Επειδή μέσα στον πανικό των οικονομικών κοντέυουμε να ξεχάσουμε τα εθνικά θέματα εγκαινιάζουμε σήμερα μία νέα ενότητα στην σελίδα μας τις προσωπογραφίες Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος. Ο μεσσήνιος στην καταγωγή Γιάννης Χαραλαμπόπουλος κατείχε το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών από το 1981 μέχρι το 1985, ήταν Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης από τον Ιούλιο του 1985, ενώ από τον Απρίλιο του 1986 ως τον Ιούλιο του 1989 διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Κατά την δεύτερη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (1985-1989), ήρθε κάποιες φορές αντιμέτωπος με τον έτερο Αντιπρόεδρο, Μένιο Κουτσόγιωργα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναθέσει την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) στον πρώην συνταγματάρχη Χαραλαμπόπουλο, και την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου (ΚΥΣΥΜ, η σημερινή Κυβερνητική Επιτροπή) στον Κουτσόγιωργα.
Τον Ιανουάριο του 1996 και μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμά του πρωθυπουργού, έθεσε υποψηφιότητα για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού, που θα εξέλεγε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Δεν κατάφερε να εκλεγεί με αντιπάλους τους Κώστα Σημίτη, Άκη Τσοχατζόπουλο και Γεράσιμο Αρσένη. Θυμάμαι 26 χρόνια πριν, στα χρόνια του μονοπωλίου της ΕΡΤ την κόντρα του με τον Μητσοτάκη. Ο νεοεκλέγεις τότε αρχηγός της ΝΔ ήθελε εξαρχής να πολώσει το κλίμα και κατάφερε με κάποιον υπόγειο τρόπο, όπως λειτουργούσε πάντα, να βρει τον μαθητικό έλεγχο του Χαραλαμπόπουλου και να διαβάζει δημόσια τους βαθμούς του από το βήμα της βουλής και να επικρίνει την επιλογή για τα υψηλά του αξιώματα.Φοβερά πράγματα σε μία εποχή που το να λες είμαι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ είχε νόημα και καθόριζε αρκετά πράγματα. Ητάν η εποχή του σκληρού ροκ και των πολιτικών δεινοσαύρων. Εντίμο στέλεχος συνόδευε τον Αντρέα παντού όταν έβγαινε άνα την Ελλάδα σε κάτι προχειροφτιαγμένες πολιτικές εκδηλώσεις να μιλήσει από κάτι στενά μπαλκόνια κατά την επταετία μετά την δικτατορία. Εβλέπες τους ανρώπους σαν τον Χαραλαμπόπουλο να μιλούν στα πολιτικά ντοκυμαντερ για την εποχή τους με ήθος και ευπρέπεια, παράστημα και μεγαλοπρέπεια και προσπαθώντας να τους συγκρίνεις με κάποια στελεχη σαν την Μιλένα Αποστολάκη και τον Λιντζέρη και σκέφτεσαι πόσο η μετάλαξη της νεολληνικής τάξης πραγμάτων που εκφράστηκε και από την είσοδο ανέξελεγκτα τουλάχιστον μετριοτήτων στο Κοινοβούλιο αλλοιώσε και υποβάθμισε τρομερά το επίπεδο , το ήθος και την τελική αξία και σημασία της πολιτικής στην ζωή του μέσου Ελληνα. Βέβαια για τους εκσυχρονιστές του τότε και τους μεταγενέστερους φυσιογνωμίες σαν τον Χαραμπόπουλο ταυτίστηκαν με τους αναχρονιστικούς κρατιστές του ΠΑΣΟΚ και το λεγόμενο βαθύ ΠΑΣΟΚ αγνοώντας την ιστορικότητα του ρόλου του.Ας είναι η ιστορική κρίση και η αποτίμηση της προσφοράς του καθενός ανήκει στον ιστορικό του μέλλοντος και ο κάθενας από εμάς κρύβει έναν μέσα του.
Παραθέτω μία συνέντευξή του από τα 1998 στο Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου