Προληπτικός δεν ήμουνα,προληπτικό με έκανες εσύ παραφράζοντας το λαικό άσμα! Αφού γιορτάσαμε την επαναγορά του ελληνικού χρέους,την απομοίωσή του και όχι το νέο κούρεμα του όπως πολλοί σκόπιμα διαχέουν πολλοί,ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε όχι την σύντελεια του κόσμου των Μάγιας αλλά σίγουρα μία πολύ δύσκολη χρονια.Με το ΣΥΡΙΖΑ και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,την νέα μόδα της νεολληνικής κουλτούρας της ψήφου διαμαρτυρίας,να ετοιμάζονται να προσεγγίσουν αθροιστικά το 45%,το ΠΑΣΟΚ σε ελευθερη πτώση και ένα κουρασμένο από καιρό έυθραστο κυβερνητικο συνασπισμό μπαίνουμε σε μία χρονια κολαστήριο όπου θα αποδειχθεί ποιές δεν είναι πλέον οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας.Τα αυτοκίνητα ξαναβγήκαν μαζικά στους δρόμους της Αθήνα σαν να μην υπάρχει κρίση και ο Νεοέλληνας μοιάζει να είναι έτοιμος να κάνει με την ψήφο του την δική του μικρή επανάσταση.Η μικροαστική δημοκρατία του καναπέ άλλωστε ποτέ δεν αφήνε στον λάο περιθώριο για κουλτουρέ καινοτόμα κινήματα.Βλέπω τον Τσίπρα να στρογγυλεύει τον λόγο του και να πρόωθεi έναν σύγχρονο δημοκρατικό αντί ενός ριζοσπαστικόυ όρο και προφίλ του κόμματος στα πλάισια ένος βίαου εσωτερικού μετασχηματισμού περιθωροποιόντας τους Στρατολαφαζάνηδες,τον Μιχαλολιάκο να έχει ξεπεράσει την φοβία του ναζιστικού παρελθόντος και να δηλώνει ταυτότητα και αναρωτιέμαι ότι τελικά έμεις οι Έλληνες για όλα τα προβλήματα είχαμε την δική μας λύση(my way που έλεγε και ο Frank Sinatra). Σκέφτομαι Ελλάδα μου τι σε περιμένει το 2013 και μας εύχομαι καλά ξεμπερδέματα.Στο τέλος της ημέρας λέει το τραγούδι είναι η αγάπη που μένει.Στο τέλος της χρονιάς που μπαίνει σε λίγο εύχομαι να μείνει κάτι σαν κέρδος στην νοοτροπία μας από ότι περνάμε τρία χρόνια τώρα!!
