Αμηχανία και εκνευρισμό προκαλεί σε αρκετά μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ η δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι δεν προτιθεται να προτεινει για το Πολιτικό Συμβούλιο στελέχη που έχουν διατελέσει Υπουργοι και Υφυπουργοι. Δηλώσεις για κάρα και βόδια απότο ρεύμα Βενιζέλου που αντιπρότειναν ότι έπρεπε λέει να προωθήσει την αλλάγη στους Βουλευτές και όχι στο κρίσιμο όργανο του Πολιτικού Συμβουλίου. Είμαι σίγουρος ότι αντιστροφή θα ήταν η δήλωση εαν συνεβαίνε αυτό τελικα που τώρα προτείνουν. Σχέδον κανένας νέος βουλευτης που προώθησε ο Παπανδρέου τα τελευταία χρόνια δεν έγινε δεκτός με ικανοποίηση. Αρά η γκρίνια πολλές φορές αγγιζει το επίπεδο προγραμματικών δηλώσεων στο ρεύμα.Το αυτομαστίγωμα του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τελείωμα..
Οτάν πριν 4 χρόνια ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ απαιτούσε από τον Παπανδρέου το "Γίωργο προχώρα άλλαξε τα όλα" , επικρίθηκε έντονα στην διαδικασία επανεκλογής πριν λίγους μήνες του γιατί δεν το πραγματοποίησε. Τώρα που κάνει την γενναία κίνηση ανανέωσης ,καποιοί κλωτσάνε. Ειναι μοναδική η ικανότητα αυτου του Κινήματος να ασκεί κριτική τώρα σε αυτό που νωρίτερα ητάν και φυσικά παραμένει λαική απαίτηση. Ολά κρίνονται εκ του αποτελέσματος άλλα δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ επι 20 χρόνια να αναπαράγει τα ίδια στελέχη. Θα Θυμίσω ότι μια πλειάδα των στελεχών αυτών και Παπανδρεικοί και Βενιζελικοί παγίωσαν μια εικόνα αποδοχής σε καιρους εξουσίας για το ΠΑΣΟΚ. Είναι αλήθεια δύσκολο όταν έχεις βιώσει την γλύκα της εξουσίας να μετατραπείς σε ένα παθιασμένο αγωνιστή της αντιπολίτευσης. Αυτό το αντάρικο της αντιπολίτευσης απαιτεί άφθαρτα προσώπα, φαινομενικούς ή και πραγματικούς ιδεολόγους .
Το πρόβλημα , η παθογένεια του κυβερνητισμου που πλήρωνει τώρα το ΠΑΣΟΚ είναι εν πολλοις και ένα πρόβλημα ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ στις σχέσεις πολιτών/ κομμάτων εξουσίας.
Η άλλη όψη του ίδου νομίσματος είναι η ικανότητα των προσώπων. Η ανανέωση από μόνη της δεν αρκει σαν πράξη πολιτικής γενναιότητας
2 σχόλια:
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ECONOMIST ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
14 Φεβρουαρίου, 2008
Athenaeum IntercontinentalΑθήνα
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Χαράσσοντας πορεία για την κοινωνική ευημερία
Υπό το πρίσμα ότι στόχο της κυβέρνησης αποτελεί η «βιώσιμη ανάπτυξη με παράλληλη διατήρηση και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής», η υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, διατύπωσε από το βήμα του Εconomist τις βασικές κατευθύνσεις της επικείμενης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.
Σύμφωνα με την κ.Πετραλιά, οι αλλαγές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα στοχεύουν στη διοικητική αναδιάρθρωσή του, προκειμένου για την εξοικονόμηση πόρων και την αποτελεσματικότερη διοίκηση.
Παράλληλα, μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, οι οποίες έχουν γνώμονα «τις αρχές της ισότητας και της κονωνικής αλληλεγγύης» και «θα εξετάζουν τα ειδικά και όχι τα γενικά όρια συνταξιοδότησης», πρόκειται, σύμφωνα με την υπουργό Απασχόλησης, να εξορθολογιστεί η σχέση συνταξιοδοτικού και εργασιακού χρόνου και να «συμφιλιωθεί» ο εργασιακός και οικογενειακός βίος, με μέτρα προστασίας της μητρότητας.
Η ίδια έκανε λόγο για θεσμικά μέτρα που θα αποσκοπούν στη θωράκιση του ασφαλιστικού συστήματος από την εισφοροδιαφυγή και την αδήλωτη εργασία.«Το χάσμα δεν καλύπτεται με μικρές αποσπασματικές κινήσεις», δήλωσε η κ. Πετραλιά, τονίζοντας ότι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση «γίνεται πράξη με ανανεωμένη την εντολή των πολιτών».
Η «εξασφάλιση βιωσιμότητας» του συστήματος και η «αποφυγή δυσβάσταχτης δημοσιονομικής επιβάρυνσης» θα πρέπει να αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της επικείμενης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, σύμφωνα με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Νίκο Γκαργκάνα. Μιλώντας στο συνέδριο του Economist, ο κ. Γκαργκάνας προειδοποίησε για «σοβαρές οικονομικές συνέπειες» εάν δεν επιτευχθεί σύντομα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Σε αυτό το πλαίσιο, επικαλέστηκε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία τα επόμενα 40 με 50 χρόνια αναμένεται αύξηση του πληθυσμού άνω των 65 χρόνων κατά 60%, μείωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας κατά 20% και υπερδιπλασιασμός του δείκτη εξάρτησης συνταξιούχων.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μίλησε για την ανάγκη συνολικής στρατηγικής προτείνοντας την εφαρμογή μέτρων όπως η παράταση ηλικίας συνταξιοδότησης οικειοθελώς, η ευελιξία χρόνου εργασίας, η στήριξη εργαζόμενων οικογενειών και η επιτάχυνση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην ελληνική αγορά εργασίας, η οποία, όπως είπε, χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό ανειδίκευτης απασχόλησης.
Την περιορισμένη -έως ανύπαρκτη- δυνατότητα παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης στα κράτη-μέλη, επεσήμανε ο επικεφαλής κοινωνικής προστασίας της ΓΔ Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων & Ίσων Ευκαιριών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Jerome Vignon. «Απαιτείται ομοφωνία των κρατών για τη λήψη αποφάσεων, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα», είπε χαρακτηριστικά. Επίσης, σημείωσε ότι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απευθύνεται «έκκληση για ένα νέο κοινωνικό όραμα» και υποστήριξε ότι για μια ισχυρή μεταρρύθμιση απαιτείται «πρόσβαση στις ευκαιρίες και κοινωνική αλληλεγγύη, η οποία αποτελεί την ‘κόλλα’ για την αποδοχή των μεταρρυθμίσεων».
Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας του, ο διευθυντής Ανάπτυξης του Συστήματος Συνταξιοδότησης της Φινλανδίας (TELA), κ. Reijo Vanne ανέφερε ότι στη Φινλανδία «δεν υπάρχει ‘οροφή’ για τις εισφορές και τις συντάξεις. Το σύστημα είναι απόλυτα αναλογικό προς τα εισοδήματα. Τα κεφάλαια προέρχονται από το 80% του Α.Ε.Π., το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο», τόνισε. Ο κ. Vanne, επεσήμανε ότι στη Φινλανδία προηγείται πάντα «γύρος διαπραγματεύσεων και ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ όλων των κοινωνικών εταίρων. Υπάρχει κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Γι’ αυτό δεν υπήρξαν ποτέ απεργίες από τα συνδικάτα» και κατέληξε λέγοντας ότι «οι αυξήσεις στις εισφορές μεταξύ εργοδοτών κα ασφαλισμένων μοιράζονται κατά 50%».
Τέλος, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πολωνίας, Radoslaw Mleczko, ανέφερε ότι «το συνταξιοδοτικό σύστημα της Πολωνίας θα οδηγούσε στην κατάρρευση της δημόσιας οικονομίας, γι’ αυτό προχωρήσαμε στη μεταρρύθμισή του. Η πρόκληση της διασφάλισης σταθερότητας στο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι εξέχουσας σημασίας».
«Ποιος θα πληρώσει το κόστος της μεταρρύθμισης;»Είναι το ερώτημα που θέτει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφορικά με τις επικείμενες αλλαγές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, όπως το διατύπωσε από το βήμα του συνεδρίου του Economist η βουλευτής, Μαρία Δαμανάκη.«Εμείς υπερασπιζόμαστε την ασφάλιση ως δημόσια υποχρέωση», διαμήνυσε η κ.Δαμανάκη, εγείροντας θέμα πολιτικής επιλογής. Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τόνισε τον κίνδυνο για ολική κατάρρευση του συστήματος, μιλώντας για πρωτοφανή εισφοροδιαφυγή και εισφοροαποφυγή (1 εκατομμύριο ανασφάλιστοι, 1 στις 6 επιχειρήσεις αναπόγραφες, το δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος εισφοροαποφυγέας, από 3 δις ευρώ που ήταν τα χρέη το 2004 σήμερα έχουν φτάσει τα 8 δις) και τεράστια λειτουργικά προβλήματα (πολυδιάσπαση ταμείων, κομματικοποίηση στη διαχείριση αποθεματικών).
Την ενίσχυση της δημόσιας χρηματοδότησης ανέδειξε από την πλευρά του ως σημείο - κλειδί το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Δημήτρης Στρατούλης, ο οποίος αποτυπώνοντας τα αίτια του προβλήματος έκανε λόγο για «διαχρονική αφαίμαξη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων».
Την πεποίθηση ότι «οι πολιτικές που ακολουθούνται στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης οδηγούνται σε πολιτική, κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία, σε σύντομους χρονικούς κύκλους» εξέφρασε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπύρος Παπασπύρος, ο οποίος υποστήριξε ότι τα συνδικάτα και οι υπόλοιποι κοινωνικοί εταίροι ουσιαστικά αποκλείστηκαν από το διάλογο ενόψει των αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο ίδιος μίλησε για πολιτική συνεχούς μείωσης μισθών η οποία, όπως σημείωσε, οδηγεί σε στέρηση πόρων του συστήματος.
Περιορισμό του αριθμού των ασφαλιστικών ταμείων, αναδιάταξη των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και αποθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης πρόταξε ως απαντήσεις στις αδυναμίες του ασφαλιστικού συστήματος ο πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, Νίκος Αναλυτής, μιλώντας στο συνέδριο του Economist. Ο κ.Αναλυτής χαρακτήρισε το υφιστάμενο ασφαλιστικό σύστημα «πολυδαίδαλο και κατακερματισμένο», εκτιμώντας ότι με αυτή τη μορφή οδηγεί στην πολυδιάσπαση και τη σπατάλη των πόρων. Ο ίδιος χαρακτήρισε πηγές του προβλήματος το δημογραφικό ζήτημα και την εισφοροδιαφυγή και εξέφρασε την άποψη ότι οι ανάγκες της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να αντιμετωπιστούν συνθετικά ως βασικό αναπτυξιακό θέμα. Σύμφωνα με τον κ. Αναλυτή, το σημερινό κόστος των συντάξεων ανέρχεται στο 12,5% του ΑΕΠ. Σε 30 χρόνια θα αγγίξει το 24%, πρόσθεσε.
Την εκτίμηση ότι μέσω της «αποδυνάμωσης του κράτους» προκαλείται συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και των παροχών εξέφρασε από την πλευρά του ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου, Αλέξης Μητρόπουλος, ο οποίος επέρριψε ευθύνες στην κεντρική εξουσία μιλώντας για εισφοροδιαφυγή, «μαύρη» εργασία, κακοδιαχείριση των αποθεματικών και ελαστικές μορφές απασχόλησης.
Δομική εξυγίανση με βάση κοινά αποδεχτές αρχές, όπως η αναλογικότητα, η ισονομία και η αλληλεγγύη, ζήτησε κατά την εισήγησή του ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Την πολιτικοποίηση του ζητήματος, η οποία αποτελεί, όπως είπε, «το μεγαλύτερο εμπόδιο» και «απομακρύνει από την ευρεία κοινωνική συναίνεση», στηλίτευσε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Χάρης Κυριαζής.
Την ανάγκη προσαρμογής του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στις μεταβολές των οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων, επεσήμανε, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο διοικητής του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., καθηγητής κ. Γεώργιος Μέργος. «Το σύστημα δεν μπορεί να είναι ούτε στατικό, ούτε δογματικό και πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, τη μεγάλη τεχνολογική αλλαγή, τη μετανάστευση, την παγκοσμιοποίηση και τις μακροοικονομικές επιπτώσεις της κοινωνικής ασφάλισης», επεσήμανε ο κ. Μέργος, προσθέτοντας ότι «η μεταρρύθμιση στην Ελλάδα έχει καθυστερήσει πάρα πολύ». Σχετικά με το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., υποστήριξε ότι «λειτουργεί αρκετά ικανοποιητικά, όμως υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης». Τέλος, τόνισε ότι αυτό που απαιτείται είναι «να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις πραγματικές λειτουργικές αδυναμίες του συστήματος. Το μεσο-μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης μας, με ορόσημο την 01/01/2010 επιδιώκει την βελτίωση της ποιότητας και του εύρους των υπηρεσιών μας, την αύξηση της παραγωγικότητας και τη διασφάλιση της αξιοπρέπειας των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων του Ι.Κ.Α.».
Αναφερόμενος στις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις, ο διευθύνων σύμβουλος της ING Insurance Κεντρικής Ευρώπης Tom Kliphuis, τόνισε ότι απαιτείται «πολιτική υποστήριξη και όχι πολιτικός οπορτουνισμός. Πάντα υπάρχει ο πειρασμός να βάλουν κάποιοι ‘στο χέρι’ τα ασφαλιστικά ταμεία». Πρόσθεσε ότι «υπάρχει γκρίζα ζώνη μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού ασφαλιστικού συστήματος. Χρειάζονται ρυθμίσεις και ισχυρό νομικό πλαίσιο. Αφενός δεν πρέπει να τζογάρουν κάποιοι με τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, αφετέρου όμως χρειάζονται επενδύσεις των αποθεματικών των ταμείων, για να προκύψουν υψηλότερες αποδόσεις».
Τέλος, η αναλογίστρια της Groupama Phoenix, Βασιλική Κωστάκη, παρέθεσε ενδιαφέρουσα στοιχεία σχετικά με το ποσοστό γήρανσης στην Ευρώπη, αναφέροντας ότι «σήμερα αναλογεί 1 συνταξιούχος σε 4 ενεργούς εργαζόμενους, ενώ το 2050 υπολογίζεται ότι η αναλογία θα είναι 1 προς 2». Καταλήγοντας, αναφέρθηκε στα παραδείγματα της Τουρκίας και των βαλκανικών κρατών, τονίζοντας τη βαρύτητα που έχουν δώσει στην ανάπτυξη των λεγομένων τριών πυλώνων του ασφαλιστικού συστήματος.
«Ακόμη μπερδεμένοι, αλλά σε υψηλότερο επίπεδο». Με αυτή τη φράση μετέφερε τον προβληματισμό του για το μέλλον του επιτυχημένου, ομολογουμένως, ασφαλιστικού συστήματος της χώρας του ο υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων & Απασχόλησης της Ολλανδίας, Jan Piet Hein Donner, κεντρικός ομιλητής του συνεδρίου του Economist. Ο κ.Donner, περιγράφοντας αρχικά την κοινωνική ασφάλιση στη χώρα του, μίλησε για ένα πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενο σύστημα με την εισφορά των εργαζομένων να ανέρχεται στο 17% των απολαβών τους. «Οι Ολλανδοί δαπανούν 950 δις ευρώ σε συνταξιοδοτικά ταμεία και εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης», σημείωσε ο Ολλανδός υπουργός, ο οποίος υπογράμμισε ως χαρακτηριστικό του συστήματος στη χώρα του το συνδυασμό προσωπικής και συλλογικής αποταμίευσης. «Οι κοινωνικοί εταίροι είναι υπεύθυνοι για τις επικουρικές συντάξεις», πρόσθεσε, τονίζοντας ότι η σύνταξη του Ολλανδού αποτελείται κατά το ήμισυ από τη βασική και κατά το ήμισυ από την επικουρική. Ο ίδιος επισήμανε ότι τα ταμεία ενημερώνουν τακτικά τα μέλη τους για τις επενδύσεις των αποθεματικών τους. Ο Ολλανδός υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων & Απασχόλησης, πάντως, εξέφρασε αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του αναδιανεμητικού συστήματος, καθώς, όπως είπε, ο αριθμός των συνταξιούχων αναμένεται να σημειώσει σημαντική αύξηση. Αναφερόμενος στην ανάγκη μεταρρύθμισης ενός ασφαλιστικού συστήματος και στη συνεχή προσαρμογή του στις εξελίξεις, ο κ.Donner κατέληξε: «όσο πιο πολύ το αναβάλλεις, τόσο περισσότερο θα σου κοστίσει».
Δημοσίευση σχολίου