια κρίσιμη καμπή. Τα αυτονόητα και παροχημένα κάστρα του δικομματισμού στην Ελλάδα κατέρρευσαν. Οι πολιτικοί δεινόσαυροι της δεκαετίας του 60,70, και 80 και οι επικές προσωπικές τους κόντρες ανήκουν για τα καλά στο παρελθόν. Η ανασφάλεια του χαμηλοσυνταξιουχού, του αγρότη και του μικρομεσαίου δεν περνάει πλέον ή αποκλειστικά από την εξασφάλιση μιας θέσης στο δημόσιο και την περιβόητη επιχορήγηση της ΕΟΚ...

Εχεί βρει ένα κάκο κάτι σαν το τέρας τουν Λοχνες τον δικομματισμό άλλα δεν ξέρουν ακόμα να το εξηγήσουν οι Παπανδρέου και Καραμανλής. Κάτι αλλάζει πλέον στην διαμόρφωση της όποιας πολιτικής πεποίθησης του Νεόλληνα και στα κριτήρια σχηματισμού της ψήφου του. Ο Νεοάλληνας ενηλικιώθηκε κύριε Παπανδρέου και κύριε Καραμανλή. Δεν είναι γουρούνι στο Σακί πλέον, δεν είναι το φτωχαδάκι της δεκαετίας του 80, είναι ό νεόπτωχος της ΕΕ πλέον.


Εάν θέλετε να κρατηθείτε στην γραμμή της εξουσίας πρέπει να αλλάξετε ριζικά. Καποιοί πολλόι χεριρότεροι από εσάς και με όχι αγαστές προθέσεις σας περιμένουν στην γώνια σαν από καιρό. Ολά είναι ευθραστά πλεόν,σαν ρημαδιό και οι αυτοκλήτοι σωτήρες του πολιτικού μας συστήματος ξεπερνούν σε αριθμό τους μνηστήρες της Πηνελόπης. Χρειάζονται Νέες Ιδέες , Νέα Πρόσωπα και κυρίως αλλάγη Νοοτροπίας. Ο Ελλήνας ψηφοφόρος άλλαξε και θα συνεχίσει να αλλάζει ριζικά..Εσείς είστε έτοιμοι να αλλάξετε ? Η απλά να σώσουμε ότι και κυρίως όπως σώζεται? Δεν εμείνε πολύ χρόνος πλέον και οι λύσεις κάθε άλλο παρά παροδικές πρέπει να είναι συμφωνα με την ταπεινή άποψη ενος ασημαντου blogger...

Επιστολή 9 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ..Ποιό Kαρτέλ θα φορεθεί τον Αυγουστό;

Καλοκαίρι, Ακτοπλοία, ανεβασμένα ναύλα , καρτέλ τιμών και ο Ελλήνας μειώνει συρρικνώνει τις διακοπές του κάθε χρόνο και περισσότερο. Ανακοίνωσε μία εταιρία ακτοπλοικη πάγωμα τι μών πριν μερικές μέρες, έπεσαν οι άλλες να την φάνε..Την είχε κάνει ήδη την αύξηση λένε οι ανταγωνιστές..

Ποιοί ανταγωνιστές λέω εγώ. Συναγωνιστές έχουνε γίνει όλοι στην διατήρηση της εναρμονισμένης πρακτικής. Δυνατά Βεντούρηδες και λοιποί εφοπλιστέοι δεν σας σκίαζει του Ζησιμόπουλου η Σκία και του Καραμανλή η επανίδρυση..Το επανίδρυσε ο Καραμανλής το Κράτος γιατί και η διάλυση επανίδρυση είναι και μάλιστα εκ θεμελίων. Σηκώστε τα χέρια ψιλά στην ακρίβεια, πείτε το ευθέως δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα. Ηδη οι σύνταξεις μειώνονται και το καθαρόαιμο άλογο των τιμών τρέχει..Ποιός μπορεί, ποιά μαθηματική εξίσωση διανοείται να αρνηθεί ότι έρχονταί πολύ δυσκολότερες μέρες...

Δειτέ εδώ την επερώτηση των Βουλευτων του Πασοκ για την κατάσταση του ανταγωνισμού στην Ακτοπλοϊκής αγοράς. Κάποτε μιλάγαμε για τον ρόλος της Ανεξάρτητης Ρυθμιστικής Αρχής Θαλάσσιων Ενδομεταφορών (Ρ.Α.Θ.Ε. που κατήργησε το 2004 η Κυβέρνηση της Επανίδρυσης του Καραμανλή.. Μέρες που είναι να ξέρουμε και ποιό Καρτέλ είναι της μόδας....

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Κατόπιν της πίεσης από την ερώτηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ η Επιτροπή παραδέχτηεκε εμμέσως το Καρτελ στην ακτοπλοία . Δείτε εδώ το σχετικο δημοσίευμα

Ανοιχτό κόμμα, διαδικασία ανάδειξης και η ποιότητα των εθνικών αντιπροσώπων..

Οσοί παρακολουθούν από παλιά θα γνωρίζουν ξεκίνησα ως σχολιαστής στο viotia.blogspot.com και μετά από παρότρυνση και του εκεί διαχειριστή έκανα το δικό μου μπλογκίδιον κάποια στιγμή(αλήθεια πολύ μου λείπουν τα δύο άτομα που ξεχώρισα εκεί μέσα ο Λαλάκης και ο Τροφώνιος. Ελπίζω να είναι καλά ότι και αν κάνουν)..

Κάποια στιγμή λοιπόν εκέι μας απασχόλησε το θέμα των υποψηφιοτήτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην Βοιωτία και ειδικά στην γενέτειρα μου την Λειβαδιά και πώς αυτές προκύπτουν, ιδίως όταν αφορά πρόσωπα όπως ο Βασίλης Τόγιας , Άκης Βαγιάκος και ο Βαγγέλης Μπασιάκος , που στήριξαν τις υποψηφιότητες τους σχεδόν αποκλειστικά σε μία κομματική δράση και την ανέλιξη τους μέσα από αυτήν ή σε ένα πολιτικό τζάκι και όχι ευρύτερα από την κοινωνία και λ.χ. από την επαγγελματική τους καταξίωση. Πρόσφατα έγινε συζήτηση στο πολιτικό, ηλεκτρονικό περιοδικό re-public.gr με αφορμή το Ανοιχτό Κόμμα. Σχετικό βιβλίο έχει γράψει και ο Βενιζέλος.

Κάποιες σκόρπίες σκέψεις από τότε...

" Απο τη μια πλευρα ,οσο περνουνε τα χρονια η πολιτικη αντιπαραθεση γινεται πιο προσωποπαγης και προσωποκεντρικη.Το βλεπετε αλλωστε φιλοι στο στοιχημα καταλληλοτητας πρωθυπουργου που κρινει σε 60% το αποτελεσμα. Οι μοναδες,ισχυροποιουνται σε αξια,κακως κατα την αποψη μου,οταν ή εκει που υποχωρουν οι ιδεολογίες. Δεν μπορει π.χ να ερχεται ευθαρσως ο Καραμανλης και να μιλαεί για Κοινωνικό Κεντρο από τη Δεξια.Είναι ιεροσυλια.Ούτε ο πανέξυπνος κατα τα αλλα Λαλιωτης και να ερχεται και λανσαρει την έννοια Νέα Αλλαγη το 2007 για ανασυσπείρωση.Μια ηταν η Αλλαγη και έγινε απο τον Ανδρεα Παπανδρεου.

Συνεπως, στο θεμα των προσωπων ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΩ ΕΠΙΣΗΜΑΝΕΙ, το προβλημα ειναι κυριως οι μηχανισμοι αναδειξης.Εαν δείτε τη πορεια,την αρχικη κυριως,επαγγελματικη και κομματικη,του Τογια και Μπασιακου που συζηταμε θα καταλάβετε.Δεν αποκλειεται ενας ανεπαγγελτος ανθρωπος,τελικα να αποδειχθει πολυ καλος πολιτικος.Αυτο θα συμβει,εαν συμβει γιατι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ εχει ως κοινωνικη λειτουργια και θεσμος ένα αυτονομο κυκλο αξιων,ενα ιδιαιτερο συστατικο επιτυχιας,το οποιο,αυτο το χαρισμα δηλαδη στη θεμιτη του πτυχη,οσοι το εχουν ξεχωριζουν απο τους αλλους.

Το μεγαλο προβλημα είναι ομως η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.Δηλαδη βγηκες μια φορα βουλευτης με τα ψεμματα.ΕΧΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ή ΜΠΗΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΣ ΕΣΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΔΙΣΕΓΓΟΝΑ ΣΟΥ?. Aυτο είναι το βασικο κοινωνιολογικο ερωτημα της πολιτικης που σκιαζει τη σκεψη του Νεοελληνα. Η αληθινη προθεση προσφορας φαινεται καποια στιγμη και το ψεμμα για ολους εχει κοντα ποδαρια.

Αρα κλείνοντας τρια στοιχεια /χαρακτηριστικα προτεινω πριν επιλεξουν με σταυρό ολοι οι Βοιωτοι.

1) Πρωτον ειναι σημαντικο,αυτος που ζηταει τη ψηφο να ειναι αξιοπρεπης,αληθινος με μια λεξη.Να εχει κανει το κουμαντο του δηλαδη οικονομικα,ειτε γιατι ηταν επιτυχημενος επαγγελματιας,αυτοδημιουργητος δηλαδη,ειτε γιατι απλα βρηκε χρηματα απο το σπιτι του ,οποτε δεν μπηκε αναγκαστικα για να ζησει απο τη πολιτικη ή να πλουτισει.α) ΝΑ εχει εργασια,να εχει δουλεψει εστω για λιγο και να εχει μια οικονομικη ανεση στοιχειωδη εστω για να πολιτευτει.

2) Μορφωση. Εαν και δεν σημαινει οτι π.χ οι καθηγητες Πανεπιστημιου ειναι οι καλυτεροι Πολιτικοι, πρεπει ωστοσο οι επιδοξοι αντιπροσωποι της λαικης κυριαρχιας να εχουν ενα μορφωτικο επιπεδο που να ξεχωριζουν απο το ολον.Η θεωρια των ΑΡΙΣΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ στην αρχαια Ελλαδα επιβαλλεται και στην συχρονη Δημοκρατια.Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γεμισαν μετα την μεταπολιτευση ειτε με νεοπλουτους τύπους που τα οικονομησαν πουλωντας την ψυχη τους και το εθνος στο διαβολο,ειτε με παλιους συνδικαλιστες,κυριως ψευτοκομμουνιστες ,που μολις εβαλαν το χερι στο γλυκο εγιναν βασιλικοτεροι του βασιλεως..

3) Τριτον και κλεινω, προσωπικό ήθος ,πρόθεση προσφοράς.Αυτο ειναι το πιο δυσκολο.Να παμε στο Τροφωνια,στους Δελφους να παρουμε χρησμους θα μου πειτε.Οχι αλλα μετα απο 5 χρονια εκθεσης και κρισης των πολιτικων απο ολα τα κομματα.Ξερουμε ποιος μα ς κοροιδευει και ποιος οχι.Ε μετα λοιπον οταν καταλαβουμε οτι ειναι ψευτης και το ξαναψηφιζουμε,τοτε δεν μας φταιει αυτος,το κακο νεολληνικο ιδιον της αρπακτης μας φταιει.Οποτε εχουμε τελικα τους πολιτικους που μας αξιζουν.

Εαν καποιος συμφωνει με καποιο απο τα κριτηρια,ας τα υιοθετησει και πριν ριξει σταυρο να φιλτραρει τους υποψηφιους με καποιο απο τα κριτηρια ".

Aυτές ήταν τότε κάποιες προεκλογικές σκόρπιες σκέψεις με την φωνή ενός ασήμαντου απλού πολίτη. Ζούμε σε ηθικοπλαστικούς και επικοινωνιακούς καιρούς για την Πολιτική και χρειάζονται τομές βαθιές.Τα κόμματα όμως και δη το ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να πείσει ότι διαφέρει έαν θέλει να ξανακυβερνήσει πρέπει να ανοίξει τους θήλακες του να απλώσει τα αισθητήρια του σε όλη την κοινωνία και να πείσει τους αξιολογότερους από κάθε κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο ότι αξίζει να ασχοληθούν με την Πολιτική και όχι να επιλέγει μόνο ή αποκλειστικά μεταξύ, των συνωστιζόμενων για μία θέση στον ήλιο, κρατικοδίαιτων στελεχών. Σε μία Επανάσταση του πολιτικού μας συστήματος πρέπει τα κόμματα να επιλέγουν και να απευθύνονται πρώτα εκείνα σε αυτούς που εκρινάν ως θεωρητικά άριστους και όχι να περιμένουν απλά κατάθεση βιογραφικών κάθε 4 χρόνια από τους συνήθεις ύποπτους σε κάθε περιφέρεια..

Καλή η συμμετοχική δημοκρατία αλλά σημαντική επίσης και η ποιότητα από κάθε άποψη των συμμετεχόντων...!!!