Ένα "κολασμένο" 2013!

Προληπτικός δεν ήμουνα,προληπτικό με έκανες εσύ παραφράζοντας το λαικό άσμα! Αφού γιορτάσαμε την επαναγορά του ελληνικού χρέους,την απομοίωσή του και όχι το νέο κούρεμα του όπως πολλοί σκόπιμα διαχέουν πολλοί,ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε όχι την σύντελεια του κόσμου των Μάγιας αλλά σίγουρα μία πολύ δύσκολη χρονια.Με το ΣΥΡΙΖΑ και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,την νέα μόδα της νεολληνικής κουλτούρας της ψήφου διαμαρτυρίας,να ετοιμάζονται να προσεγγίσουν αθροιστικά το 45%,το ΠΑΣΟΚ σε ελευθερη πτώση και ένα κουρασμένο από καιρό έυθραστο κυβερνητικο συνασπισμό μπαίνουμε σε μία χρονια κολαστήριο όπου θα αποδειχθεί ποιές δεν είναι πλέον οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας.Τα αυτοκίνητα ξαναβγήκαν μαζικά στους δρόμους της Αθήνα σαν να μην υπάρχει κρίση και ο Νεοέλληνας μοιάζει να είναι έτοιμος να κάνει με την ψήφο του την δική του μικρή επανάσταση.Η μικροαστική δημοκρατία του καναπέ άλλωστε ποτέ δεν αφήνε στον λάο περιθώριο για κουλτουρέ καινοτόμα κινήματα.Βλέπω τον Τσίπρα να στρογγυλεύει τον λόγο του και να πρόωθεi έναν σύγχρονο δημοκρατικό αντί ενός ριζοσπαστικόυ όρο και προφίλ του κόμματος στα πλάισια ένος βίαου εσωτερικού μετασχηματισμού περιθωροποιόντας τους Στρατολαφαζάνηδες,τον Μιχαλολιάκο να έχει ξεπεράσει την φοβία του ναζιστικού παρελθόντος και να δηλώνει ταυτότητα και αναρωτιέμαι ότι τελικά έμεις οι Έλληνες για όλα τα προβλήματα είχαμε την δική μας λύση(my way που έλεγε και ο Frank Sinatra). Σκέφτομαι Ελλάδα μου τι σε περιμένει το 2013 και μας εύχομαι καλά ξεμπερδέματα.Στο τέλος της ημέρας λέει το τραγούδι είναι η αγάπη που μένει.Στο τέλος της χρονιάς που μπαίνει σε λίγο εύχομαι να μείνει κάτι σαν κέρδος στην νοοτροπία μας από ότι περνάμε τρία χρόνια τώρα!!

Τα "πνευματικά τέκνα" του Τσοχατζόπουλου στη Βοιωτία

Αφού πλέον κανείς δεν ασχολείται με το ΠΑΣΟΚ στην Βοιωτία και η κατάσταση είναι τραγική στην πατρίδας μας να θυμηθούμε μερικά παραπολιτικά της Βοιωτίας. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος εκτός από τα πολλά σκάνδαλα που κατηγορείται ντροπιάζοντας το ΠΑΣΟΚ υπήρξε μεγάλος παράγοντας στο κόμμα, σύστημα ΠΑΣΟΚ και στην Νεολαία του. Ο σοσιαλιστής Άκης, ο ωραίος Μπρουμέλ , ευεργέτησε με την δυναμή του αρκετές πασοκικές φιγούρες χρόνια τώρα στην Βοιωτία. Ας δούμε μερικές από αυτές.

1) Κλέαρχος Περγαντάς: Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του διοριστήκε το 1987-1994: Ειδικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών σε θέματα ιθαγένειας και περιφερειακής ανάπτυξης.Μόνο που εκείνη την περίοδο Υπουργός ήταν ο φίλος του πατέρα του δήμαρχου Λεβαδέων Ιωάννη Περγαντά, Άκης Τσοχατζόπουλος.Χώρις να δικηγορεί, έχοντας και ένα πλούσιο γάμο στο ενεργητικό του με συμβαιoλογράφο εξ Αθηνών συνέχισε ο Κλέαρχος όταν ξαναήρθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1993-1994 διοριζόμενος εκ νέου χωρίς κανένα διαγωνισμό ως Ειδικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών, με αρμοδιότητα την επεξεργασία του θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή της Δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να απολαμβάνει τα προνόμια που του παρείχε ο διορισμός του φίλου του Άκη Τσοχατζόπουλου. 2) Βασίλειος Τόγιας:Πρώην Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας Για τον Βασίλη Τόγια και για την συνδρομή του Άκη Τσοχατζόπουλου στην κομματική του ανάδειξη τα πράγματα είναι πιο απλά και γνωστά.Ως κλασσικό παιδί της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ απολάμβανε όλα τα προνόμια που του εξασφλαλιζε η ελεγχόμενη απόλυτα για πολλά χρόνια Νεολαία ΠΑΣΟΚ από τον πρώτο γραμματέα του κινήματος Άκη Τσοχατζόπουλο. Μερικές από τις θέσεις του που αποδεικνύουν το στενό σύνδεσμό του με τον Άκη Τσοχατζόπουλο τα χρόνια της παντοκρατορίας του είναι τα εξής :ο 1987 είναι αναπληρωτής Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1989 ορίζεται από τον Πρόεδρο και το Ε.Γ. Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1990 εκλέγεται από την Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ Το 1993 εκλέγεται Γραμματέας της Ν. ΠΑΣΟΚ από το Α' Συνέδριο της Ν. ΠΑΣΟΚ. Από το 1993 - 1996 είναι Βουλευτής Επικρατείας. 3) Άκης Βαγιάκος: Πρώην Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας Η περίπτωση του Άκη Βαγιάκου δεν διαφέρει πολύ από του Τόγια.Κοινή πορεία μέσα απο το Τσοχατζοπουλικό μπλόγκ της νεολαίας ΠΑΣΟΚ , μόνο που κατείχε μικρότερα αξιώματα. Ασχολήθηκε συνδικαλιστικά με την ΠΑΣΠ Οικονομικού Αθηνών , μια οργάνωση που ανήκε στο μπλογκ Τσοχατζόπουλου και στη συνέχεια στο 4ο συνέδριο της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ (2000) εξελέγη στο Κεντρικό Συμβούλιο της Νεολαιάς ΠΑΣΟΚ.Ήταν η εποχή που ο Τσοχατζόπουλος κουρασμένος πια από την κεντρική πολιτική σκηνη, άφηνε σιγά σιγά τον έλεγχο της νεολάιας να περάσει σε ένα άλλο πολιτικό τοτέμ, την πρώην γραμματέα Νεολαίας και φίλη του Βαγιάκου Τόνια Αντωνίου.Στο μπλόγκ Τσοχατζόπουλου μέσα στο ΠΑΣΟΚ οφείλει και τον διορισμό του ο Βαγιάκος στο ΥΠΕΧΩΔΕ ως δημόσιος υπάλληλος ήδη από το 1999 χωρίς να έχει καμία επαγγελματική εμπειρία. Ασφαλώς υπάρχουν και άλλοι μικροί Βοιωτάρχες που ευνοήθηκαν από την γνωρίμία τους με τον πανίσχυρό Άκη.Απλά αναφέραμε μερικούς από αυτούς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εμπιστευτήκε τον Άκη όσους λίγους, Εκείνος αποδείχθηκε ότι δεν ξεπέρασε το παιδικό σύμπλεγμα της φτώχειας του και παρασυρμένος από μία επίσης στερημένη γυναίκα απο την Λαμιά, την Βίκυ Σταμάτη, έβαλε το χέρι στο βάζο με το μέλι σπαταλώντας εκκατομύρια ευρώ των Ελλήνων φορολογουμένων. Προσωπικά χαίρομαι που ουδέποτε με έπεισε για τον ψευτοσοσιαλισμό του. Κάποιοι όμως στην Βοιωτία του χρωστούν μεγάλη χάρη για τα πολιτικά προνόμιά τους.

H χαμένη δεξαμενή των τριανταπεντάρηδων στο ΠΑΣΟΚ

Βλέποντας την εικόνα του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις και στις εθνικές εκλογές η ιστορία δείχνει να πληρώνει το ΠΑΣΟΚ ένα τίμημα μεγάλο ,ίσως και δυσανάλογο των ευθυνών του. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής έχουν και σύνθετες εξηγήσεις αλλά η αναδίόρθωση του ΠΑΣΟΚ σκαλώνει σε βαθύτερα αίτια. Συστηματικά και με άγνοια κινδύνου το ΠΑΣΟΚ που τα τελευταία 19 χρόνια κυβέρνησε τα 13,5 από αυτά θυμίζει την είκονα της Ελλάδας τα τελεύταία 20 χρόνια: δεν παρήγαγε τίποτα. Δεν παρήγαγε ουσιαστικά νέες ιδέες, δεν παρήγαγε μακρόπνοα οράματα αλλά ευκαιριακά όπως η Ολυμπιάδα, δεν παρήγαγε νέους ανθρώπους , με μόνη εξάιρεση την επετηριδά των παιδίων του κομματικόυ σωλήνα της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και τα εκλεκτά τέκνα της πασοκικής οικογενειοκρατίας.Ηταν η λογική της διαχείρισης της εξουσίας και μόνο.Ξεπερνώντας τα υπόλοιπα σοβαρά αίτια ανόδου της άκρας αριστεράς και δεξιάς ακούω το απλο: "ας ψηφίσουμε του άφθάρτους χρυσαυγίτες και τους σίγουρα μη κλέφτες συριζαίους. Είναι σίγουρο ότι δεν είναι διαφθερμένοι και δεν έβαλάν χέρι σε κρατικό χρήμα. Είδαμε και τους κλέφτες τους προδότες".Οι εξελίξεις έπιασαν το ΠΑΣΟΚ στο ύπνο, απροετοίμαστο, κουρασμένο, χωρίς ανακλαστικά. Τέτοια προετοιμασία δεν υπήρχε.Δυστύχως συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν μποξέρ σε νοκ άουτ χώρις καθαρό πολιτικό στίγμα.Η τελευταία ευκαιρία του είναι η χαμένη γενιά των τριαναπεντάρηδων.Οχί για κανένα λόγο συντεχνιακό να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, όχι για την ιστορία του Ιδρυτή του και τα ιδανικά του αλλά για τον πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς και για τον αντίπαλο πόλο της κεντροδεξίας που υπάρχει σε όλο το κόσμο.Για όλους αύτούς πού ούτε βολεύτηκαν , ούτε δικτύωθηκαν με καμιά κουμπαριά ούτε εφθάρησαν ποτέ και ανήκουν ακόμα πολιτικά στο χώρο του κέντρου ακόμα και εάν η μεσαία τάξη διαλύεται. Αυτοί θέλουν ένα κομμάτι των διαρθωτικών αλλαγών που γίνονται ή δεν γίνονται και δεν μπορούν να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή και άλλα αντιμνημονιακά πρόχειρα μορφώματα αλλά μπορεί σίγουρα και να το κάνουν όχι γιατί αναγκαστικά τους πιστεύουν αλλά γιατί ό άλλος πόλος δεν του αφήνει επιλογή. Δεν είναι σίγουρα τυφλοί μνημονιακοί αλλά πάντως γνωρίζουν ότι μεγάλωσαν σε διαφθερμένη χώρα,βλέπουν τη διάλυση της χώρας αλλά δεν πωλούν εθνικοφροσύνη ούτε αριστεροφροσύνη.Όταν φεύγει η λέξη Κέντρο από τον προσδιορισμό τα πράγματα αγριεύουν. Πάντως η σύχρονη Κεντροαριστερα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση τυφλή υποταγή στο Μνημόνιο. Ποιό είναι το όριο,ποιές είναι οι διαπραγματευτικές τακτικές και επιλογές της χώρας? Αγαπητά προβεβλημένα στελέχη εκεί είναι όλη η ουσιά , αυτό είναι ο ρόλος που καλείται να καλύψει ο πολιτικός, εκεί και το χάρισμα της κάθε προσωπικότητας Εντάξει η μεταπολίτευση τελείωσε σοβαροί προφήτες, με την αστική δημοκρατία τι γίνεται?

Εν αναμονή των αμερικανικών εκλογών

Μέσα από οσα ζήσαμε τους τελευταίους 8 μήνες είναι η πρώτη φορά που ακούμε καλά λόγια από την Ευρώπη ενώ δεν έχουμε ακόμα εφαρμόσει τα μέτρα που ψηφίσαμε πρακτικά απο το Μάρτη του 12. Λογική εξήγηση δεν βρίσκω πέρα από ότι έχουμε περάσει σε μία άλλη φάση ενόψει των αμερικανικών εκλογών και άλλων εξελίξεων.Η κατάσταση θυμίζει το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού. Η Ισπανία έρχεται στο δρόμο μας, ο Ντράγκι θωράκησε την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα για την αγορά ή καλύτερα μη αγορά κρατικών ομολόγων ενώ οι Γερμανοί που άφησαν να φανεί ότι έχασαν κέρδισαν στην πραγματικότητα πολλά συνδέοντας την αγορά ομολόγων με την προσφυγή σε μηχανισμό στήριξης.Θα ακολουθήσουν και άλλα άρθρα σύντομα για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ.

Τι είναι αληθινά προοδευτικό σήμερα;

Παλαιότερα σαν φοιτητής στο πανεπιστήμιο, οι λέξεις , ο λαικισμός και τα συνθήματα μπορούσαν να ξεσηκώσουν ένα ολόκληρο αμφιθέατρο στις γενικές συνελεύσεις. Αλλαγή , εκσυγχρονισμός, φιλελεύθερος,λαική δεξιά,ιμπεριαλισμός ,πλουτοκρατία και τέλος προοδευτικός. Η σοσιαλιστική παράτάξη της Ελλάδος χρόνια τώρα αρέσκεται στο να αυτοπροσδιορίζεται ως και προοδευτικό κόμμα. Το κέντρο είτε αυτοαποκαλείται δημοκρατικό κόμμα(ΗΠΑ), είτε εργατικό κόμμα(Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σοσιαλδημοκρατία(Γερμανιά,Ελλάδα)τα τελευταία χρόνια βαφτίζει ευατόν και προοδευτική παράταξη. Είναι ίσως ένα μείγμα σοσιαλδημοκρατίας και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας.Είναι ίσως το αντίπαλον δέος στον άκρατο συντηριτισμό.

Ωστόσο στην Ελλάδα της φούσκας, της υπερκατανάλωσης και της υπό ή υπέρ χρηματοδουτούμενης της ιδιωτικού τύπου ανάπτυξης από το κράτος , η πλειοψηφία των λεγόμενων αριστερών του ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκαν δυστυχώς με τους κρατιστές, αποτυχάνοντας να προβάλλουν μια εναλλακτική πρόταση που και να σέβεται τα χρήματα του φορολογούμενου και να προασπίζεται το κοινωνικό κράτος ταυτόχρονα.H ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας βασίστηκε και στην υπερμεγέθύνση της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής οικονομίας.Είναι ένα σπάταλο κράτος και κοινωνικό συνάμα; Η μάλλον μπορεί να είναι ένα κράτος κοινωνικό χωρίς να είναι σπάταλο;Δύσκολο ερώτημα. Παλαιότερα ο Πάγκάλος είχε πει ότι εκεί που ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι. Συμφωνώ.Στην Ελλάδα όμως το παρακάναμε φρονώ.Θεωρησάμε το κράτος σαν ένα οιωνει καλοθελητή για τά πάντα. Δεν πληρώνω φόρους, δεν μπορεί να με έλεγξει κανείς και τα παίρνω όπως μπορώ με πλαστά δικαιολογητικά για συντάξεις ή με μια σειρά απίθανων σε τίτλο επιδομάτων που έφερναν το πόσοστο της κατ έτους πραγματικής αύξησης των μισθών κατ αποτέλεσμα πολύ πάνω από τον πληθωρισμό.Αυτό ήταν προοδευτική πολιτική; Μάλλον όχι αλλά ήταν η πολιτική της σιωπηρής συναίνεσης κάθως ολοι ήταν ευχαριστιμένοι.Ο συντηριτισμός είναι αυτός λογικά που δεν επιθυμεί την αλλαγή, ενώ ο προοδευτικός οφείλει να προβληματίζεται συνεχώς και να μεταλλάσεται, να προσαρμόζεται στις εξελίξεις.Εάν η αλλαγή που διακήρυξε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 ταυτίστηκε με το να βγάλει από την αφάνεια την μισή Ελλάδα με την αναπόφευκτη υπερμεγέθύνση του δημοσίου τομέα, ο προοδευτικός πολιτικός του σήμερα οφείλει να την ταυτίσει και εκτός των άλλων με το νοικοκύρεμα της οικονομίας. Βέβαια δεν έιμαστε πλέον μόνοι μας σ αυτόν τον κόσμο, όπως παλιά,μετά την επέλαση της παγκοσμιοποίησης .Το πάρτυ το ελληνικό διατηρήθηκε και μετά το 2002 και την υπογραφή του συμφώνου σταθερότητας γιατί τα στοιχεία μας δεν ήταν ενδεχομένως πάντοτε αληθινα.Κρύβαμε συχνά τα προβλήματα κάτω από το χαλί.Ζήσαμε 10 χρόνια στο ευρώ χωρίς να αλλάξουμε τίποτα στις καταναλωτικές μας συνήθειες,ιδιώς στο σπάταλο κράτος.Βέβαια το μαγαζί είναι δικό μας και μπορούμε να επιστρέψουμε στην λογική των νομισματικών υποτιμήσεων σε ενα άλλο πλέον όμως παγκόσμιο περιβάλλον.Ουτέ αυτό πιστεύω όμως ότι είναι προοδευτικό! Το κοινωνικό κράτος πάντως πρέπει να διατηρηθεί και να επαναπροσδιοριστεί πλέον με μία άλλη λογική.Ήταν θωρητικά πάντοτε για την
Ευρώπη η διαχωριστική γραμμή από την άκρατη και ανεξέλεγχτη λειτουργά της αγοράς.

Ο καθορισμός της πολιτικής ατζέντας

Κατανοώντας ότι ελάχιστοι ενδεχομένως ενδιαφέρονται πλέον για τα εσωκομματικά στο ΠΑΣΟΚ καθώς για την σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, εντουτοις μέσα από όσα γίνονται 2 χρόνια τώρα το σημαντικότερο είναι τι θα έχει μείνει μετά από 10 χρόνια κατά την ταπεινή μου άποψη.Τι θα έχει μείνει ως νοοτροπία και διαρθωτική αλλάγη. Από την μία οι αιώνιοι λαικιστές της ελληνικής πολιτικής σκηνής και δημοσιογραφίας ουρλιάζουν 2 χρόνια τώρα ή το ότι όσα γίνονταί είναι εγκληματικά (Βλ. π.χ Παπαδάκης Αντ1) ή ότι κυρίως δεν έχουν γίνει αρκετά ή έστω προς την σωστή κατεύθυνση (βλ. Πρεντετέρης και εν γένει τα MEGAλα πιράνχας).Πουθενά δεν τους πιάνεις στον λαικισμό τους τους νεοέλληνες που έχουν βήμα και ασκούν κάποια εξουσία.Στην αρχή λέγανε ότι κάνουν λίγα οι κυβερνώντες και πάνε πολύ αργά τα μέτρα(την καημένη την Λούκα Κατσέλη την έβριζε ο Πρεντετέρης όταν υπερασπίζοταν τις κλαδικές συμβάσεις ως υπουργός Εργασίας και έλεγε στο Παπανδρέου να της πάρει το κεφάλι ως απείθαρχης και τώρα αύτος υπερασπίζεται λυσαλλέα τον 13 και 14 μισθό στον ιδιωτικό τομέα), μετά ότι το μείγμα της πολιτικής ήταν λάθος(που ήταν λάθος) και μετά τελικά ότι όλη η προσπάθεια ήταν λάθος και το μνημόνιο καταστροφή.Ουτέ πολιτισμένοι λαικίστες δεν μπορούμε να είμαστε σ αυτήν την χώρα. Μετά από 2 χρόνια εκβιαστικά λανσάρεται σχεδόν από όλους ότι πρέπει να μείνουμε με κάθε κόστος στο ευρώ αλλά χωρίς νέα μέτρα , χωρίς προσαρμογή ή έστω να επαναδιαπραγματευτούμε τα μέτρα. Ο λόγος: με αυτήν την κορώνα καλύπτουμε όλο το φάσμα του λαικισμού ή έτσι νομίζουμε παραβλέποντας την εγγένη αντίφαση που ενέχει αυτή η δήλωση.Όταν το 70% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (με ένα ενδεχομένως διόλου ευκαταφρόνητο 12% των ψήφων πλέον στις δημοσκοπήσεις)δηλώνουν ότι θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ ενώ ταυτόχρονα ο αμούστακος αρχήγός τους Τσίπρας σφυροκοπεί σαν άλλος ΕΑΚΚίτης σε πανεπιστημιακή νεολαία κάθε κυβερνητικό μέτρο, τότε καταλαβαίνεις τις βαθιές και τρελές αντιφάσεις της νεολληνικής τάξης πραγματών.Όταν ρωτάνε την Παπαρήγα εάν θέλει να παραμείνουμε στο ευρώ, αλλάζει δεκαπέντε χρώματα, μιλάει για ένα άλλο νόμισμα διαφορετικού τύπου αλλά ξορκίζει όπως ο διάολός το λιβάνι την δραχμή. (δηλαδή για όλα φταίει ο ευρωπαικός μονόδρομος αλλά το ευρώ ευρώ να μείνει σύντροφοι).Όταν ο Κουβέλης που μία καθαρή θέση 2 χρόνια τώρα δεν έχει καθορίσει και θυμίζει στις εκλεπτυσμένες δηλώσεις τους έγκριτό φιλόλογο της νέας ελληνικής που συμβιβάζει κατάστασεις και όχι πολιτικό, φαίνεται ότι έχει ήδη 14% στις δημοσκοπήσεις, τότε τα πράγματα είναι απλά: οι Έλληνες υποφέρουν και είναι σε πολιτική σύγχυση.

Ο καθορισμός της πολιτικής ατζέντας θα είναι και ένα ψυχογράφημα ταυτόχρονα για τον Νεόλληνα.Που θέλουμε να το πάμε το καράβι κύριοι γιατί πλέον δεν έχουμε το τιμόνι εδώ και καιρό.Μπορούμε όπως στα παλιά πειρατικά να επαναστατήσουμε και να ξαναπάρουμε το τιμόνι αλλά το πλοίο πάλι να πέσει στα βράχια γιατί ούτως ή άλλως έχει αναπανόρθωτες βλάβες. Μπορούμε όμως και σιγά σιγά με πολύ πόνο να φτιάξουμε ένα νέο πλοίο που δεν θα είναι πλέον πειρατικό και θα στηρίζετε όχι ξανά σε σάπια σκαριά(βλ. το ρόλο του κράτους στην πολύπαθη Ελλάδα) όπως μετά την μεταπολίτευση.Μέχρι να πάρουμε την απόφαση πονάμε γιατί ζούμε την μετάβαση. Αλλά δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τα να μην σκεφτόμαστε καν και απλά να υφιστάμεθα ανικανότητες πολιτικές και ημίμετρα ενώ θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον δύο επιλογές στο μυαλό μας. Οι κάθε είδους πολιτικοί έχουν πάνω από όλα υποχρέωση να λένε την αλήθεια στο λάο και να προσφέρουν τουλάχιστον μέσα από την πολιτική τους ατζέντα δύο επιλογές, ένα σωστό δίλλημα. Δεν υπάρχει πιό επίκινδύνο πράγμα από το να θέτεις λάθος ή σκόπιμα παραπλανητικά διλλήματα στο λάο. Αλλίως δημοκρατία υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Ας οργανώσουμε την διαμαρτυρία μας σαν λαός με καθαρα αιτήματα και όχι με όρους συγκυριακούς και συντεχνιακούς. Το χειρότερο και πιό άδικο είναι ότι κοντά στα ξερά καιγόνται σε μία μεγάλη φωτιά και τα χλωρά φύλλα. Αλλά στην Ελλάδα το πρόβλημα ήταν πάντα να εντοπίσεις τα ξερά και όχι τα χλωρά φύλλα.

Όταν απεργούν και οι αγγλοσάξωνες....

...Τα πράγματα είναι σοβαρά. Με απορία και έκπληξη παρατηρώ 1 χρόνο τώρα απεργίες,επεισόδια μαζικότητα στις κινητοποιήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Νέα Υόρκη. Ο συγκεντρωτισμός του πλούτου στα χέρια των ολίγων έχει γίνει ανεξέλεγχτός πλέον έτσι ώστε τα τελευταία 20 χρόνια να εντεινονται και οι ανισότητες στην πατρίδα του καπιταλισμού.

Διαβάζω στο fimotro

Τουλάχιστον 2.000.000 εργαζόμενοι στο βρετανικό δημόσιο τομέα αναμένεται να λάβουν μέρος στην μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων 30 ετών στη Βρετανία. Αιχμή του δόρατος, οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, καθώς τα όρια ηλικίας αυξάνονται παράλληλα με τα ασφάλιστρα που καλούνται...
να πληρώσουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα.

Στην απεργία παίρνουν μέρος, μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι στα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ πρόκειται να λάβουν χώρα περισσότερες από 1000 διαδηλώσεις.

Σχολιάζοντας η βρετανική κυβέρνηση, σύμφωνα με το BBC, ανέφερε ότι οι κινητοποιήσεις δε θα φέρουν αποτέλεσμα και κάλεσε τους απεργούς σε περισσότερες συζητήσεις.

Ο βρετανός υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Φράνσις Μοντ, σημείωσε ότι οι κινητοποιήσεις είναι λανθασμένες και κάλεσε τους εργαζόμενους «να μην ακούν τους επικεφαλής των συνδικάτων» καθώς οι συντάξεις που θα λάβουν θα είναι συντάξεις «που λίγοι ιδιωτικοί υπάλληλοι απολαμβάνουν».

Από την πλευρά των Δημοκρατικών, η Ρέιτσελ Ριβς τόνισε στην εκπομπή του BBC Newsnight ότι δεν υποστηρίζουν την απεργία καθώς είναι «δείγμα αδυναμίας». Ωστόσο σημείωσε ότι η κυβέρνηση πρέπει να δώσει κάτι παραπάνω στους χαμηλόμισθους δημόσιους υπάλληλους και επεσήμανε ότι κατανοούν τους λόγους της απεργίας.

Ενός λαϊκισμού μύρια έπονται!

Δυστυχώς η αλλοπρόσαλλη τακτική του Αντώνη Σαμαρά φαίνεται δεν έχει τέλος. Έχει αυτοπαγιδευτεί στον λαϊκισμό του. Εάν δεν ήθελε να δεσμευτεί προσωπικά με υπογραφή πριν γίνουν εκλογές ή δεν θέλει να δεσμεύσει το μέλλον του ελληνικού λαού χωρίς να εκφραστεί η ψήφος του ή χωρίς να υπάρχει εναλλακτική τουλάχιστον από τα κόμματα εξουσίας πρόταση γιατί συμμετέχει στην κυβέρνηση.
Δεν συμφωνώ με τα νέα μέτρα αλλά μόνο με τους στόχους μείωσης του ελλείματος.Θα επαναδιαπραγματευθώ. Δεν επαναδιαπραγματεύομαι. Δεν συμμετέχω σε κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας. Μόνο εκλογές. Συμμετέχω σε κυβέρνηση αλλά μεταβατική. Δεν συμμετέχουν πολιτικά στελέχη της ΝΔ στην νέα κυβέρνηση. Συμμετέχουν πολιτικά στελέχη αλλά χωρίς να είναι βουλευτές. Δεν θα κυρώσω την σύμβαση της 27 Οκτώβρη. Είναι κακή. Θα κυρώσω την Σύμβαση αλλά μόνο για να πάρω τα λεφτά όχι τα μέτρα. Θα γίνουν εκλογές 19 Φλεβάρη. Θα δούμε πότε θα γίνουν εκλογές. Σε ένα πράγμα μόνο είχε δίκιο. Στην μείωση της φορολογίας. Ας επιμένει σε αυτό τώρα που συμμετέχει στην κυβέρνηση.

Ο Χατζηνικολάου και οι παλιόφιλοί του!

Για τον γιό του πρώην βουλευτή της ΝΔ στην Θεσσαλονίκη , κωνστινοπουλίτη στην καταγωγή γενικά έχω καλή εικόνα. Κόσμιος , με παιδεία γενική και μια εσωτερική ευγένεια κατάφερνε να κρατάει συχνά τις ευαίσθητες τηλεοπτικές ισορροπίες. Στέλεχος της ΟΝΝΕΔ βρέθηκε στο MEGA πολύ μικρός να λέει τις ειδήσεις και κατέληξε μέσα από την φούσκα της τελευταίας εικοσαετίας μεγαλοεκδότης σε μία χώρα που όχι μόνο είσαι ότι δηλώσεις άλλα κάνεις και ότι θέλεις χωρίς συνέπειες και χωρίς έλεγχο. Βέβαια τώρα τελευταία ο Χατζηνικολάου φαίνεται να έχει ξεφύγει τελείως και να έχει ξεχάσει τι σημαίνει να είσαι δημοσιογράφος και υπερασπίζεται συνέχεια τον παλιό του φίλο στην ΟΝΝΕΔ από τα χρόνια του Αβέρωφ Αντώνη Σαμαρά όπως έκανε και με τον Καραμανλή. Να μην υπογράψει λέει , πατριωτική στάση, παλικάρι ο Αντώνης και άλλα τέτοια. Ξέρετε τι με ενοχλεί πιο πολύ στην σημερινή δημοσιογραφία. Αφού στην χρυσή εικοσιπενταετία της Ελλάδας(1980/2005) οι σημερινοί πενηντάρηδες και εξηντάρηδες κατάφεραν να πλουτίσουν κυρίως με μαύρα χρήματα σε έναν ξεχαρβαλωμένο κράτος με ανύπαρκτους μηχανισμούς βγαίνουν τώρα και λιθοβολούν το πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές τους που τους επέτρεψε να πλουτίσουν και καλά για να προσεταιριστούν την κοινή γνώμη. Υπάρχει μία υποκρισία σε όλα αυτά. Δεν μας φτάνει η σκληρή καθημερινότητα που βιώνουμε έχουμε να κάνουμε και με όψιμους εκδότες life style να μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας.

Προσωπογραφίες 1 : Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος

Επειδή μέσα στον πανικό των οικονομικών κοντέυουμε να ξεχάσουμε τα εθνικά θέματα εγκαινιάζουμε σήμερα μία νέα ενότητα στην σελίδα μας τις προσωπογραφίες Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος. Ο μεσσήνιος στην καταγωγή Γιάννης Χαραλαμπόπουλος κατείχε το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών από το 1981 μέχρι το 1985, ήταν Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης από τον Ιούλιο του 1985, ενώ από τον Απρίλιο του 1986 ως τον Ιούλιο του 1989 διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Κατά την δεύτερη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (1985-1989), ήρθε κάποιες φορές αντιμέτωπος με τον έτερο Αντιπρόεδρο, Μένιο Κουτσόγιωργα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναθέσει την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) στον πρώην συνταγματάρχη Χαραλαμπόπουλο, και την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου (ΚΥΣΥΜ, η σημερινή Κυβερνητική Επιτροπή) στον Κουτσόγιωργα.

Τον Ιανουάριο του 1996 και μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου από το αξίωμά του πρωθυπουργού, έθεσε υποψηφιότητα για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού, που θα εξέλεγε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Δεν κατάφερε να εκλεγεί με αντιπάλους τους Κώστα Σημίτη, Άκη Τσοχατζόπουλο και Γεράσιμο Αρσένη. Θυμάμαι 26 χρόνια πριν, στα χρόνια του μονοπωλίου της ΕΡΤ την κόντρα του με τον Μητσοτάκη. Ο νεοεκλέγεις τότε αρχηγός της ΝΔ ήθελε εξαρχής να πολώσει το κλίμα και κατάφερε με κάποιον υπόγειο τρόπο, όπως λειτουργούσε πάντα, να βρει τον μαθητικό έλεγχο του Χαραλαμπόπουλου και να διαβάζει δημόσια τους βαθμούς του από το βήμα της βουλής και να επικρίνει την επιλογή για τα υψηλά του αξιώματα.Φοβερά πράγματα σε μία εποχή που το να λες είμαι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ είχε νόημα και καθόριζε αρκετά πράγματα. Ητάν η εποχή του σκληρού ροκ και των πολιτικών δεινοσαύρων. Εντίμο στέλεχος συνόδευε τον Αντρέα παντού όταν έβγαινε άνα την Ελλάδα σε κάτι προχειροφτιαγμένες πολιτικές εκδηλώσεις να μιλήσει από κάτι στενά μπαλκόνια κατά την επταετία μετά την δικτατορία. Εβλέπες τους ανρώπους σαν τον Χαραλαμπόπουλο να μιλούν στα πολιτικά ντοκυμαντερ για την εποχή τους με ήθος και ευπρέπεια, παράστημα και μεγαλοπρέπεια και προσπαθώντας να τους συγκρίνεις με κάποια στελεχη σαν την Μιλένα Αποστολάκη και τον Λιντζέρη και σκέφτεσαι πόσο η μετάλαξη της νεολληνικής τάξης πραγμάτων που εκφράστηκε και από την είσοδο ανέξελεγκτα τουλάχιστον μετριοτήτων στο Κοινοβούλιο αλλοιώσε και υποβάθμισε τρομερά το επίπεδο , το ήθος και την τελική αξία και σημασία της πολιτικής στην ζωή του μέσου Ελληνα. Βέβαια για τους εκσυχρονιστές του τότε και τους μεταγενέστερους φυσιογνωμίες σαν τον Χαραμπόπουλο ταυτίστηκαν με τους αναχρονιστικούς κρατιστές του ΠΑΣΟΚ και το λεγόμενο βαθύ ΠΑΣΟΚ αγνοώντας την ιστορικότητα του ρόλου του.Ας είναι η ιστορική κρίση και η αποτίμηση της προσφοράς του καθενός ανήκει στον ιστορικό του μέλλοντος και ο κάθενας από εμάς κρύβει έναν μέσα του.


Παραθέτω μία συνέντευξή του από τα 1998 στο Βήμα

Πασοκομαχίες σε καράβι υπό βύθιση

Το πάλαι ποτέ κραταίο συγκρότημα Λαμπράκη δεν μπορεί να περιμένει και βιάζεται να ανοίξει το θέμα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Αφού σώσαμε την χώρα με τον Παπαδήμο , ο συμπαθής είναι η αλήθεια Μιχάλης Χρυσοχοίδης άνοιξε λένε τον χορό. Εδώ ο κόσμος καίγεται η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ μας μάρανε.Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει το 2004 ότι τρείς θητείες αρκούν , δηλαδή περίπου 12 χρόνια για να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Θα ξαναθέσει υποψηφιότητα. Δεν το γνωρίζω. Από τα ονόματα που αναφέρει το ρεπορτάζ του Βήματος εάν ο Παπανδρέου αποφασίσει να αποχωρήσει μας είναι καποιοι συμπαθείς όπως η Λούκα Κατσέλη. Εάν και γυναίκα ως Υπουργός Εργασίας διαπραγματευτηκε με την Τρόικα και όρθωσε ανάστημα το 2010 τότε που οι Τρεμοπρεντετέρηδες ούρλιάζαν ότι βάζει σε κίνδυνο την συμφωνία δανεισμού και ζητούσαν κεφάλια δημοσίως. Υπερασπίστηκε όσο μπορούσε το κομβικό δικαίωμα του εκάστοτε Υπουργου εργασίας να επεκτείνει τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και σε επιχειρίσεις με λιγότερους απο 20 εργαζομένους που αποτελούν την πλειοψηφία στην χώρας μας προστατευόντας τις ελάχιστες αμοιβές. Βέβαια το άρθρο 37 πέρασε πλέον αλλά και ως απλή βουλευτής το καταψήφισε. Έδειξε συνέπεια δηλαδή. Ξαναλέμε όμως προέχει η 6 και κυρίως η έβδομη δόση, περίπου 80 δισ. για την χώρα. Ολά τα άλλα είναι άκαιρα προς το παρόν.

Γράφει το Βήμα






Σενάρια διαδοχής στο ΠαΣοΚ
Ο Χρυσοχοίδης ξεκίνησε την κούρσα της διαδοχής, η Λούκα Κατσέλη αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο και οι Βενιζέλος, Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Παπουστής οι υπόλοιποι πιθανοί υποψήφιοι



Αθήνα
Παρά την πρόθεση του προέδρου του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου να μπει φρένο στις συζητήσεις για τη διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος, ο κ. Μιχ. Χρυσοχοίδης ξεκίνησε και επισήμως την κούρσα της διαδοχής. «Είμαι πολιτικός, στέλεχος της παράταξής μας, του κόμματός μας που έχω μακρά θητεία. Νομίζω ότι είμαι χρήσιμος και για την πολιτική και για τον τόπο μέχρι σήμερα, δικαιούμαι κάποια στιγμή να θέσω κι εγώ με τη σειρά μου την υποψηφιότητά μου, αν τυχόν τεθούν διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ», δήλωσε στον Real FM.

O υπουργός Ανάπτυξης έθεσε κάποιες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες θα προχωρήσει στην υποψηφιότητα του: Να υπάρχουν συμφωνημένες διαδικασίες, που θα εφαρμόσουν με σεβασμό όλοι οι υποψήφιοι και στις οποίες θα συμμετάσχει και ο λαός. Επιπλέον επισημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει και μια νέα πολιτική πρόταση με έντονα κοινωνική διάσταση από το ΠαΣοΚ, το οποίο όπως λέει πρέπει να αλλάξει ριζικά .

Αλλά και η κυρία Λούκα Κατσέλη δεν απέκλεισε το απέκλεισε το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εκφράζοντας κυρίως το κοινωνικό κομμάτι του κόμματος.

Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ανοίξουν τα χαρτιά τους και οι υπόλοιποι πιθανοί υποψήφιοι: οι κ.κ. Ευ. Βενιζέλος, Α. Λοβέρδος, ενδεχομένως η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, και πιθανόν ο κ. Χρ. Παπουστής, ο οποίος επισήμως δηλώνει ότι δεν θέλει να αναμιχθεί στη σχετική συζήτηση.

Οι υπόλοιποι πιθανοί υποψήφιοι δεν ανοίγουν ακόμα τα χαρτιά τους, καθώς ο κ. Γ. Παπανδρέου άνοιξε μεν τη συζήτηση για τη διαδοχή αλλά δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ούτε αν θα φύγει ούτε πότε σκέφτεται να να το πράξει αυτό ούτε με ποιά διαδικασία. Στο μεταξύ ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ συνεχίζει τις συναντήσεις του με κορυφαία στελέχη του κόμματος, σήμερα είδε τον κ. Θ. Πάγκαλο, και συνεχίζει με τους κ.κ. Χ. Καστανίδη, Απ. Κακλαμάνη και Π. Ευθυμίου.

Η εντύπωση που έχουν αποκομίσει όσα στελέχη έχουν ήδη συζητήσει μαζί του είναι ότι έχει λάβει την απόφαση να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΠαΣοΚ, ωστόσο επιθυμεί αυτό να γίνει με συνενταγμένο τρόπο και με τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς για το κόμμα και για την κυβέρνηση. Επιπλέον θέλει να διασφαλίσει ότι ο διάδοχός του θα στηρίξει το έργο που έκανε ο ίδιος και οι κυβερνήσεις του τα δύο προηγούμενα χρόνια και δεν θα πάρει αποστάσεις από αυτό στη δίνη του προεκλογικού αγώνα.

Με τα ποσοστά που λαμβάνει το ΠαΣοΚ στις δημοσκοπήσεις, ο απολογισμός της κυβερνητικής θητείας του θα είναι δύσκολος και ενδεχομένως να οξύνει τα πνεύματα. Πάντως, όλες οι πλευρές στο ΠαΣοΚ προσπαθούν να μην πολώσουν την κατάσταση, ιδίως σε ότι αφορά τον κ. Παπανδρέου, και να επικρατήσει ηρεμία. Είναι ενδειτική η πρόταση της κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου να μαζευτούν τα κορυφαία στελέχη και να συμφωνήσουν από κοινού τη διαδικασία της διαδοχής ώστε να μην συγκρούονται για τέτοια θέματα δημοσίως.

Όμως και άλλοι υπουργοί σκέπτονται τέτοιες λύσεις επειδή αντιλαμβάνονται ότι μια επανάληψη των εσωκομματικών εκλογών του 2007 θα ήταν καταστροφική για το ΠαΣοΚ αυτή την ώρα.

Στον άτυπο μεταξύ τους διάλογο υπάρχουν διάφορες προτάσεις και σενάρια. Κατ αρχάς φαίνεται ότι οι περισσότεροι απορρίπτουν τη διαρχία -δηλαδή να παραμείνει ο κ. Παπανδρέου πρόεδρος του ΠαΣοΚ και να εκλεγεί άλλος υποψήφιος πρωθυπουργός. Συμφωνία δεν υπάρχει ούτε για τον τρόπο εκλογή του νέου προέδρου του ΠαΣοΚ. Το καταστατικό προβλέπει εκλογή από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος με κάλπη ή σε έκτακτες συνθήκες από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ.

Η εκλογή με κάλπη προβληματίζει πολλούς καθώς μπορεί να σημειωθούν προβοκάτσιες, η διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων δεν είναι εγγυημένη και επιπλέον σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λάβει κάποιος από τους υποψηφίους το ένα εκατομμύριο ψήφων του κ. Παπανδρέου.
Η πλευρά Βενιζέλου είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα δεχτεί την επανάληψη αυτής της διαδιακασίας. Αντιθέτως, ο κ. Α. Λοβέρδος, φέρεται αντίθετος σε κάθε αλλαγή στο καταστατικό και επιθυμεί την προσφυγή στη βάση του κόμματος.

Η διαδοχή με «δαχτυλίδι» επίσης δεν συναντά πολλούς οπαδούς καθώς ο νέος πρόεδρος θα είναι από την αρχή υπονομευμένος.

Ορισμένοι προτείνουν να προβεί ο κ. Παπανδρέου σε δημόσια δήλωση αποχώρησης, να ανακοινωνθούν επισήμως όλες οι υποψηφιότητες και έπειτα οι υποψήφιοι με τα επιτελεία τους να αποφασίσουν στο πλαίσιο του καταστατικού ποιά είναι η ενδεδειγμένη διαδικασία. Από διάφορες πλευρές επισημαίνεται επίσης ότι ο χρόνος για συνέδριο ή ακόμα χειρότερα για δύο συνέδρια προκειμένου να αλλάξει το καταστατικό είναι εξαιρετικά περιορισμένος.

Πάντως, φαίνεται ότι όλοι συμφωνούν ότι η διαδικασία αυτή θα πρέπει να λήξει πριν από τις εκλογές και ότι το ΠαΣοΚ, το οποίο έπεσε από την κυβέρνηση εφαρμόζοντας μια σκληρή πολιτική λιτότητας έστω και αν ήταν επιβεβλημένη από τις συνθήκες, θα πρέπει να κάνει τον απολογισμό του προτού ζητήσει ξανά την ψήφο των πολιτών.

Το Ευρωομόλογο ως τελευταίο οχυρό

Κάτι επιτέλους αρχίζει να κινείται για τα πολυαναμενόμενο Ευρωομόλογο. Γράφαμε για τους κοινούς κανόνες δανεισμου το Σάββατο. Η Γερμανία αρχίζει να το ξανασκέφτεται και καλά κάνει . Είναι το last resort για να μαζευτει η κατάσταση. Εάν και μετά την απορρόφηση μέρους του ευρωπαικού δημοσίου χρέους απο την Ευρωπαικη Κεντρική τράπεζα δεν ομαλοποιηθεί η κατάσταση τότε δεν ξέρω τι μας σώζει. Είναι γενναία κίνηση και αναγκάια αλλά με κόστος μεγάλο για την Γερμανιά. Το παιχνίδι μπορεί να ξαναρχίζει ή απλά να είναι αργά. Θα δουμε.


Γράφει το Βήμα

Βερολίνο: Τα ευρωομόλογα δεν είναι πανάκεια
Απάντηση του εκπροσώπου της Μέρκελ στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο


«Η καγκελάριος και η γερμανική κυβέρνηση δεν συμμερίζονται την ιδέα που έχουν εκφράσει πολλοί ότι στην παρούσα συγκυρία τα ευρωομόλογα αποτελούν μια οιονεί πανάκεια». Τη δήλωση αυτή έκανε σήμερα μιλώντας σε εκπροσώπους του τύπου ο Στέφεν Σάιμπερτ, εκπρόσωπος της γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ.
Πρόκειται για απάντηση στα δημοσιεύματα περί επικείμενης επίσημης υποβολής την Τετάρτη από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο της πρότασης για έκδοση ευρωομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

O αξιότιμος Λάμπρου και η ηθική της νέας τάξης πραγμάτων

Να γράψουμε και κάτι τοπικό μετά από καιρό. Για τον αξιότιμο Πέτρο Λάμπρου από μικρό παιδί στην πόλη που μεγάλωσα την Λειβαδιά άκουγα ιστορίες που ήταν ανάμεσα στον αστικό μύθο, την φαντασία αλλά και την πραγματικότητα ενός σκληρού και μακαβελιακού σε ορισμένες εκφάνσεις κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ ιδίως του 80 αλλά και μετά. Από 18 χρονών στο ΠΑΣΟΚ, με κοντά παντελονάκια κάτι σαν τον Βασιλάκη Καΐλα στις ταινίες του Ξανθόπουλου, γαμπρός του επίσης Διστομίτη αείμνηστου επιχειρηματία Μπάρλου που φημολογείται ότι πλήρωνε επί χρόνια το ενοίκιο στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη, κολλητός του Αλέκου Ακριβάκη, φίλος της Δήμητρα Λιάνη αλλά και κουμπάρος του Λαλιώτη έφτιαξε μεθοδικά την εικόνα του αόρατου χεριού που κινάει στο παρασκήνιο τα νήματα. Ήταν επί 30 χρόνια ο σκιώδης Βοιωτάρχης του ΠΑΣΟΚ λένε. Ητάν ικάνος λένε πολλοί και βοήθησε πολύ το χωρίο του το Δίστομο. Τον θυμάμαι στην κηδεία του Ανδρέα Παπανδρέου το 1996 να τρέχει δίπλα στο αυτοκίνητο που συνόδευε την σωρό του με μαύρα γυαλιά ηλίου για να ανοίξει χώρο σαν τους Bodyguard στυλ Κλιντ Ιστγουντ του αμερικανού προέδρου στην γνωστή ταινία που είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για τον αρχηγό. Φτωχό παιδί από το Δίστομο με σπουδές στα οικονομικά, αφοσιώθηκε πλήρως στο ΠΑΣΟΚ και πήρε δημόσιες θέσεις, όπως σαν διοικητής της ΑΤΕ και διευθύνων σύμβουλος στον παλιό κρατικό ΟΤΕ, και διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα όσο λίγοι από το ΠΑΣΟΚ χωρίς να είναι στην κεντρική πολιτική σκηνή. Φίλος της οικογένειας Παπανδρέου επιβίωσε όμως και στο σύστημα Σημίτη όπως ακριβώς και ο Ακριβάκης. Ο Λάμπρου κατεύθυνε την ΑΤΕ στην μεγάλη κομπίνα του χρηματιστηρίου το 1999. Το 2009 ακούστηκε για διοικητής του ΟΠΑΠ και κάποιοι ανατρίχιασαν μόνο στην εικόνα. Έζησε δηλαδή τον δικό του ελληνικό μύθο της γρήγορης εύκολης εξουσίας που δεν θα έπρεπε να έχει ποτέ σε μια κανονική αξιοκρατική χώρα. Ήταν από τους χρήσιμους και πρόθυμους των κομμάτων να κάνουν την βρώμικη δουλεία. Το καλοκαίρι έμαθα από φίλους στην Αθήνα ότι μετά την απαλλαγή από την δικαιοσύνη για τα τερατώδη σκάνδαλα επί των ημερών του ως διοικητής της ΑΤΕ (σημειωτέον και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ από κομματικά δάνεια στην Αγροτική τράπεζα) εθεάθη λέει σε γεύμα με τον νέο διοικητή του ΟΤΕ με τον Μιχάλη Τσαμάζ, στο γνωστό πασοκικό στέκι ταβέρνα “Νησιώτισσα» στη Πεντέλη.Τον ξαναείδα στον ρόλο του χειροκροτητή όταν επέστρεφε παραιτημένος ο Παπανδρέου στην Ιπποκράτους μόνο πλέον με την ιδιότητα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Εδώ ο κόσμος λοιπόν χάνεται αλλά όλη αυτή η κάστα που έφερε την Ελλάδα σε αυτό το άθλιο σημείο συνεχίζει ταπεινά και μεθοδικά να ελπίζει. Δεν γνωρίζω το μέλλον του ΠΑΣΟΚ ούτε του προέδρου του προσωπικά μετά την τελευταία διετία. Αισιόδοξος δεν είμαι πάντως. Γνωρίζω όμως ένα πράγμα. Η ανάγκη για μια νέα ηθική τάξη πραγμάτων και στα 2 κόμματα εξουσίας αναφορικά και με τα πρόσωπα τους αλλά και τις πρακτικές τους υπήρχε ήδη από το 2004.Το καμπανάκι είχε χτυπήσει προ πολλού. Τώρα απλά το ποτάμι ξεχείλισε και κοντά στα ξερά θα καούν και τα χλωρά στις επόμενες εκλογές. Η ηθική νέα τάξη πραγμάτων για τα μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα ήταν μέχρι πρόσφατα ανάγκη επιτακτική αλλά αγνοήθηκε στο όνομα του νεποτισμού , της κομματοκρατίας και της εξουσιολαγνείας του παλιού κατεστημένου. Οι εξελίξεις με την ταχύτητα τους μας ξεπέρασαν όλους. Τα πρόσωπα αποδεικνύονται λίγα, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, για να μας βγάλουν από την κρίση. Οι εξελίξεις έχουν ξεπεράσει κάτι πρόσωπα σαν τον Πέτρο Λάμπρου που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα ασφαλώς αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Το ζήτημα είναι ποιος είναι σε θέση να εφαρμόσει την νέα ηθική τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα; Πώς μπορεί να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές τους; Δύσκολα πράγματα, αβέβαια και η δημοκρατία θέλει σταθερές αξίες και πίστη στους θεσμούς αλλιώς έρχεται το χάος.

Tα ημίμετρα τελείωσαν

Επειδή λαμβάνω από τότε που επέστρεψα πολλά μηνύματα για την άποψη μου για τις εξελίξεις πιστεύω τα εξής:

Τα ημίμετρα στην ΕΕ υπό την σημερινή της μορφή έχουν τελειώσει από την αρχή της κρίσης. Η Ευρώπη ή θα βγει πιο δυνατή ή θα πάψει να υπάρχει με την τωρινή της μορφή.
Το sui generis μόρφωμα της ΕΕ ή θα ολοκληρωθεί με μία πολιτική ομοσπονδιακού τύπου ενοποίηση και ταυτόχρονη οικονομική διακυβέρνηση ή θα συνεχίζει να παράγει ανισότητες.
Σε μία παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση και σε συνθήκες ολιγαρχικής συγκέντρωσης του πλούτου ο λεγόμενος δυτικός κόσμος όχι απλά δεν είναι πλέον μόνος αλλά οφείλει να είναι ενωμένος για να μπορέσει να παρέχει στους πολίτες-καταναλωτές του το βιοτικό επίπεδο ή έστω της ψευδαίσθηση του των περασμένων ετών και να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά τις αναδυόμενες οικονομίες και τους νέους παγκόσμιους παίκτες.
Αναφορικά με το ευρώ οι υφιστάμενοι κανόνες δημοσιονομικής σύγκλησης ήταν ημιτελείς. Το σύμφωνό σταθερότητας χρειάζεται επειγόντως εξορθολογιστική αναθεώρηση. Σε μία οικονομική διακυβέρνηση ίσως δεν χρειάζεται αναγκαστικά ενιαία φορολογική πολιτική εσόδων αλλά πάντως εκτός από κοινά δημοσιονομικά όρια χρειάζεται ενιαίο πλαίσιο δανεισμού που θα πιστοποιεί την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όχι απλά ως ιδανικό αλλά ως οικονομικό προαπαιτούμενο της πραγματικής σύγκλησης.
Τέλος όσο αφορά στην φημολογούμενη αποβολή από το ευρώ απείθαρχων χωρών ακόμα και εάν είχε υπάρξει ήδη Ομοσπονδία από το 2000 η μη ύπαρξη κοινού νομίσματός δεν είναι πανάκεια. Από το 2002 πού είχαμε σχεδόν το ίδιο επιτόκιο δανεισμού με την Γερμανία τράπεζες ελληνικές και κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα ώστε μέσω του φτηνού δανεισμού το ελληνικό κράτος να ξεκινήσει τότε μια πολιτική ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής. Αντίθετα κάναμε πανάκριβους Ολυμπιακούς αγώνες και επεκτείναμε το σπάταλο κράτος παντού. Οι τράπεζες τροφοδότησαν αλόγιστα την καταναλωτική μανία του απερίσκεπτου ελληνικού νεοπλουτισμού εκτιθέμενες παράλληλα σε μη αξιόχρεους οφειλέτες και τώρα δέχονται κούρεμα των απαιτήσεων τους με βάση τον νόμο Κατσέλη πληρώνοντας ακριβώς την κοντόφθαλμη τακτική τους. Εάν η Ελλάδα δεν αντέχει πλέον ένα πανάκριβο ευρώ στην καθημερινότητα της τώρα που ήλθε η ώρα να πληρώσουμε τον λογαριασμό και έχουμε ως προίκα πλέον όχι το φτηνό δανεισμό αλλά τις εκτοξευμένες τιμές παντού και τα πάντα ποιοτικά αλλά πανάκριβα εδώ και καιρό ελληνικά προϊόντα προς εξαγωγή τότε πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά πως θα ξαναγίνουμε ανταγωνιστικοί. Η ελληνική οικονομία θα πρέπει να αποκτήσει εφεξής μια εθνική συλλογική αναπτυξιακή μακροχρόνια λογική βασισμένη σε εθνικούς πόρους και συγκριτικά πλεονεκτήματα και να μην περιμένει μόνο σαν "από μηχανής θεό" τον θείο από την Αμέρικα είτε λέγεται σχέδιο Μάρσαλ είτε λέγεται πακέτο Ντελόρ. Το νόμισμά σε μια τέτοια καινούργια λογική είναι εργαλείο και όχι αυτοσκοπός

Ανήκωμεν εις την Δύσiν .Την "Ευρωπαϊκή" εάν υπήρξε ποτέ!

Σημερινοί Τριαντάρηδες, παλαιότεροι και Νεώτεροι θα θυμούνται την ιστορική κόντρα Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου στην Βουλή κάπου το 1977.Πολλά είχαν ειπώθει για γενιές ολόκληρες για την στάση του Ανδρέα Παπανδρέου προεκλογικά(πριν το 1981) για την ένταξή της Ελλάδος στην τότε Ε.Ο.Κ.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα κατά την επικύρωση της Συνθήκης του Μααστριχτ ο Ανδρέας με μία εν πολλοίς προφητική ομιλία του επισήμανε τους κίνδυνους της δημιουργίας μίας ανισσόροπης Ευρώπης και τον κίνδυνο η εξέλιξη της να μεταλαχθεί προς το χειρότερο μελλοντικά για τους φτωχόυς του Νότου.Ας δούμε μερικά απόσπάσματα της ομιλίας.

"Πορευόμαστε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μια Γερμανική Ευρώπη;»
«Ηδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου».
«Θα πρέπει ο έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας».
«Σοβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες».

"Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας."

"Η Γερμανία προωθεί ταυτόχρονα και την ολοκλήρωση αλλά και την διεύρυνση και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα. Υπήρχε μία εποχή που ο Υπουργός Εξωτερικών Γκένσερ, γυρνούσε στην Ευρώπη και έδινε υποσχέσεις σε όλες τις χώρες ότι θα ενταχθούν στην ΕΟΚ. Είναι επίσης η Γερμανία που έχει ξεχωριστή πολιτική να αναπτύξει την πολιτική της παρουσία ισοδύναμα με την οικονομική της, τόσο στην Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και γενικότερα τις Παραδουνάβιες Χώρες.
Και αυτό, στα πλαίσια ενός αγώνα με τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, που μας πάνε πίσω περίπου έναν ολόκληρο αιώνα.
Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη.
Πρόσφατα η Γερμανία αύξησε το επιτόκιο, την ώρα που όλοι στην Ευρώπη και στην Αμερική ζητούσαν να μην το κάνουν, διότι η πορεία προς την ύφεση είναι σαφής. Και όμως το έκαναν. Και διερωτάται κανείς σε ποιο μέτρο μπορεί να στηρίζεται η Ευρώπη στην γερμανική αλληλεγγύη.
Ο στόχος της Γαλλίας είναι η ταχύτερη δυνατή ενσωμάτωση της Γερμανίας στην ενωμένη Ευρώπη και αυτό για λόγους μακροπρόθεσμης ισορροπίας και ασφάλειας στην Ευρώπη. Στα πλαίσια της ΕΟΚ σωβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες, όχι μόνο ανάμεσα σε κράτη – μέλη, αλλά και σε περιοχές, οι οποίες είναι καθυστερημένες και περιοχές που είναι προχωρημένες.
Αυτό είναι η τύχη μιας ενιαίας αγοράς πάντοτε. Εάν δεν υπάρξουν κάποια μέτρα, κάποιες παρεμβάσεις θα οξύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές περιφέρειες."

"Στις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στην ΟΝΕ δεν υπάρχει αναφορά καν στο τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, τη χειρότερη μορφή ανισότητας που μπορεί να γνωρίσει μία σύγχρονη χώρα. Οι δείκτες – στόχοι συνιστούν το όραμα, όπως ελέχθη ήδη στην Αίθουσα αυτή, ενός ευρωπαίου τραπεζίτη και εκφράζουν κατά κύριο λόγο τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις της σημερινής Ευρώπης."

"Για μας αυτό είναι τεράστιο θέμα. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για θέση ισότιμου μέλους στην Ενωμένη Ευρώπη αν πρώτα δεν κλείσει ο κύκλος της εμβάθυνσης, αν δεν ολοκληρωθεί η Ενωμένη Ευρώπη. Και είναι λάθος ιστορικό να υπαναχωρήσουμε απ’ αυτή τη θέση."


"Έτσι, η εμβάθυνση της ύφεσης είναι μονόδρομος, όπως βέβαια είναι και η αποτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής, ώστε να μιλούμε όχι για σύγκλιση, αλλά για απόκλιση από τους στόχους του Μάαστριχτ."

Ολόκληρό το κείμενο μπορείται να το βρείτε εδώ

Έχει ο καιρός γυρίσματα για εργαζόμενους και δικαστές

Είναι πραγματικά μοναδικό σε μία χώρα όπως η Ελλάδα να παρατηρείς πως εξελίσσονται οι εσωτερικές αντιθέσεις και τα παράδοξα .Ειδικά υπό το πρίσμα των νέων μέτρων και της μεγάλης κρίσης είναι αξιοσημείωτη η ευκολία η οποία περνάνε όλα τα νομοθετικά μέτρα για περικοπές συντάξεων, μισθών και επιβολή διπλής και υπέρμετρης φορολογία επί δικαίων και αδικών και δικαιολογείται η νομιμότητα τους με το σκεπτικό της προάσπισης του εθνικού δημόσιο συμφέροντος αλλίως ιδωμένο υπό τον φόβο της πτώχευσης. Την αρχή έκανε η επιβολή εκ νέου του λεγόμενου ΛΑΦΚΑ από το 2010 στις συντάξεις, το οποίο κρίθηκε ως αντισυνταγματικό το 2005 και όλοι θυμούνται τις περίφημες δόσεις του Κραμανλη σε προοπτική 5ετίας για να πάρουν οι συνταξιούχοι τα παρανόμως παρακρατηθέντα χρήματα τους. Μόλις τελείωσε η επιστροφή των δόσεων η διάταξη επιβλήθηκε εκ νέου!! Τώρα το πλαφόν στο εφάπαξ και η μείωση του μάλιστα κρίνεται συνταγματική σχεδόν από τα ίδια ανώτατα δικαστήρια που τα έκριναν αντισυνταγματικό.

Το 2005 Ομόφωνα αντισυνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου η επιβολή ανώτατου ορίου (πλαφόν) στο εφάπαξ των υπαλλήλων του Δημοσίου, των εργαζομένων στις κρατικές τράπεζες και τους μεγάλους οργανισμούς, που θεσπίστηκε με το νόμο Σιούφα.Το εφάπαξ αποτελεί βοήθημα το οποίο χορηγείται στους ασφαλισμένους και στα μέλη των οικογενειών τους από τα ασφαλιστικά Ταμεία και τα Ταμεία Επικουρικής Ασφάλισης των υπαλλήλων του Δημοσίου, των Τραπεζών, κ.λπ.
Το Ανωτατο Ειδικό Δικαστήριο άνοιγε έτσι τότε δρόμο διεκδίκησης για 40.000 συνταξιούχους. Το 2007 Διαψεύδοντας τις κυβερνητικές προσδοκίες της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο κατεδάφισε το νόμο Σιούφα, αφού αποφάνθηκε ότι είναι αντισυνταγματικό το πλαφόν στο εφάπαξ των συνταξιούχων των τραπεζών και ΔΕΚΟ. Βάζοντας τέλος σε μια πολύχρονη δικαστική αντιδικία, το ΑΕΔ, με πλειοψηφία 8 προς 5, έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η νομοθετική ρύθμιση που καθορίζει ανώτατο όριο στο εφάπαξ βοήθημα, όταν αυτό έχει αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την άποψη που επικράτησε τότε και υιοθετούσε τις θέσεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ο επίμαχος νόμος 2084/1992, που θέτει οροφή στο εφάπαξ, είναι αντίθετος στις συνταγματικές διατάξεις που καθιερώνουν την αρχή της ισότητας και εγγυώνται το θεσμό της κοινωνικής Η απόφαση για την απελευθέρωση του εφάπαξ, άνοιγε τότε το δρόμο για τη διεκδίκηση καταβολής αναδρομικών, μέσω αγωγών, προκειμένου να επιστραφούν στους δικαιούχους γενναία ποσά.

Το ΑΕΔ έλυσε τη διχογνωμία μεταξύ Αρείου Πάγου και Συμβουλίου της Επικρατείας υπέρ του πρώτου δικαστηρίου, καθώς δέχθηκε ότι δεν μπορεί να τεθεί πλαφόν στα βοηθήματα που παρέχουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί, όταν αυτά έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, όταν καταβάλλονται, δηλαδή, από ασφαλιστικό κεφάλαιο που σχηματίζεται από κρατήσεις εις βάρος των αποδοχών των εργαζομένων ή και από εργοδοτικές εισφορές. Και αυτό διότι η επιβολή ενός τέτοιου ορίου εισάγει δυσμενή διάκριση εις βάρος των εργαζομένων εκείνων οι οποίοι, λόγω του χρόνου υπηρεσίας και τους ύψους των αποδοχών τους, έχουν υποβληθεί σε μεγαλύτερες κρατήσεις σε σχέση με τους συναδέλφους τους που κατέβαλαν λιγότερες.
Εν έτη 2011 πλέον σήμερα συνταγματική έκρινε η Ολομέλεια του ΣτΕ τη μείωση του εφάπαξ των δικαστών, κρίνοντας ότι δεν αντίκειται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και το Σύνταγμα(δεν ξέρω τι γίνεται με το πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ για τα περιουσιακά δικαιώματα). Η νομοθετική ρύθμιση θεσπίζει το ποσό των 2.055 ευρώ ως ανώτατο όριο αποδοχών για τον υπολογισμό του εφάπαξ βοηθήματος των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι συνταξιοδοτήθηκαν μετά την 30η Ιουνίου 2004.

Αλήθεια τελικά οι πραγματικές δυνατότητες του ελληνικού δημοσίου να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και εφάπαξ πόσο καλύτερες ήταν το 2007 από το 2011? Εάν ο σεβασμός της δημοσιονομικής εξυγίανσης του δημοσίου αποτελεί έμμεσο αλλά βαρύνων όπως αποδεικνύεται τώρα στοιχείο της δικαστικής κρίσης γιατί δεν λήφθηκε νωρίτερα υπόψη? Tέλος ποια είναι τα όρια της κατάφορης παραβίασης ενός συντάγματος και των εργασιακών και μισθολογικών δικαιωμάτων προκειμένου να σωθεί μια χώρα? Η οικονομική πολιτική μίας χώρας σε συνθήκες πραγματικά έκτατης ανάγκης νομιμοποιεί την μετατροπή του ελέγχου της νομιμότητας της σε μία τυπική διαδικασία ?

Τα αντικρουόμενα κίνητρα για την αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου της ΕΕ

Ας δούμε κάποιες σκέψεις για το πώς η εξέλιξη της ελληνικής κρίσης επηρεάζει την λογική της ευρωπαϊκής διαχείρισης του χρέους.

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου 2011 έως τα τέλη του 2014, οι ανάγκες χρηματοδότησης του ελληνικού δημοσίου σύμφωνα με εκτιμήσεις ελληνικών τραπεζών ανέρχονται σε €149,6 δισ. Επιπλέον, η ενεργοποίηση του PSI δημιουργεί ανάγκες δανεισμού €35 δισ. για παροχή ενεχύρων, €20 δισεκ. η επαναγορά χρέους και η χρηματοδότηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας άλλα €28,5 δισεκ.



Σύμφωνα με τους υπολογισμούς από το σύνολο αυτό των €233 δισεκ, τα €54 δις. θα προκύψουν από τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, €42 δισεκ. από το υπόλοιπο του προηγούμενου πακέτου, τα οποία σύμφωνα με το νέο σχεδιασμό θα εκταμιευθούν από το EFSF και €109 δισ. από το πακέτο χρηματοδότησης της 21ης Ιουλίου. Το εναπομείναν ποσό των €28 δισ. θα καλυφθεί από τα έσοδα του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.

Τα προβλήματα

Συνοπτικά, τα κρίσιμα στοιχεία της συμφωνίας που παραμένουν σε εκκρεμότητα είναι: α) η συμμετοχή των ιδιωτών στη συμφωνία, που ήδη παρουσιάζει προβλήματα. Παρά το γεγονός ότι έχει εκτεταμένα αναφερθεί ότι στο PSI θα υπάρξει συμμετοχή 90% του ιδιωτικού τομέα, υπάρχουν αμφιβολίες για το πόσο αυτό είναι ακριβές . Στο διάστημα 9/2011 - 12/2014 υπάρχουν λήξεις ομολόγων ύψους €105 δισεκ. εκ των οποίων μόνο τα €54 δισ. θα συμμετάσχουν στο PSI. β) η καθυστέρηση της έγκρισης της συμφωνίας από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια τη προηγούμενη Δευτέρα η σλοβακική κυβέρνηση όρισε ως χρόνο έγκρισης τον ερχόμενο Δεκέμβριο ενώ η Μέρκελ φημολογείται ότι χρειάζεται την στήριξη των σοσιαλδημοκρατών για να πιάσει την απαιτούμενη πλειοψηφία στο γερμανικό κοινοβούλιο, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να τη δώσουν με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την απώλεια της αρχής της δεδηλωμένης για την Μέρκελ, γ) το θέμα των εγγυήσεων που πρωτοστατούν Φινλανδία, Αυστρία που απ' ό,τι φαίνεται, αρχίζει να συνδέεται άμεσα με το ύψος του επιτοκίου. Όσο αφορά την συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων στο θεσμοθετημένο οικειοθελές κούρεμα των ομολόγων ήδη από την 21 Ιούλη δεν πρέπει να θεωρείται απολύτως βέβαιο ότι τα ομόλογα των Δημόσιων Ασφαλιστικών Ταμείων δεν αποτελούν μέρος των €54 δις. (υπενθυμίζεται ότι η αξία των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους τα ελληνικά ταμεία υπολογίζεται σε 10 με 15 δισ.ευρώ) ενώ δεν έχει διευκρινιστεί πώς θα διαχειριστεί η ΕΚΤ το χαρτοφυλάκιο των ελληνικών ομολόγων που έχει αγοράσει από τη δευτερογενή αγορά(oι ελληνικές τράπεζες υπολογίζεται ότι είναι εκτεθειμένες από 40 εώς 60 δις. ευρώ σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ίσως και περισσότερο). Το επικείμενο κούρεμα μοιάζει πολύ για όσους γνωρίζουν την νομική επιστήμη την διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης και του αναγκαστικού πλειστηριασμού περιουσίας. Μόνο που εδώ η λογική είναι αντίστροφη. Δηλαδή στα πλαίσια ενoς διεθνούς πτωχευτικού δικαίου πρέπει να εφευρεθεί και υπό το πρίσμα των δημοσιονομικών κριτηρίων ένας „sui generis“ μηχανισμός που θα ρυθμίζει με ποιά κριτήρια και κυρίως ποιά σειρά θα επιλεχθεί πρώτος ο δικαιούχος που θα υποστεί κούρεμα στις απαιτήσεις του και με ποιά σειρα-και μάλιστα αυτό να γίνει ελέγχομενα,δηλ. οικειοθελώς και όχι άτακτα.



To σχέδιο Β


Διάφορες εκτιμήσεις του ΔΝΤ και ελληνικών τραπεζών προβλέπουν ειδικά για το χρέος, ότι στα τέλη του 2014 θα ανέρχεται σε €460 δις, ή 190% του ΑΕΠ. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι μπήκαμε στον μηχανισμό τον Μάιο του 2010 με ένα έλλειμμα κοντά στο 130% του ΑΕΠ η ύφεση ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής που μας υποδείχθηκε φέρνει σχεδόν μία εκτίναξη του χρέους ύψους 130 δις.ευρώ. Αυτό αποτελεί μία πρώτη ένδειξη αλλά και αιτιολογική βάση για το αναπόφευκτό του κουρέματος καθώς σε μία υπεραπλουστευμένη και όχι αναγκαστικά οικονομική λογική σε ένα „ haircut“ της τάξεως 50% του ελληνικού χρέους ένα μεγάλο κομμάτι που θα κουρευτεί θα είναι το επιπλέον από την πολιτική του μνημονίου προερχόμενο χρέος, δηλ. από την σκληρότητα της ύφεσης .

Με βάση τις προηγούμενες προβλέψεις (ΔΝΤ), οι τόκοι της περιόδου 2012-2014 ανέρχονται σε €59,9 δισ ενώ με το νέο μεσοσταθμικό επιτόκιο 4% που εφαρμόστηκε μειώνονται σε €52 δις.επιβαρύνοντας λιγότερο το σχηματισμό χρέους. Εάν φτάσουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2012 το ποσό αυτό θα αποτελεί τα επόμενα χρόνια σε μεγάλο βαθμό το λεγόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας. Επομένως η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδος θα πρέπει να προσαρμοστεί στην εξυπηρέτηση αυτού του ελλείμματος και μέσα από τα πρωτογενή πλεονάσματα αλλά και μέσα από εξωτερικό δανεισμό. Κάπου εδώ ξεκινάει η λογική του plan B καθώς οι μεγάλες δυνάμεις και ειδικά η Γερμανία αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το κόστος της συμμετοχής της σε ένα διαρκή μηχανισμό που συνεχώς ανακυκλώνει και μεταχρονολογεί την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι μακροπρόθεσμα μεγαλύτερο από ότι οι κρατικές ενισχύσεις εθνικό bail-out πακέτο, στις γερμανικές τράπεζες, λόγω της συστημικής κρίσης που θα προκαλέσει οποιοδήποτε κούρεμα. Επιπλέον η ταχύτητα με την οποία το εν πολλοις άλυτο ελληνικό πρόβλημα διαβρώνει τις εθνικές οικονομίες των αμέσως επόμενων προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης απειλεί να εκτινάξει σύντομα το κόστος διάσωσης της ευρωζώνης. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι και οι υπόλοιπες χώρες το βλέπουν παρόμοια είτε γιατί έχουν μεγαλύτερη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα(βλ. Γαλλία) είτε γιατί ο κρατικός κουμπαράς τους και τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα δεν τους επιτρέπει ένα γερό πακέτο διάσωσης των δικών τους τραπεζών(βλ. Ιταλία ,Ισπανία).Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα μεγάλο ρίσκο για την πιθανολογούμενη έκταση και την επιμέτρηση του „domino-Effect“ που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και μία απολύτως ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδος. Κάπου εδώ αρχίζει να κερδίζει έδαφος και η λογική ενός ισχυρού ευρωομολόγου (με συμμετοχή μόνο των χωρών ΑΑΑ-σε έξι υπολογίζονται) που θα υποκαταστήσει τα διάφορα προχειροφτιαγμένα ευρωπαϊκά bail-out και θα στοχεύει στην ομαλή εξυπηρέτηση του εναπομείναντος μετά από κούρεμα χρέους καθώς οι αγορές θα παραμένουν ερμητικά κλειστές για την πατρίδα μας.

Η επόμενη λογική του χειρισμού της κρίσης

Tην λέξη κούρεμα-ελεγχόμενη χρεοκοπία- „haircut“ την άκουσα ομολογώ πρώτη φορά από τους αμερικανούς οικονομολόγους ήδη απο τις αρχές του 2010 όταν λίγοι στην Ελλάδα είχαν υποψιαστεί τι θα ακόλουθησει. Για τα μειονεκτήματα της και τα πλεονεκτήματα της έγινε μεγάλη κουβέντα πανευρωπαϊκά με τα στρατόπεδα να συνοψίζονται ως εξής: i)όσοι δεν είχαν καθόλου ή μικρή έκθεση σε ελληνικά ομόλογα και κυρίως οικονομολόγοι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού την έβλεπαν ως μοναδική λύση για την διαχείριση και την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ή έστω έχοντας και άλλα κίνητρα στο πίσω μέρος του μυαλού τους (έδω εξαρτάται και για ποιο οικονομολόγο μιλάμε).
Στην πορεία και ένω ο μηχανισμός είχε τεθεί σε ισχύ σταδιακά και γερμανοί οικονομολόγοι εντάχθηκαν στην ομάδα που υποστηρίζουν μετ επιτάσεως την λύση του κουρέματος.ii) Στην άλλη ομάδα , ως πολέμιοι της λύσης ,εντάχθηκαν οι περισσότεροι ευρωπαίοι ηγέτες, ξένοι και έλληνες τραπεζίτες και οι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης(Ολι Ρεν, Γιούνγκερ,Τρισέ ) προσπαθώντας να περισώσουν την αξιοπιστία του ευρώ, να αποτρέψουν φαινόμενα ντόμινο στην ευρωπαϊκή οικονομία και να μην υποχρεωθούν σε ένα νέο „bail-out“ πακέτο για τις ευρωπαϊκές τράπεζες πολύ υψηλότερο από την κρίση του 2008 και την κατάρρευση της Lehman Brothers. Θα ήθελα να δώ πόσο αναπόφευκτο το θεωρείτε πλέον και ένα είναι κακή λύση ή καλή αφορμή για επανεκκίνηση.

Η επιστροφή του ασώτου

Γνωρίζω οτί λείψαμε για μεγάλο διάστημα , ενδεχομένως να μην λείψαμε και πολύ σε πολλούς σίγουρα όμως τα τελευταία 2 χρόνια συντελέστηκαν κοσμογενικές εξελίξεις παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. Για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα,την ευρωζώνη και την παγκόσμια αγορα αυτο το διάστημα σε μία πλουραλιστική χώρα όπως η Ελλάδα εχουν ειπώθει πολλα, εκτεινόμενα από τις άναρθες φωνές του λαικισμου μέχρι τις υπερπροοδευτικές και εσχάτως φιλονεοφιλελευθέρες αποψεις,έχουμε άποψη και μελετήσαμε προσεχτικα την εξέλιξη της κρίσης , τα αίτια της και τους πολιτικούς χειρισμούς παγκοσμίως. Φρονώντας ότι πλεον μπαίνουμε σε μια άλλη πολύ κρίσιμη φάση 2 χρόνια μετα την διακυβέρνηση της χώρας απο το ΠΑΣΟΚ, θα κάνουμε πιο συχνη την παρουσία μας εφεξής έχοντας ως αφετηρία την διαπίστωση ότι τα διλήματα που αντiμετώπιζει η ελληνική κοινωνία σε πολυ δυσκολες οικονομικές συνθήκες πλέον θα επηρέασουν σημαντικά και θα κρίνουν στην πράξη το κατά πόσο το μεταπολιτευτικο μοντέλο διακυβερνησης της χώρας πραγματικά πνέει τα ολίσθια ή αντίθετα απλά περνάμε μια πολυ δύσκολη φάση που θα μηδενίσει το κοντερ εώς την επανεκίνησή του στο ίδιο μοτίβο.

Οι δύο αντίθετοι κόσμοι Παπανδρέου Καραμανλή

Προσυπογράφουμε το άρθρο του Αλέξη Παπαχελά. Μήνες τώρα μιλάγαμε για την ατολμία του Κώστα Καραμανλή. Ακόμα και τώρα θεωρούμαι ότι είναι κρίσιμο να εξηγήσει γιατί έκανε πρόωρες εκλογές. Επαίξε με τους θεσμούς ο Καραμανλής και έχασε , συνετρίβει! Μόνο ο ίδιος ξέρει γιατί έκανε πρόωρες εκλογές. Μόνο ο ίδιος ξέρει τι σχεδιάζει για το πολιτικό του μέλλον. Αυτό που ξέρουμε εμείς είναι ότι το μαγαζί γωνία που κληρονόμησε από τον θείο του, το αποδυνάμωσε, του φέρθηκε σαν παρορμητικός έφηβος του Deree College ή σαν τον νέαρο δικηγόρο των 28 που έβγαζε φωτοτυπίες στον Κουταλίδη, δικηγόρο του Ωνάσση ενώ υποτίθεται ότι έκανε διδακτορικό στο Tufts University! Όπως και όταν αποφασίσει να επιστρέψει ο Καραμανλής θα τον βαραίνει η ατολμία της διακυβέρνησης του. Είπε χθές δακρύζοντας ότι λίγοι άνθρωποι είχαν το προνόμιο που είχε αυτός. Συμφωνώ. Στα 41 αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και στα 47 πρωθυπουργός. Ε στα 53 ούτε καν και στα 57 δεν μπορεί να πάει για Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 11% διαφορά ήττας.Το έχασε φρονώ αυτό το πλεονέκτημα. Επειδή όμως εδώ είναι Βαλκάνια έαν επιχειρήσει να ξαναπαίξει με τους θεσμούς η μπάλα δεν θά πάρει μόνον αυτόν αλλά και όσους τυχόν έχουν συμφωνήσει μαζί του! Δείτε τι λέει ένας κορυφαίος της ελληνικής δημοσιογραφίας

Tου Αλεξη Παπαχελα
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


Συνάντησα προχθές έναν παλιό φίλο ο οποίος ανήκει στην Κεντροδεξιά και υποστήριζε με φανατισμό τον Κώστα Καραμανλή έως τον Δεκέμβριο του 2008. Δεν είμαι σίγουρος αν ψήφισε ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές και η αλήθεια είναι πως ντρέπεται ενδεχομένως να το ομολογήσει στους φίλους του, γιατί έχει μια αισθητική και ιδεολογική απέχθεια προς το προπατορικό ΠΑΣΟΚ. Ηταν όμως ενθουσιασμένος με τους συμβολισμούς και τα μηνύματα της νέας διακυβέρνησης, έστω και αν διατηρεί πολλές επιφυλάξεις για το τελικό αποτέλεσμα. Οπως μου έλεγε χαρακτηριστικά, «ο Καραμανλής την πάτησε από την αδράνεια, ο Παπανδρέου μπορεί να την πατήσει από την υπερκινητικότητα αν δεν στηρίζεται πάνω σε μια ραχοκοκαλιά».
Αυτό που μου έκανε όμως περισσότερη εντύπωση ήταν ο προσωπικός, και πολύ βαθύς, θυμός απέναντι στον κ. Καραμανλή. Δεν ήταν ο κλασικός εκείνος ρηχός θυμός ενός φανατικού νεοδημοκράτη, ο οποίος θεωρεί ότι τα βασικά λάθη ήταν η προκήρυξη πρόωρων εκλογών, το περιβάλλον του κ.λπ...

...Ηταν ο θυμός που έβλεπε την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και αναρωτιόταν γιατί ο κ. Καραμανλής δεν πήρε ποτέ το ρίσκο να σχηματίσει μια ανάλογη κυβέρνηση και να εκπέμψει πραγματικά νεωτεριστικά μηνύματα στην κοινωνία.
Η νέα κυβέρνηση έχει μια φρεσκάδα και σε πρόσωπα και σε ιδέες και συμβολισμούς. Προφανώς δεν αρκούν αυτά για να κυβερνήσεις το «φρενοκομείον η Ελλάς», αλλά έπρεπε να πάμε παρακάτω σαν χώρα. Ο κ. Καραμανλής θεωρούσε πως το βασικό είναι «να μη γίνει καμιά στραβή» και άργησε πολύ να πιστέψει πραγματικά στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Ο κ. Παπανδρέου φαντάζεται μια Ελλάδα που να μοιάζει με τη Σουηδία, αλλά ενδεχομένως να ξεχνάει πως το μόνο υβριδικό που γνωρίζουν στην Κάτω Κερασίτσα είναι ο υβριδικός αραβόσιτος που καλλιεργούσαν παλαιότερα.
Η αναποφασιστικότητα ματαίωσε δυστυχώς κορυφαίες ενέργειες και τομές τα τελευταία πεντέμισι χρόνια. Ο κ. Καραμανλής ήθελε την αλλαγή του εκλογικού νόμου με βάση το γερμανικό μοντέλο που πρότεινε τώρα ο κ. Παπανδρέου, αλλά δεν τόλμησε ποτέ να το προτείνει. Ηταν επίσης πεπεισμένος για την ανάγκη δημιουργίας υπουργείου Περιβάλλοντος, αλλά δεν τον άφηνε να το κάνει το πείσμα στενού συνεργάτη του. Κορυφαίος υπουργός διηγείτο τι συνέβη στην Κυβερνητική Επιτροπή όταν όλοι οι παριστάμενοι, με μια μικρή μόνο ένσταση από τον κ. Μεϊμαράκη, συμφώνησαν ότι πρέπει να περάσει ένας νόμος που θα δίνει την ελληνική ιθαγένεια σε παιδιά αλλοδαπών που έχουν γεννηθεί, πάει σχολείο και σπουδάσει στην Ελλάδα. Συμφώνησε και ο κ. Καραμανλής, αλλά ο αρμόδιος υπουργός δήλωσε πως «αυτά δεν γίνονται γιατί δεν τα επιτρέπει ο νόμος». Δεν υπήρξε αντίδραση από τον κ. Καραμανλή και η συνεδρίαση ελύθη ησύχως. Ηταν άλλη μια ριζική τομή που την έτρωγε η μαρμάγκα της ακινησίας.
Ηταν πολλές οι ευκαιρίες και ακατανόητη η ροπή προς την αδράνεια. Το παράδοξο ίσως είναι πόσο διαφορετικές είναι οι ανάγκες των κ. Παπανδρέου και Καραμανλή από πλευράς άμεσων συμβούλων και συνεργατών. Ο κ. Καραμανλής είχε ανάγκη δυναμικών ανθρώπων με άποψη και κοσμοπολίτικη θεώρηση που θα ζωντάνευαν το Μαξίμου, που έμοιαζε με παράρτημα του Μουσείου της Μαντάμ Τισό λόγω της πλήρους ακινησίας ιδεών και ανθρώπων. Ο κ. Παπανδρέου έχει μπόλικους συμβούλους, όλη την ζωντάνια, τις ιδέες και τις ανησυχίες. Την κρίσιμη όμως στιγμή θα χρειασθεί τον έμπειρο σύμβουλο που θα βάλει τάξη στο δημιουργικό χάος και θα εξηγήσει ότι ένα πράγμα είναι η κυβέρνηση που σκέπτεται και οραματίζεται κι ένα άλλο πράγμα η κυβέρνηση που παίρνει δύσκολες αποφάσεις σε πραγματικό χρόνο...

Μία πρώτη γεύση της νέας κυβέρνησης

Μία σύνοψη από το μπλόγκ no-news και τα ΝΕΑ

Οι υπουργοί έβαλαν ψηλά τον πήχυ, εξαγγέλλοντας δέσμες μέτρων σε όλους τους τομείς
Καταιγίδα αλλαγών σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής, της οικονομίας, αλλά και του κρατικού μηχανισμού εξήγγειλε η κυβέρνηση κατά την τριήμερη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεών της, που ολοκληρώθηκε χθες τα μεσάνυχτα με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Δασικοί χάρτες και πράσινες αναπλάσεις
ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ του νόμου για τα
δάση του 2003, ο οποίος είχε «παραθυράκια» μέσω των οποίων προωθούνταν η εξαίρεση δασικών εκτάσεων, και την επαναφορά του παλιότερου νόμου του ΄79 εξήγγειλε χθες η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τίνα Μπιρμπίλη.

Την επόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί νομοσχέδιο για τα καμένα της Αττικής με το οποίο θα προστατεύονται οι καμένες εκτάσεις από επίδοξους καταπατητές. Το Κτηματολόγιο θα αναλάβει αμέσως τη σύνταξη των δασικών χαρτών με χρονικό ορίζοντα τα επόμενα 3 χρόνια.

Βασικοί στόχοι είναι η συνέχιση του προγράμματος της Ενοποίησης (Εθνικός Κήπος- Βασ. ΌλγαςΟλυμπιείο) και το «άνοιγμα» της Αθήνας προς τη θάλασσα.

Στους στόχους συμπεριλαμβάνονται και η αναδιάρθρωση του ρυθμιστικού πλαισίου αδειοδότησης των έργων ΑΠΕ. Οι πετρελαϊκές μονάδες στα νησιά θα κλείσουν και οι Κυκλάδες θα διασυνδεθούν με την ηπειρωτική χώρα, ενώ από το νεοσύστατο υπουργείο θα παρουσιαστεί σύντομα η νέα χάραξη του τμήματος Τσακώνας- Πύργου επειδή, όπως ειπώθηκε χθες, «δεν μπορεί να θυσιαστεί ένας από τους ομορφότερους οικοτόπους εξαιτίας του αυτοκινητόδρομου που περνάει από μέσα του».

ΥΓΕΙΑ

Λίστα φαρμάκων και μηχανοργάνωση
ΔΕΚΑ ΣΤΟΧΟΥΣ έθεσε η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μεταξύ των οποίων η επιστροφή της λίστας φαρμάκου σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα αλλά και η επανίδρυση ενός φιλικότερου Εθνικού Συστήματος Υγείας που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη και στην υποδοχή των ασθενών στα νοσοκομεία.

Η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας σε κάθε δήμο είναι ακόμη ένα στοίχημα που θέτει η υπουργός Υγείας. Όπως μάλιστα τόνισε, οι πολίτες με την ηλεκτρονική κάρτα θα έχουν πρόσβαση στον οικογενειακό τους γιατρό και παιδίατρο τον οποίο θα επιλέγουν ελεύθερα.

Πάντως, όπως φάνηκε από τις προγραμματικές δηλώσεις, άμεση προτεραιότητα για την υπουργό Υγείας είναι οι προσλήψεις- από το 2010 εντάσσονται στον προϋπολογισμό 3.000 προσλήψεις νέου προσωπικού, πέραν των συνταξιοδοτήσεων-, η αναβάθμιση και η πανελλαδική ανάπτυξη των υπηρεσιών του ΕΚΑΒ.

Επιπλέον, αυξάνεται η χρηματοδότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας κατά 1% του ΑΕΠ σε ορίζοντα τετραετίας. Όπως όμως διευκρίνισε, για να επιτευχθεί η οικονομική εξυγίανση του ΕΣΥ πρέπει παράλληλα να καταπολεμηθεί η διαφθορά και η σπατάλη μέσω της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και του διπλογραφικού συστήματος.

ΠΑΙΔΕΙΑ

Ολοήμερα και διετής προσχολική αγωγή
ΔΩΔΕΚΑ προτεραιότητες για την Παιδεία εξήγγειλε η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Με άξονα το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής», οι βασικότερες εξαγγελίες περιλαμβάνουν την καθιέρωση καθολικού ολοήμερου σχολείου με τους μαθητές να αφήνουν την τσάντα στο σχολείο τους, τη θέσπιση κρατικής πιστοποίησης γνώσης μιας ξένης γλώσσας και πληροφορικής στη Γ΄ Γυμνασίου, και την επέκταση της υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης στα 2 έτη, για όλα τα παιδιά άνω των 3 ετών, μόλις προετοιμαστούν οι υποδομές.

Επίσης η υπουργός Παιδείας εξήγγειλε:

●Νέα σχολικά βιβλία (συμβατικά και ηλεκτρονικά) και νέα αναλυτικά προγράμματα.

●Αναβάθμιση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας σε Δημόσια Αρχή και ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του διαλόγου για το νέο λύκειο και το εξεταστικό στα τέλη Νοεμβρίου.

●Οι απόφοιτοι λυκείου θα λαμβάνουν Εθνικό Απολυτήριο έπειτα από εξετάσεις σε επιλεγμένο αριθμό μαθημάτων.

●Η εισαγωγή στα ΑΕΙ θα γίνεται με βάση το Εθνικό Απολυτήριο και σε συνεργασία με τα ΑΕΙ (θα αποφασίζουν για πρόσθετες εξετάσεις σε μαθήματα αυξημένης βαρύτητας, ύλη, αριθμό φοιτητών, κ.ά.).

●Αναμόρφωση Επαγγελματικού Λυκείου, Ειδικής Αγωγής και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.

●Νέο λιτό νόμο- πλαίσιο για τα ΑΕΙ, με αυτοτέλεια κατόπιν αξιολόγησης, και νέο εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό για τη λειτουργία τμημάτων.

●Επανεξέταση των αδειών για τα κολέγια, τα οποία μάλιστα χαρακτήρισε μονάδες «δευτεροβάθμιας μεταλυκειακής εκπαίδευσης», ενώ τα ίδια υποστηρίζουν ότι ανήκουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και αυστηρές διαδικασίες πιστοποίησής τους.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

Αιρετοί περιφερειάρχες και εκλογικός νόμος
ΤΗ «ΝΕΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ» για το Κράτος και την Αυτοδιοίκηση παρουσίασε ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης, με αιχμή του δόρατος τις συνενώσεις δήμων και την καθιέρωση συστήματος αιρετών περιφερειαρχών που- όπως διευκρινίστηκε για πρώτη φορά- θα υλοποιηθούν πριν από τις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2010.

Έμφαση έδωσε ο κ. Ραγκούσης και στην αξιοκρατία στις προσλήψεις, μέσα από την αναβάθμιση του ρόλου του ΑΣΕΠ στο οποίο θα επανέλθουν όλες οι προσλήψεις. Καινοτομία αποτελεί η ανάληψη από την Αρχή και της αρμοδιότητας επιλογής των γενικών διευθυντών του Δημοσίου με ενιαία διαδικασία για όλες τις υπηρεσίες.

Μεταξύ των κυβερνητικών δεσμεύσεων, ο υπουργός ανέφερε επίσης:

●Νέο εκλογικό νόμο και επιδίωξη ευρύτερης συναίνεσης για εφαρμογή το 2013 ●Κατάργηση του 42% στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ●Δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις αυτοδιοικητικές εκλογές για μετανάστες δεύτερης γενιάς και κατόχους άδειας μακρόχρονης διαμονής ●Ενιαίο μισθολόγιο για δημοσίους υπαλλήλους ●Όλες οι αποφάσεις και πράξεις στο Διαδίκτυο ●Εισαγωγή έξυπνης κάρτας για τις συναλλαγές και παροχή όλων των υπηρεσιών από τα ΚΕΠ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Ψαλίδι στα διόδια και εξυγίανση του ΟΣΕ
ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ των διοδίων αλλά και την αλλαγή του νόμου για τη δημοπράτηση και εκπόνηση των μελετών, εξήγγειλε μεταξύ άλλων χθες, ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρης Ρέππας.

Σε ό,τι αφορά το Μετρό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η στρατηγική της κυβέρνησης είναι ένα ευρύ δίκτυο γραμμών που θα αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των συγκοινωνιακών συστημάτων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Στον τομέα των Μεταφορών, προτεραιότητα για τη νέα κυβέρνηση είναι τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ. Μόνο στον ΟΣΕ το έλλειμμα έφθασε στα 9 δισ.

ευρώ, από 3,2 δισ. ευρώ το 2004.

●Στις αερομεταφορές η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας θα μετεξελιχθεί σε ανεξάρτητη αρχή. Σύντομα, ύστερα από σχετικές μελέτες, θα υπάρξει σαφής προσδιορισμός των αναγκαίων αεροπορικών και ακτοπλοϊκών γραμμών δημόσιας υπηρεσίας- άγονων γραμμών- με αντισταθμιστική καταβολή.
ΝΕΑ.

Πρασίνισε η Ελλάδα με προσδοκίες γεμάτη

Οι πολλές υποχρεώσεις δεν μας επέτρεψαν να σχολιάσουμε έγκαιρα την μεγαλειώδη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 4 Οκτωβρίου. Όταν ξεκινήσαμε το μπλόγκ, ενα παγερό βράδυ του Δεκέμβρη του 2007, μεσά στις πιο αντίξοες συνθήκες για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ο πρωταρχικός σκοπός ήταν ένας : η διατήρηση των σοσιαλιστικών στοιχείων του κινήματος που ίδρυσε ο μεγαλύτερος πολιτικός των τελευταίων 40 ετών στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ανάδειξη αύτων των αρχών μέσα από το πρόσωπο που θεωρουσάμε τότε και θεωρούμε ακόμα ότι ήταν το καταλληλότερο: ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου!

Ο "γιωργάκης" όπως τον αποκαλούσαν πολλόι για 6 χρόνια τουλάχιστον, το "αμερικανάκι" όπως τον αποκαλούσαν άλλοι, το "παιδι της Μαργαρίτας" για πολλούς , κατάφερε μία περιχαρή νίκη με ποσοστό 44% για το ΠΑΣΟΚ, σημείωσε ιστορική διαφορα περίπου 11 ποσοστιαίων μονάδων από το δεύτερο κόμμα και με μία ισχυρή πλειοψήφία και για τα δεδομένα του νόμου Σκανδαλίδη προχωρά στην διακυβέρνηση της χώρας με ρηξικέλευθα μέτρα από τις πρώτες μέρες!

Δεδομένου ότι ένας από τους στόχους δημιουργίας του μπλόγκ ήταν η προώθηση ιδεών και διαλόγων με σοσιαλιστικές αποχρώσεις για την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και την προστασία του Γιώργου Παπανδρέου από τα "πιράνχας" του αιώνια κινηματικού ΠΑΣΟΚ , όπου οι γκεπελισμοί και οι μηχανισμοί βασιλεύουν αίωνια και αφού ο στόχος μας επετευχθη και με το παράπανω , θα μπορούσαμε κάλλιστα να σταματήσουμε το μπλογκ.

Όμως θα συνεχίσουμε να προτείνουμε στον περιορισμένο χρόνο που διαθέτουμε ιδέες και να κάνουμε κριτική στα κακως κείμενα και τις παραλείψεις της νέας κυβέρνησης.

Θα έχουμε στο μυαλό μας πάντα και την Βοιωτία και ειδικά την γενέτειρας μας Λειβαδιά για ανάδειξη σημαντικών θεμάτων πρωτευόντως και δευτερεόντως παραπολιτικών σχολίων, με γνώμονα πάντα τον Βοιωτό πολίτη που τόσα χρόνια στερείται σοβαρής εκπροσώπησης στο ελληνικό κοινοβούλιο και στην ελληνική κυβέρνηση όλων των αποχρώσεων!


Καλή επιτυχία στην νέα κυβέρνηση και τον Γιώργο Παπανδρέου προσωπικά. Απόψη μας είναι ότι η μη αναμενόμενη από κανέναν καταγεγραμμένη διαφορά και η ευρυτατη στήριξη του ΠΑΣΟΚ από τις εναπομείνασες και συνεχώς συμπιεζόμενες κοινωνικές τάξεις αντικατροπτίζει την δίψα του κόσμου για άμεσες τόμες και ανακούφιση των ασθενέστερων τάξεων. Αυτή θα πρέπει να είναι και η προτεραιότητα των πρώτων 100 ημερών. Για την μείωση του ελλείματος και την αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης, θα τα βρουν ο κ. Παπακωνσταντίνου με τον Αλμούνια και στην συνέχεια και με τις υπόλοιπες παραμέτρους μια χρηστής διακυβέρνησης της χώρας που ευελπιστώ να απέχει πολύ από το υποκριτικό "σεμνά και ταπεινά" του κώστα Καραμανλή!

Μία τελευταία συμβουλή. Ο κινηματικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ και η επαναστατικη υφή της διακηρυξής του απειλήθηκε και διαβρώθηκε χρόνια τώρα από τα "πράσινα λαμογία". Δεν αρκούν να δημοσιεύονται π.χ οι υπουργικές αποφάσεις στο ιντερνετ και άλλα συναφή. Αγαπητε κύριε Παπανδρέου θα ξέρεις ότι εκτός των άλλων θα κριθείς πολύ αυστηρά από όλους στην ικανότητα σου να ελέγξεις αύτη την σύχρονη μάστιγα της νεολληνικής τάξης πραγματών κάτι που απόλυτα δεν το κατάφερε ούτε ο πατέρας σου και ιδρυτής Ανδρέας Παπανδρέου ούτε βέβαια ο Κωνσταντίνος Σημίτης!

Καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο της νέας κυβέρνησης!

Οι δραστηριότητες του Β. Γεωργίου

Με καθυστέρηση λίγων ημερών είναι η αλήθεια δημοσιεύουμε τα τρία μηνύματα που λάβαμε από το γραφείο του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Β. Γεωργίου

Κεντρική Ομιλία του Βαγγέλη Γεωργίου στη Λιβαδειά

Ο υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Βαγγέλης Γεωργίου θα μιλήσει το Σάββατο, 26.09.2009 και ώρα 18.30, στη Λιβαδειά, στο Συνεδριακό Κέντρο της Κρύας.


"Την Τρίτη, 22/9, και την Πέμπτη, 24/9, ο υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Βαγγέλης Γεωργίου, επισκέφθηκε το Νοσοκομείο, το Τελωνείο, τη Νομαρχία και το Ι.Κ.Α. στη Θήβα.

Κατά την διάρκεια των επισκέψεών του είχε την ευκαιρία να έρθει για άλλη μια φορά σε επαφή με τις Διευθύνσεις των Υπηρεσιών και τους εργαζόμενους και να συζητήσει τα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν, τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, σε κτιριακές εγκαταστάσεις, σε τεχνικό και τεχνολογικό εξοπλισμό.

Πολλοί από τους εργαζόμενους και κυρίως οι νέοι έχουν προσληφθεί με τα προγράμματα STAGE, φαινόμενο ιδιαίτερα διαδεδομένο στα Νοσηλευτικά ιδρύματα.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εγγυάται, την κατάργηση των προγραμμάτων STAGE στο Δημόσιο, ενώ ο Βαγγέλης Γεωργίου δεσμεύεται να παλέψει, αν ο Βοιωτικός λαός τον τιμήσει με την ψήφο του, για τη λύση των προβλημάτων στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Για το δικαίωμα στην εργασία.

Για τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Για την εργαζόμενη γυναίκα και μητέρα.

Για την ασφάλεια του πολίτη.

Για μια καλύτερη δημόσια παιδεία και υγεία.

Για μια Νέα Βοιωτία."



Μπροστά σε πλήθος συντρόφων, το βράδυ της Τετάρτης, ο υποψήφιος Βουλευτής Βαγγέλης Γεωργίου πραγματοποίησε την Κεντρική του ομιλία στο Συνεδριακό Κέντρο της Θήβας.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του και ενώπιον ενός ενθουσιώδες κοινού, που τον διέκοπτε με ένθερμα χειροκροτήματα, ανέλυσε το όραμά του για τη Βοιωτία.

Άμεση προτεραιότητα έδωσε:

Στη σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου στο Νομό.

Στη θεσμοθέτηση Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Χρήσεις Γης) στους Δήμους του Νομού.

Στη χωροθέτηση ΒΙΟΠΑ (Βιοτεχνικού Πάρκου) στην ευρύτερη ζώνη της τέως επαρχίας Λιβαδειάς, καθώς και την ένταξη σε οργανωμένη ΒΙΠΕ της Βιομηχανικής Περιοχής Οινοφύτων-Σχηματαρίου. Στην ένταξη σε σχέδιο πόλης των παραλιακών οικισμών.

Στη στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης.

Στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος από την άναρχη ανάπτυξη των βιομηχανιών και στον χωροταξικό σχεδιασμό για μια βιώσιμη ανάπτυξη με αειφορία.

Στη δημιουργία έργων υποδομής στο Γεωργικό Τομέα στην Κωπαΐδα, τα Βάγια, τον Ορχομενό, τη Χαιρώνεια, τη Δαύλεια, τις Πλαταιές, κ.λ.π.

Στη στροφή προς την καλλιέργεια πιστοποιημένων και βιολογικών προϊόντων.

Στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Στην πλήρη εφαρμογή και επέκταση του προγράμματος ΣΥΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ, για τη σύνδεση όλων των Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού με την Βιομηχανική Περιοχή Σχηαμταρίου-Οινοφύτων.

Στην ανάπτυξη του Τουριστικού προϊόντος.

Στην επέκταση του Προαστιακού Σιδηροδρόμου ως τη Λιβαδειά.

Στην κατασκευή του οδικού άξονα Θήβα-Λιβαδειά, του περιφερειακού της Θήβας και τη σύνδεση των παραλιακών οικισμών του Νομού.

Στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης της Ε.Υ.Δ.Α.Π. με το Ν. Βοιωτίας, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί φθηνότερο νερό για την υδροδότηση και την άρδευση.

Στην εφαρμογή φιλοπεριβαλλοντικών προγραμμάτων που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την προστασία του περιβάλλοντος και την προστιθέμενη αξία για τους αγρότες.

Στη δημιουργία δημοπρατηρίων γεωργικών προϊόντων, ώστε να προστατεύεται το γεωργικό προϊόν και το αγροτικό εισόδημα από τους μεσάζοντες.

Στη διάδοση του εθελοντισμού.

Δεσμεύτηκε ότι θα είναι κοντά στους νέους, τους οποίους πιστεύει και τους οποίους στηρίζει, γιατί, όπως τόνισε, χωρίς τη νεολαία δεν έχουμε μέλλον, κοντά στους αγρότες, τους εργάτες, όλους τους πολίτες της Βοιωτίας, παρακολουθώντας από κοντά τις συνελεύσεις των Δημοτικών Συμβουλίων.

Ο κ. Γεωργίου έκλεισε την ομιλία του, ζητώντας από τους πολίτες να τον υποστηρίξουν στην προσπάθειά του αυτή να μπει στη Βουλή και να παλέψει για μια νέα Βοιωτία, για μια Βοιωτία που να αξίζει στον κάθε πολίτη της.


Ευχαριστούμε θερμά τους συντρόφους που παρευρέθηκαν στη συγκέντρωση και δίνουμε νέο ραντεβού στο Συνεδριακό Κέντρο της Κρύας στη Λιβαδειά το Σάββατο 26/9 στις 18.30. "

Φθηνό ρεύμα για χαμηλόμισθους

Ρεπορτάζ και φώτο από ΝΕΑ







Κοινωνικά τιμολόγια από τη ΔΕΗ για χαμηλόμισθους, ηλικιωμένους, αναπήρους και γενικά τους «ενεργειακά φτωχούς» καταναλωτές, επίδομα θέρμανσης στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά και πλαφόν στις τιμές των καυσίμων όποτε αυτό χρειάζεται.

Πρόκειται για ορισμένα μόνο από τα βασικά μέτρα που θα εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ στον τομέα της ενέργειας, εφόσον αναδειχθεί νικητής στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση.

Στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στόχος της πολιτικής του είναι η δημιουργία μιας πράσινης βιομηχανίας στην Ελλάδα, ενώ στον τομέα των ακινήτων το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση Κατ΄ Οίκον» του υπ. Ανάπτυξης για ενεργειακές παρεμβάσεις στα κτίρια εξετάζεται να επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό κατοικιών. Στο πλαίσιο αυτό, το όριο της τιμής ζώνης των 1.500

ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, που ήταν η προϋπόθεση για τη χορήγηση της επιδότησης, θα «ανοίξει» προς τα πάνω. Επίσης στη νέα του μορφή, το μέτρο θα επιδοτεί μεγαλύτερη γκάμα παρεμβάσεων απ΄ όσες αρχικά είχαν ανακοινωθεί. Εκπτώσεις
Στο φλέγον για τον πολίτη μέτωπο των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ περιλαμβάνει κοινωνικά τιμολόγια με εκπτώσεις, επιστροφές και τρόπους πληρωμής των λογαριασμών για τους «ενεργειακά φτωχούς» καταναλωτές- κατηγορία που θα οριοθετηθεί με κριτήρια (π.χ. εισόδημα) και δείκτες που ακολουθούνται διεθνώς.

Αναφορικά με τη ΔΕΗ, θα παραμείνει υπό τον έλεγχο του Δημοσίου (τουλάχιστον το 51%), οι λιγνιτικές της μονάδες θα εκσυγχρονιστούν, ενώ θα επιταχυνθεί η κατασκευή νέων μονάδων παραγωγής με χρήση εξελιγμένων τεχνολογιών (καθαρή καύση, πρόβλεψη αποθήκευσης και δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα). Για τη ΔΕΠΑ, το ΠΑΣΟΚ πιστεύει ότι μπορεί να λειτουργήσει υπό δημόσιο έλεγχο, ενώ ζητάει να σταματήσει κάθε διαδικασία εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή, αφού θεωρεί ότι τόσο σοβαρές αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται εν μέσω προεκλογικής περιόδου.

Επίδομα θέρμανσης
Στο μέτωπο των καυσίμων, στην ατζέντα του ΠΑΣΟΚ περιλαμβάνονται επίδομα θέρμανσης σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, αλλά και πλαφόν στις τιμές των καυσίμων ακόμη και σε αυτές των διυλιστηρίων για ορισμένη περίοδο και συγκεκριμένες περιοχές, όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο λόγω της έξαρσης των διεθνών τιμών.

ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

Οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ θα εκσυγχρονιστούν, ενώ θα επιταχυνθεί η κατασκευή νέων μονάδων με χρήση εξελιγμένων τεχνολογιών


Ξεμπλοκάρονται τα γραφειοκρατικά εμπόδια

ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ οικονομικής ανάπτυξης μπορεί να γίνει για το ΠΑΣΟΚ η πράσινη ενεργειακή βιομηχανία, γι΄ αυτό και προσανατολίζεται στην παροχή ισχυρών κινήτρων (επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, κ.ά.) για την ίδρυση μονάδων παραγωγής εξοπλισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά panels κ.ά.), καθώς και για την έρευνα- ανάπτυξη εγχώριας τεχνολογίας. Επειδή όμως χωρίς ισχυρή αγορά δεν στήνεται ισχυρή βιομηχανία, απαραίτητο είναι το ξεμπλοκάρισμα των γραφειοκρατικώναδειοδοτικών εμποδίων για τις επενδύσεις σε ΑΠΕ.

Γι΄ αυτό και στόχος είναι η αδειοδότηση επενδύσεων σε ΑΠΕ με μικρό χρονικό διάστημα (one stop shop), με παράλληλη μείωση του αριθμού των γνωμοδοτούντων φορέων.